ភាគទី៣២(End)

3.9K 146 2
                                    



«បើបងហ៊ានតែដើរចេញ អូននឹងឈប់និយាយចូលរហូតហើយ» ជេននិយាយរួចក៏សម្លក់មុខរបស់លីសាដូចជាកូនឆ្មាកំពុងខឹងយ៉ាងអញ្ចឹង។

«បងរង់ចាំពាក្យនេះយូរហើយ» លីសាញញឹមហើយក៏ដើរមកអោបជេននីដែលកំពុងអង្គុយធ្វើមុខក្រញ៉ូវនៅលើពូក។

«ឈប់ខឹងនឹងបងទៅណាប្រពន្ធសម្លាញ់» លីសាធ្វើមុខឃ្យូតអង្វរជេននីហើយថែមទាំងថើបថ្ពាល់របស់នាងមួយខ្សឺតទៀត។

«អ្នកណាប្រពន្ធរបស់បង? ហើយមួយទៀតអ្នកណាអនុញ្ញាតិអោយបងថើបអូននោះ?»

«គ្រាន់តែថើបសោះចាប់បាច់មានការអនុញ្ញាតិដែរហ៎?»

«ត្រូវហើយ!»

«អោយបងសុំទោសក៏បានដែរ ប៉ុន្តែយប់នេះតើបងសុំគេងជាមួយអូនផងតើបានទេ?»

«ចង់គេងក៏គេងទៅគ្មានអ្នកណាហាមនោះទេ» និយាយហើយជេននីក៏ងាកមុខចេញ។

«អូយ! អូននៅងក់ងនឹងបងដល់ណាទៀត?»

«អូនមិនបានងក់ងស្អីទេ បងឆាប់ទៅងូតទឹកទៅ»

«ចុះអូន? មិនងូតទឹកទេឬ?»

«បងងូតមុនទៅ»

«បងថាមកងូតជាមួយគ្នាទៅល្អជាង» លីសានិយាយសម្ដីព្រានដាក់ជេននី

«ឆ្កួតទេហ្អី? បងឆាប់ទៅៗ»

លីសាមិននិយាយតបតនឹងជេននីច្រើន នាងក៏ដើរទៅបីជេននីដើម្បីងូតទឹកជាមួយគ្នា។

«លីសាបងធ្វើឆ្កួតស្អីនឹង? ឆាប់ដាក់អូនចុះភ្លាម» ជេនព្យាយាមរើបម្រាស់ចេញពីដៃលីសា តែគ្មានទទួលបានលិទ្ធអីនោះទេព្រោះតែកម្លាំងដៃលីសាធ្ងន់ជាង។

«ជេនអូនកុំរអ៊ូច្រើនពេកតើបានទេ?» លីសានិយាយហើយក៏ដាក់ជេននីចុះថ្នមៗនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។

«អូនទៅក្រៅវិញហើយ» ជេននីរៀបនឹងដើរចេញមកក្រៅតែក៏ត្រូវបានម្រាមដៃរបស់លីសាមកចាប់ដៃរបស់នាងជាប់។

«អូនចង់ទៅណា?»

«អូន...» ជេននីទើបតែនិយាយបានមួយម៉ាត់ មាត់របស់នាងក៏ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយបបូរមាត់ដ៏ស្ដើងរបស់លីសា លីសាព្យាយាមបឺតជញ្ជក់មាត់ជេននីយ៉ាងថ្នមៗនិងតក់ក្រហល់ ចំណែកឯជេននីវិញនាងក៏បានបដិសេដអីនោះដែរនាងក៏ថើបតបទៅលីសាវិញយ៉ាងពុះកញ្ជ្រោលព្រោះតែក្ដីនឹករលឹកដោយសារតែបាត់មុខគ្នាស្ទើរតែពេញមួយថ្ងៃទៅហើយ។

ជេននី គីមCEOរបស់ខ្ញុំ (ចប់✔️)Where stories live. Discover now