Husband By LAW (Completed)

Chapter 43

Please VOTE!

Rough draft.

"I even thought that we'd go abroad. Seriously, Baguio? Is this the best they can?" She irritatedly said to herself.

"Don't be too hateful. Sige ka baka kainin mo ang mga sinasabi mo." Woodman hissed at her. Muntik naman ng malaglag ang kanyang puso sa gulat.

"Where the hell did you came from?" Na iinis niyang tanong dito. Ngunit na wala agad iyon dahil parang lalo itong gumwapo sa kanyang paningin.

Especially, with his faded maong jeans, sneakers and white polo shirt with navy blue prints. He even wear a bonnet navy blue bonnet. It is just a simple attire but, why the hell he became so, handsome?

"Kanina pa ako nandito. You almost missed the bus, you know?" Sagot naman nito sa kanya at tama ito late na kasi siya dumating dahil tinapos pa niya ang submission ng report niya.

"I thought that you are not coming." May katagalan niyang sagot ng maka hupa sa kaguwapuhan nito. Nakita naman niyang sumilay ang ngiti sa labi nito.

(Damn, that smile.) She frustratedly said to herself. Kung alam lang nito ang iniisip niya ay baka lalong lumaki ang ulo nito.

"I can't let this opportunity to pass by. This would be a great memory to the both of us and who knows if this will happen again?" Tila naman pagse sentimento nito. Why can she see sadness in his eyes? Ano na naman ba ang iniisip nito? He looks in pain and as if he is going in so far away.

"Hindi bagay sa'yo." Saway niya dito para naman mag iba ang momentum. At saka niya hinila pababa sa mukha nito ang bonnet na suot nito. Tinawanan naman siya nito.

"Everyone told me that I look good. Are you sure you are not lying?" Balik naman na biro nito sa kanya and she smile a little but dahil he is back to his usual self.

"Are you smiling?" Gulat naman na tanong nito.

"No." Tanggi niya at tinalikuran ito. Agad siyang sumakay sa bus para ma iwasan ito.

"Yes, you are." Puna pa nito at sinundan na siya sa pag akyat sa bus.

"Tabi tayo, huh? Dito ka." Lambing sa kanya nito. Hindi naman mapigilan ng kanyang puso na mag wala. Why the hell is he always tempting her? Bigla tuloy na mula ang kanyang mukha.

"Sorry, sweetie. Isabelle is mine kaya mag dusa ka. I will not let you to enjoy this tour alone.." Rina said and grabbed her hands kaya na pa upo siya sa bakanteng upuan sa tabi nito. Ka tapat nito ang upuan kung saan naka puwesto si Woodman. Nakita naman niya ang pag sibangot at pag talim ng mata nito kay Rina.

"Beh." Asar pa nito na lalong ikina sama ng mukha nito. Ibig naman niya matawa dahil daig pa nito ang na lugi sa negosyo dahil sa istura nito.

"Pare, may naka upo ba diyan? Tabi na lang tayo.." Their other classmate said to him.

"Leave me alone." Matigas at nakaka takot na sabi nito. And she was shocked dahil she didn't expect that he can be that rude. Hindi naman kasi ito ganito. Na gulat din ang kanyang ka klase na lalaki at tumayo agad sa kina uupuan nito. Kumaripas ito ng alis dahil sa pagsu sungit nito.

"Ha- ha- ha. Na pikon ang bata." Rina teased at him.

"Oh, shut up." Singhal nito dito.

"Is everyone boarded? Okay we are all settled kaya---

"Sir, huwag niyo naman akong iwan." Theodore said to their teacher demandingly.