Yavaşça kulağıma eğilip, fısıltıyla
- seni öyle bir sikicemki güzelim, inlemenden korkacaksın...
elleri belimden aşağıya doğru ilerledi ve sertçe kasıklarımı sıktı.
- ah..
Öylece kendimi yataga atmıştım... gözlerimi kapatıp halime ağlıyordum... hâlâ neden burda olduğumu sorguladım bir daha...nerede yanlış yaptığımı belkide boraya ben kötü davranıyordum...belkide tek sorun bendim...elimle başımı tutup nefesimi deli gibi dışarı verdim...
Yavaşça ayağa kalkıp dolabına doğru ilerledim.. bugün akşam yemeği atahan konağında olacaktı.. Elime bir elbise alıp hızla giyindim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynaya baktım tam o sırada kapının zili çaldı...bora gelmişti sanırım ama bu kadar erken geleceğini düşünmemiştim... Hızla odamdan çıkarak kapıyı açtım ama kimse yoktu... Tam kapıyı kapatacakken yerde küçük siyah bir kutu vardı elime aldığımda bu kutunun emirin düğün günü bana verdiği kutu olduğunu fark ettim... Etrafa baktım ama kimse yoktu sinirle kapıyı kapatarak kutuyu açtım...
İçindeki kolye çok tanıdıktı...sanki benden bir parçaymış gibi elimle dokunmak istedim...ama bunu emirin de dokunduğunu düşünmek beni engelliyordu...
Bunu bana neden vermek istiyordu ki...buda neydi şimdi bu kolyenin anlamı ne!!!!...
Hızla mutfağa koşup çöp kovasına attım. tekrar odama çıktım... Benim için hiçbir şey ifade etmiyordu... - salak... Salak...!!..
Odamın ortasında deli gibi dönmeye başladım... tırnaklarımı ağzımdan çıkarmadan kemiriyordum... - sen kendini ne sanıyorsun ya...sanki o kolyeyi takıcam aptal...
Çantamı yatağın üstünden alıp son kez aynaya baktım... Ve odadan çıktım.. merdivenlerden inerken duraksadım...
Dudaklarımı kemirerek mutfağa baktım... - onu orda bora görebilir...hem çöpe atmaya bile değmez...
Hızla mutfağa girip çöpten kolyeyi aldım.. kolye tenime değdikce elimin avucunu yakıyordu... Bir kolye insana bunu hissettirebilirmiydi... Aynadan kendi yansımamı gördüm...ve düşünmeden kolyeyi boynuma taktım nefesim sanki daralıyordu...derince nefes alıp yansımama gülümsedim.. Ve hızla evden çıktım...
Bora saatine bakarak... arabanın önünde duruyordu..beni gördüğünde gülümseyerek doğrulandı... Ellerini havaya kaldırarak... - eğer başka biri için bu kadar belleseydim emin ol beyninden vururdum...ama konu sen olunca güzel karım vurulan hep ben oluyorum...
Bana sarılarak kokumu içine çekti... - sanırım biran önce eve dönmek istiyorum....ahh...hayal etmesi bile güzel...
Kendimi ondan çekmeden gözlerimi gökyüzüne çevirdim...o ise boynumu öpüyordu... - bora gidelimmi geç kalmayalım... Bana bakarak gülümsedi.. - bencede gidelim yoksa zaman geçmeyecek ve ben beklemek istemiyorum...
Arabaya ikimizde atlayıp atahan konağına doğru hızla gittik...
Atahan konağı Saat 22.00
Konağın kapısı açıldı ve arabadan ikimizde indik... Korumalardam biri arabayı götürdü digerleri ise konağın her bir noktasına dağılıp belindeki silahla dolanmaya başladı...
Bora elimi sıkıca tutup beni arkasından götürürken...biraya Bakarak... - neden bu kadar koruma var... Bora alaylı bir sesle... - Rafet beyin Herzamanki hali alışırsın...
Kafamı onayla sallayarak ikimizde konağa girdik... çalışanlardan biri.. Bize Bakarak... - hoşgeldiniz bora bey...hosgeldiniz gelin hanım.. Gülümseyerek kadına baktım ama bora cevap dahi vermeden beni büyük salona çekti...
Herkes oradaydı... atahan ailesi...Rafet bey...Aysel hanım...ayliz...Serkan abi..
Ve salona girer girmez herkes bize baktı... Aysel hanım oturduğu koltuktan borayı görmesiyle hızla kalkıp oğluna sarıldı... - oğlum...seni o kadar özledim ki.. Öyle bir sarılıyordu ki herkes gülmeye başladı... Boranın koluna girerek... - sen zayıfladınmı..ayy sen zayıflamışsın..kurban olurum sana yavrum eeee tabi kadın kadınlığını bilmezse erkekde böyle olur... Bana küçümseyerek baktı... Bora annesinin ellerini öperek.. - yok annem ceren
Ortadamdaki gerginliği anlamış olmalı ki Ayliz ayağa kalkıp bana sıkıca sarıldı... - hoşgeldiniz...ceren bu arada çok güzel olmuşsun... Kulağıma yaklaşarak... - bora senden gözlerini alamıyo...bunu nasıl yaptın kızım... Zorla gülümseyerek... gözlerimi devirdim... - aman boşver... Ayliz anlamayarak yüzüme baktı..umursamayarak koluma sıkıca girip... Rafet baba ve serkan abiylede konuştuktan sonra servisin hazır olmasıyla Aysel hanım... - Rafet masa hazır geçelim isterseniz... Rafet babam telefonuna son bir kez daha bakıp duraksadı... - bir misafirimiz var... şimdi gelir...
Tam o sırada kapının çalmasıyla hizmetçi kapıyı açmaya gitti...evdeki sezsizlik sadece birinin ayak sesleriyle yankılanıyordu...
Rafet babam gelen misafir için ayağa kalkıp gülümsedi.. - hoşgeldin oğlum...
Salona giren kişi görmek için arkamı döndüm... İçimden.. -"emir"...
Emir Rafet Bey'in yanına gidip el sıkıştı... - hoşbulduk Rafet bey... Gözleri biranda beni buldu...ne yapacağımı bilmeden sadece oturduğum yerde dondum...
Rafet baba emirin omzuna elini atarak... -artik sende bizim ailedensin o yüzden bugün seni ailemle tanıştırmak istedim.. Emir gülümseyerek beyefendi bir şekilde. - çok onur duyarım... böyle bir aileden biri olmak benim için gurur verici...
Serkan abi araya girerek... - o Zaman masaya geçelim...
Emir belimden sıkıca tutup... kulağıma fısıldadı... - ben şimdiden sıkılmaya başladım...beni şimdi eğlendirsene... Kendimi ondan kimse anlamadan çektim ve hemen masaya oturdum...emirin bakışları hâlâ üstümdeydi ama hiç bakmadan sadece yemeğine odaklandım...
...
18 dk sonra
Herkes bir konu hakkında konuşuyordu... O kadar sıkılmıştım ki artık ne konuştuklarını bile duymuyordum... O sırada bora elini bacağıma koyup yukarıya doğru ilerliyordu... hızla elini bacağımdan attım...o sırada kaşını meydan okurcasına kaldırarak...bana öfkeyle baktı...
Sinirden ne yapacağımı bilemedim... kafamı kaldırdığımda emir çenesini sıkarak boraya baktığını farkettim... O kadar öldürecesiye bakıyorduki tuttuğu kadeh bardağı bir anda elinde paramparça oldu...
Herkes korkarak Emire baktı...ama emir hâlâ boraya bakıyordu... Rafet baba..emire - emir iyi misin oğlum... Biranda kendime gelerek Rafet babaya baktı...sonra eline.. şaşırmıştı...ne yaptığını bile fark etmiyordu... - çok özür dilerim... Aysel hanım... - sorun değil oğlum şimdi hallederiz... Hizmetçiye bağırarak..pansuman malzemesi getirmesini istedi... Emir masadan kalkarak
