Star Art High School öğrencileri esrarengiz bir şekilde aniden ortadan kaybolmaya başlar. İlk başta okul müdürü bunu pek takmasada işler zaman geçtikçe daha da ciddiye biner ve bunun üzerine iki tane ajan tutar. Ajanlardan birisi Shin Ryujin diğeri...
Öğle arası zili çaldığında Felixle birlikte çantalarımızı alıp sınıftan çıkmıştık. Hem yemek yiyip hem de biraz daha öğrenci incelemenin daha iyi olduğunu düşünerek terasa çıkmaya karar vermiştik. Arada bir arkamızı dönüp peşimizden birisinin gelip gelmediğini kontrol ediyorduk. Fakat hayır, herkes kendi halinde takılıyordu.
Öğle zili çalana kadar herhangi bir olay yaşanmamıştı. Sadece bütün öğrencilerde gözle görülür bir korku vardı. Çoğu öğrenci 'Kaçırılırım' düşüncesiyle bırakın okulun bahçesine çıkmayı sınıftan dışarı bile adım atmıyorlardı.
Terasın kapısına geldiğimizi fark ettiğimde düşüncelerimden kurtuldum ve Felix'e baktım. Cebindeki anahtarları çıkarıp kapıyı açtığında önden geçmeme izin vermişti. Terasın kenarına doğru ilerlerken yükseklik yüzünden başım dönmüş ve geriye doğru sendelemiştim. Omuzlarımdan tutup düşmemi engelleyen bedene bakıp teşekkür ederken yavaşça yere oturdum. O da benim gibi yere otururken çantasından öğrenci dosyasını çıkarmıştı. Sayfaları teker teker dolaşırken bir oğrencide durmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Adı Soyadı: Kim Dahyun
Doğum Tarihi: 28 Mayıs 1998
Boy: 1.65
Kilo: 48kg
Kan Grubu: 0
Uyruğu: Koreli
Çok sıkı bir dans ve rap eğitimi alıyormuş. Fakat bunun yanında vokal, resim ve keman eğitimi de görüyormuş. Sınıfı 11-2. Arkadaşlarının ve öğretmenlerinin söylediğine göre çok neşeli bir insanmış ancak çok da zekiymiş. Ailesinden uzakta yaşadığı için yurtta kalıyormuş. Oda arkadaşının dediğine göre boş zamanlarında zeka oyunu oynar, müzik dinler ve sevdiği müzikleri başka dillere çevirirmiş."
"Vay be baya yetenekli bir kızmış, inanılmaz."
"Evet öyle ama bir noktayı atlıyorsun, bizim sınıfta bu kız."
Kaşlarımı çatarak dosyaya bakmaya devam ederken parmaklarım fotografta gezinmişti. "O zaman araştırmaya ilk bu kişiden mi başlayacağız? İyi de Dahyun'u en iyi tanıyan kişi kim ki sınıfta?"
"Hayır Laurel, sınıfta değil. Oda arkadaşını bulup ona soracağız."
"Biliyor musun sen oda numarasını?"
Kafasıni iki yanına sallarken bana bakmıştı. "Senin de görevin bu. Müdürün odasına gir, kaldığı odayı ve arkadaşını öğren. Sonrasında Kim Dahyun hakkında bilgi sahibi olmaya çalış."
"Peki bu durumda sen ne yapıcaksın?"
"Ben de bu öğrenciyi araştıracağım." diyip sayfayı çevirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Adı Soyadı: Choi Soobin
Doğum Tarihi: 5 Aralık 2000
Boy: 1.85
Kilo: 69kg
Kan Grubu: A
Uyruğu: Koreli
Rap, vokal, dans eğitimi alıyormuş diger öğrenciler gibi. Ancak bunun yanında tiyatroya da gidiyormuş. Sınıfı 11-1. Ailesi şehir dışında yaşadığı için o da yurtta kaliyormuş. Daha dört gün önce kaçırılmış. Yani kaçırılan son öğrenci.
Bu yüzden ben Choi Soobinle ilgileneceğim. Oda arkadaşıyla tuvalette tanıştım."
"Birisiyle tanışmak için harika bir yer. Onu nasıl buldun ki?"
"Ağlıyordu. Arkadaşını çok seviyormuş. Hala daha ondan ayrılamamış. Huening Kai adı."
Anladığımı belirtircesine kafamı sallarken terasın kapısı açılmıştı. Felix hızla dosyaları çantasına koyup fermuarını kapatırken gelen öğrencilere bakmıştık.
"Merhaba ben Yeji. Bu da Hyunjin. Sizinle tanışmayı gerçekten çok istedik ama öğleden önce işlerimiz vardı. Bu yüzden şimdi tanışabiliyoruz."
Kırmızı saçlı kız gülerek konuştuğunda onu takip eden Hyunjin'de yanımıza gelmiş ve bizlere gülümsemişti. "Amerika'dan geldiğinizi söylemiştiniz. Nasıl bir yer? Denildiği gibi özgürlükler ülkesi mi?"
Gergince Felixle birbirimize bakarken Felix söze atılmıştır. "Kime göre özgürlükler ülkesi? Paran varsa özgürsün, demektir. Ayrıca bizi nasıl buldunuz?"
Felix'in dedikleriyle Hyunjin gülerken konuşmuştu. "Dostum bu kadar gergin olmamalısın. Sadece bir soru sordum. Sizi nasıl bulduğumuza gelecek olursak sizi ne dışarıda gördüm ne de yemekhanede. Kütüphaneye gitmeyeceğinize göre terasta olmalısınız, diye düşündük. Anlaşılan doğru düşünmüşüz."
Hyunjin'in söyledikleriyle Felix sinirle dişlerini birbirine sürterken elini tutmuştum. "Üzgünüz Yeji ve Hyunjin. Yeni insanlarla tanışmaya pek alışık değiliz." demiştim. Tam o sırada zil çaldığında Felix hızla çantasını almış ve kolumdan tutarak beni terastan çıkarmıştı.
Terasta son gördüğüm şey bizlere hiç de masum olmayan bir gülüşle bakan Yeji ve Hyunjindi.
...
Selam millet! Nasıl bir bölümdü? 💕 Bir önceki bölümü kontrol ettim ve hatalarımı düzelttim. Bunun için üzgünüm. Umarım bu bölümde hata yoktur. Tekrardan kontrol edeceğim.🤭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
