Star Art High School öğrencileri esrarengiz bir şekilde aniden ortadan kaybolmaya başlar. İlk başta okul müdürü bunu pek takmasada işler zaman geçtikçe daha da ciddiye biner ve bunun üzerine iki tane ajan tutar. Ajanlardan birisi Shin Ryujin diğeri...
Felix, Ryujin ve Irene öğle yemeği zili çaldığında hızla çantalarını almışlar ve okuldan ayrılmışlardı. Birlikte önce Irene'nin pastanesine gidip bir seyler almışlar sonrasında ise bisikletlerine atlayıp birlikte şehir dışına çıkmışlardı.
"Ne kadar uzaklıkta bulunuyor şu yer?"
"Birkaç dakika daha kaldı. Ormanın yakınlarında bir ev."
Felix, Irene'in cevabıyla derin bir nefes alırken ağrıyan bacaklarını zorlamış ve daha da hızlanmıştı.
"Ormanın yakınlarında mı?"
Ryujin'in bütün yol boyunca sessiz kalıp şimdi sessizliğini bozması Irene'i birkaç saniyeliğine şaşırtırken sorusunu cevaplamıştı.
"Evet, ormanın yakınlarında. Bir ağaç ev olması lazım. Eskiden hep orada görürdüm onları. Açıkcası bu beni biraz korkuturdu çünkü tanrı aşkına ormanın içinde hangi iki çocuk yapayalnız durur ki?"
Irene'in dedikleriyle Ryujin şaşkınca Felix'e bakarken, Felix dudaklarını birbirine bastırmıştı.
Aradan geçen birkaç dakika sonrasında Irene'in "Geldik." sesiyle bisikletlerini durdururlarken ormanın biraz ilerisinde gözüken ağaç eve bakmışlardı.
"Vay canına. Burası cidden ıssız ve tehlikeli bir yer ancak şuan karşımızda koca bir ağaç ev var."
Ryujin, bisikletini ağaca yaslayıp sözü bittikten sonra bir süre uzaktan ağaç evi izlerken Irene ikilinin dikkatini çekmek için bisikletinin ziline basmıştı.
"Çocuklar benim gitmem lazım. Anneannem hasta ve bunları ona yetiştirmeliyim. Sizlere yardım etmeyi gerçekten çok isterdim. Eğer başınıza bir şey gelirse beni aramayı unutmayın."
"Merak etmene gerek yok Irene. Başımıza bir şey geleceğini sanmıyorum ama eğer gelirse seni arayacağız. Fakat sen de lütfen dikkatli git eve. Anneannene de geçmiş olsun dileklerimi ilet."
Felix'in sözleriyle Irene gülümseyip oradan uzaklaşırken Felix bir süre Irene'in arkasından bakmış sonrasında Ryujin'e dönmüştü. "Hadi biz de kontrol edelim şu evi."
Ryujin ile Felix ağaç evin bulunduğu yere sessizce ve dikkatlice adım atarak geldiğinde merdivenlere ulaşmışlardı. Felix önce merdivenin sağlamlığını test etmiş sonrasında ise önden yukarı çıkmıştı.
Felix'in ağzından:
Merdivenleri tırmandıktan sonra arkadamdan gelen Ryujin'in elini tutup yukarı çekmiş ve daha hızlı tırmanmasını sağlamıştım. Ryujinle birlikte girdiğimiz bu ağaç evi incelerken Ryujin tozlar yüzünden öksürmeye başlamıştı.
"İyi misin Ryu? Toza alerjin olduğunu unutmuşum. Maskem vardı."
Cebimdeki maskeyi çıkarıp Ryujin'e takmasına yardımcı olduktan sonra birlikte evin içerisinde gezinmeye karar vermiştik.
"Ryujin sen diğer ağaç evi incele. Ben de buraya bakacağım."
Ryujin, kafasını sallayıp diğer ağaç eve giderken ben de bulunduğum evi incelemeye başlamıştım.
İki tane ağaç ev vardı. İkisi de farklı ağaçlarda bulunuyordu ve ikisi de iki katlıydı. Girdiğimiz bu ilk ağaç evin içerisinde küçük sarı bir masa, armut koltuk, küçük bir kitaplık ve birkaç oyuncak bulunuyordu.
Kitaplığa doğru ilerleyip, eğilmiş ve tek tek kitapları incelemiştim ancak hiçbir şey bulamamıştım. Sonrasında ise yukarı kata giden merdivenleri tırmanıp üst kata ulaşmış ve orayı da incelemiştim.
Burada da küçük bir komidin ve üstünde de bazı çerçeveli fotoğraflar bulunuyordu. Yere dağılmış yapboz parçaları ve boyalar odanın dağınık görünmesini sağlarken bunu umursamamış ve komidine doğru ilerlemiştim. Komidinin üstünde duran devrilmiş çerçeveyi elime aldığımda gördüğüm fotoğrafla gözlerimi fal taşı gibi açmıştım.
"Siktir. Bu Yeji ve Hyunjin değil mi?"
...
Selam! Sonunda böyle bir ficimin olduğunu hatırladım. Bence hep birlikte sevinc dansı yapmalıyız. 🥳
Olayları kafamda baya bir tasarladım. Bu yüzden hızla yazıcam ve finale az kaldı. Hazır olun, bugün ikinci bir bölüm gelebilir :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
