TAKINTILI TUTKU (+18)

19.bölüm

EMİR ONAT
5 yıl önce

- ceren lütfen dinle beni...!!!..
Ama bana bakmadan hızla evden çıktı...
- CEREN!!!!... GİTME....
Ama dinlemiyordu beni...
yalvararak... bağırdım...
- GİTMEE!!!
Durdu...ve bana baktı..ve adımlarını bana doğru ilerletti...
Gözlerimin içine bakarak...biranda tokat attı..

Gözlerimdeki tek umut o tokatla paramparça olmuştu... çenemi sıkarak gözlerinin içine baktım...
Elinden tutacakken...bir kez daha tokat attı...
Hiçbir şey yapmadan öfkesini bu şekilde çıkarmasını izin verdim...
- ceren...
Ama beni duymuyordu sanki elini yumruk yapıp göğsüme vurmaya başladı...
Bağırarak.
- SENDEN NEFRET EDİYORUM....!!!SENDEN NEFRET EDİYORUM...
gözlerindeki öfke gitmiyordu... ağlamaktan kızarmış gözleri bana baktı...
Ve benden hızla uzaklaştı....

Şimdiki Zaman
Saat 15.23

Şirketteki birkaç toplantıdan sonra hızla odama geçip ceketimi koltuguma fırlatıp sigaramı yaktım...
O kadar yorgundum ki... gözlerimi kapatıp sadece sessizliği dinlemek istedim...ama tam o sırada çalan telefo nla doğrulup gözlerimi devirdim...

- ne var efsun!!!...
- şey... Bugün eve gelmicekmisin eren ve deniz seni dün geceden beri görmek için uyumuyolar...

Sigarayı tekrar ağzıma alıp derince çektim...
- tamam bugün gelirim...
- emir..
- şuan meşgulüm toplantım var sonra efsun...

Telefonu yüzüne kapatıp kafamı geriye attım...
Ne düşündüğümü yada ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum..neyin yanlış neyin doğru olduğuna karar veremiyordum...

Sadece o vardı aklımda... Ama şimdi o başka birine aitti... başka bir adamın yatağında...bunu düşündükce delirecek gibi oluyordum....

Hızla ayağa kalkıp odamda dolandım ama bu düşünce benim beynimi kemiriyordu....
- emir...kendine gel artık o sana ait değil...
Ellerimle kafama vurarak bu düşünceyi kafama sokmaya çalışıyordum ama içim o kadar acıyordu ki... Kabullenmek istemedim...kabullenemedim...

Ceketimi alıp tam çıkacakken asistanım odama girdi...
- emir bey...
Sinirle... çenemi sıkarak...
- SANA BENİ RAHATSIZ ETME DEMEDİMMİ!!!

Önümde kekeleyerek...
- e-fendim.. Serkan atahan geldi..onu söylemek için...
hızla odamdan çıkıp..
- toplantı odasına yönlendir...orda beklicem...
- pek emir bey...

Toplantı odası

Bir kaç dakika sonra Serkan atahan da geldi...
Elini uzatarak..
- merhaba Emir bey...
Ayağa kalkıp elini sıktım..
- hoşgeldiniz lütfen oturun...
Karşıma oturarak.. dosyaları hızla masaya koydu...
- sadece imzalanacak küçük şeyler kalmıştı...
- bunu için sizin gelmenize gerek yoktu aslında asistan yollayıp bu işi halledebilirdik...
Gülümseyerek...
- orası öyle ama ben her zaman tüm ortaklarımızın çalışma şekline dikkat ederim..
Ve sanırım siz bu konuda şüphe duyulamayacak kadar ünlü bir iş adamısınız...
Dudaklarımı kıvırarak...
- emin olun pişman olmayacaksınız...
Dosyaları önüme uzatarak..
- bu yüzden sizi seçtik emir onat