Kaybolan Öğrenciler| Ryeji & Hyunlix

Bölüm 4: Oda Arkadaşı

Okul bittikten sonra hızla müdürün odasına gitmiş ve yurtta kalan öğrencilerin dosyalarını incelemeye başlamıştım. Kim Dahyun'un kaldığı oda numarasını bulduğumda sevinçle ellerimi çırptım ve kaldığı oda hakkındaki bilgileri okumaya devam ettim.

"Oda arkadaşı Im Nayeon. Peki, buldum. Şimdi ise sıra yanına gitmek." diyerek dosyayı kapattım ve aldığım yere geri koyduktan sonra müdürün odasından ayrıldım. Merdivenleri hızla inip okuldan çıktıktan sonra etrafımı gözeterek kız yurdunun kapısının önüne geldim. Dikkatlice kapıyı açıp içeri girdikten sonra merdivenleri çıkmaya başladım. Üçüncü katta bulunuyordu odası.

Kim Dahyun'un kaldığı kapının önüne geldiğimde birkaç kez boğazımı temizledim. Yurtta adeta bir ölüm sessizliği hakimdi ve bu tedirgin olmama sebep olmuştu.

Kapıyı yavaşça tıklatıp geri çekildiğimde biraz zaman sonra kapı dikkatlice açılmıştı. Kapıyı açan kıza baktığımda gerçekten durumunun çok kötü olduğunu düşünmüştüm. Rengi solmuş, göz altları morarmış ve gözleri şişmiş görünüyordu.

"Merhaba ben Laurel Williams. Siz de Im Nayeon olmalısınız. Sizinle biraz muhabbet edebilir miyim acaba?"

Sesimin nazik çıkmasına özen göstererek konuştuğumda karşımdaki kız kaşlarını çatmıştı. "Ne hakkında konuşmak istiyorsun?"

Kalın ve soğuk çıkan sesi yüzünden yutkunurken söze başlamıştım.

"Şu kaçır-ahh!" Elleriyle ağzımı kapatıp sessiz olmami sağlarken kulağıma doğru fısıldamıştı. "Sessiz ol ve içeri geç. Kimse seni duymasın."

Ellerini ağzımdan çektiği zaman hızla içeri girmiş ve Nayeon'a bakmıştım. Kapıyı sertçe kapatıp sinirle bana döndüğü zaman "Neden bunun hakkında konuşmak istiyorsun?" diye sormuştu.

Yavaş yavaş ben de sinirlenmeye başlarken cebimden kimliğimi çıkarmıştım. "Bana bak Im Nayeon. Ben Shin Ryujin ve bu okula kaçırılan öğrencileri bulmak için geldim. Sen Kim Dahyun'un oda arkadaşısın ve onun hakkındaki birçok bilgiye sahipsin. Şimdi ne diyorsun?"

Nayeon şaşkın bakışlarla bir bana bir kimliğime bakarken en sonunda derin bir nefes almış ve el işareti yaparak onu takip etmemi sağlamıştı. Küçük bir odaya geldiğimizde orada bulunan masaya oturmamı istemiş ve bana yeşil çay ikram etmişti. Ardından kendisi de karşımda oturmuş ve bana bakmıştı.

"Ne sormak istiyorsan sor lütfen. Görüldügü gibi iyi değilim ve kimseyle konuşmak istemiyorum. Özellikle de bu konu hakkında."

"Peki peki. Olabildiğince hızlı olacağım. Sorularımın tamamı Dahyun hakkında olmayacak, bunu bil. İlk sorum şu: Dahyun ne zaman kaçırıldı? En son nerede ve ne yapıyordu?"

"Dahyun daha iki ya da üç hafta önce kaçırıldı. Okul sonrası kurslarımız vardı o gün. Dahyun dans kursuna gideceği için yurt odasına gelmişti. Üzerini değiştirecekti. Öyle de yaptı. Yurt odasına geldi ve üstünü değiştirdi. Birlikte 40 dakika kadar -hatta daha da fazla olabilir- dans pratiği yaptık. Pratikten sonra Dahyun su almak için kantine gitmişti. Bir süre sonra korkarak dans odasına girdi. Bir şeyler söyledi fakat tam hatırlamıyorum. Birisinin orada olduğundan bahsetti. Bazı sesler duymuş ve çok korkmuş."

"Peki sonra ne oldu?"

"Sonrasında ise birlikte gittik kantine. Ben kantinden su aldım, o da sandalyelerden birisine oturdu ve beni beklemeye başladı. Suları alıp kantinden çıktığımda Dahyun'u göremedim. Ona seslendim fakat hiç ses gelmedi. Kantinde biz ve kantinci dışında başka kimse yoktu gerçekten."

"Sonra ne yaptın peki?"

"Hızla arkadaşlarımın ve öğretmenimin yanına koştum ve Dahyun'un olmadığını söyledim. Diğer sınıftaki öğretmenler ve arkadaşlarımızla birlikte Dahyun'u aradık fakat hiçbir yerde bulamadık. Yer yarılmışta içine girmişti sanki."