Yavaşça kulağıma eğilip, fısıltıyla
- seni öyle bir sikicemki güzelim, inlemenden korkacaksın...
elleri belimden aşağıya doğru ilerledi ve sertçe kasıklarımı sıktı.
- ah..
Elindeki pansumanla patlamış dudağıma narince bastırdı... yüzü biran ekşidi sanki benim açımı o çekiyormuş gibi... - canını yakmıyorum dimi? Elini tutarak... gözlerine baktım - yorgunsun ceren...seni evine birakiyim... Gözleri patlamış dudaklarima gitti sonra bana baktı... - seni yalnız bırakmak istemiyorum emir.... Biranda şaşırmıştım benden bu kadar uzakken ona dokunamazken şimdi benim yanımda kalmak istiyordu...ona git diyemedim ama kal da diyemiyordum...
Bana bağlanmasını...benim gibi birini sevmesini istemiyorum...,ona zarardan başka birşey vermezdim çünkü...
Oturduğum koltuktan hızla kalıp odadan çıkacakken bağırarak, - beni kullanmadın mı???!!!!cevap ver emir!!!.. Hâlâ arkam dönüktü biran duraksadım belkide kendimle yüzleştim ama cerenle yaşadığım her saniye bile bana yetmiyordu ona doyamıyorum.... hâlâ bu küçük kıza karşı zaafim vardı ve bu beni daha da korkutuyordu....ona zarar vericektim... Hızla arkamı dönerek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alayla, gözlerine baktım - sanırım....ama kabul et yatakta pek iyi değilsin... Karşımda donmuştu...aniden yüzüme tokat attı... - sen....sen tam bir!!!!! Sonra defalarca göğsüme yumruk atmaya başladı,bir şey dahi demeden sadece karşısında durdum... - AAAAAAAA!!!!... susmasana konuş..... Kısık sesimle dudaklarına fısıldadım - nefret et benden ceren...
CEREN AYBAR
Tekrar gözlerinin içine baktım...bu duyguyu kendi bana öğretiyordu, - senden nefret ediyorum emir... Sadece dudaklarını kıvırdı ve arkasını döndü - biliyorum ceren bayar... Hızla elbisemi giyip kendimi dışarı attım.... Taksiyi görmemle elimi kaldırdım ve hemen atlayıp buradan uzaklaşmak istedim...
....
Sonunda evime gelmiştim,taksice ücreti verdikten sonra arabadan indim... Evin ışıkları kapalıydı buda demek oluyor ki kimseye hesap vermek zorundadır değilim... sessiz adımlarla merdivenlerde hızla çıkıp odama girdim Elimdeki çantanın içindeki ilacmı alıp bir kenara firlattiktan sonra hemen içip kendimi yatağa attim...
Titreyen bedenim yavaş yavaş sakinleşmeye başladı... tüm beynimi kemiren düşünceler biranda bulaniklaştı....ve sanki sadece o anlık yoklardı.... - iyileşicem..
Sabah:10.55
Biranda kapımın çalınmasıyla uyandım... - noluyooo yaa!!!offffff.... başım.... Kapı hâlâ çalmakta israrciydı... - GİRRR!!!... Evin hizmetçisi Esin kapının dışından seslenerek... - ceren hanım kapınız kilitli... açar mısınız... Gözlerimi devirerek...yataktan hızla kalktım... - yine noldu... Odamın kapısını kilidini çevirerek kapıyı açtım... Esin bana korkmuş gibi bakarak.. - ceren hanım..şey... Devrim bey ve anneniz sizi kahvaltiya bekliyor.. Ellerimi saçlarıma götürerek...tekrardan odama girdim.. - gelmicegimi söylersin benim çıkmam gerek... - tamam efendim... Esinin çıkmasıyla hızla kendime dolabtan birseyler bulup giyindim
