TAKINTILI TUTKU (+18)

11.bölüm

CEREN AYBAR

saatlerce uyumadan yatakta öylece oturdum...bedenimde bir yokluk çekiyordum ama neyin yokluğu bilmiyordum...

Kafam o kadar karışıktı ki...sanki beynimin içinde onca ses çığlık atıyordu...... hiçbir şey hatırlamıyorum,neden burda olduğumu bile bilmiyordum...
Hızla yataktan kalkarak,odadan çıktım..
O sırada bir kadın koridorun sonunda bana seslenerek,
-nereye böyle güzellik...
Arkamı korkuyla dönerek, kadının bana doğru adımlarını izledim...
- siz kimsiniz...,
Kadın gülümseyerek elini uzattı,
- seninle böyle tanışmak biraz garip oldu ama olsun ben Aylin emirin ablasıyım...siz kimsiniz?
Uzattığı eli sıkarak,
- efsun Onat
Kadın ismimi duyduğunda kaşlarını çatarak bana baktı...
- efsun mu??
bu tepkisi üzerine...,
- bir sorun mu var......
Aylin kafasını sallayarak,...
- hayır...
Tam o sırada emir merdivenlerden çıkarken bizi gördü...
Ve bize doğru ilerleyerek...bana doğru
- umarım kaynaşmışsınızdır çünkü artık bu evde Aylin senin bir nevi bekçin gibi olacak...
Kaşlarımı kaldirarak, öfkeyle Emire baktım...
O sırada Aylin,Emire göz işaretiyle bir şey diyip biranda gitti...
Emir bana doğru bir adım atıp aramızdaki mesafeyi sıfırladı...
Dudaklarını kıvırarak,alayla
- üzgünüm şuanlik bekçin ablam ama ne zaman istersen ben görevi devralabilirim...
Ellerimle itip, gözlerine baktım...
- bunu isteyeceğimi hiç sanmıyorum...
Kaşlarını kaldırarak,
- öyle olsun...efsun onat...
İsmimi iğneleyerek söyledi sanki bir şey ima edermiş gibi...ve hızla Aylin'in arkasından bahçeye indi...

AYLİN ONAT

bahçede deli gibi dönmeye başladım...
Emire sinirle,
- SİZ DELİRDİNİZ Mİ.. ARANIZDAKİ BU İNTİKAM NE ZAMAN BİTECEK HA!!! İKİNİZDEN BİRİ ÖLÜNCEMİ
Emir ellerini omzuma koyarak, ağladı...
- abla dayanamıyorum.... cereni kaybetmek istemiyorum... lütfen..lütfen yardım et bana abla...
Kardeşimin ilk defa ağladığını görüyordum...o kızı seviyordu..hemde çok bunu o gözlerinden bile anlıyordum...
O öfke dolu gözlerde bile ona olan bağlılığını görebiliyordum...
- emir.....,
Hızla Emire sıkıca sarıldım...
- onu seviyorum abla...onsuz yapamıyor...olmuyo işte olmuyo..
Ellerimle yavaşça kafasını okşadım...
- tamam kardeşim...herşeyi birlikte düzelticez ...
Yüzünü avuclayarak gözlerindeki yaşları sildim...
- gözlerime bak...
Yavaşça yorgun gözlerini gozlerime getirdi...
- sen benim kardeşimsin...tamam mı sen benim kardeşimsin ve herşey duzelicek...birlikte basaricaz bunu anladinmi...
Kafasını uslu bir çocuk gibi salladı...
Ve bana o buruk sesiyle,
- ceren... Beni hatırlamıyor abla...o piçin karısı olduğunu sanıyor...elim kolum bağlı eskiden o gözlerine baktığımda bana olan tüm sevkatini sevgisini görüyordum şimdi baktığımda bana karşı sadece korku besliyor ve bunun ötesine bile geçmiyorum..
Ellerimle omuzlarını sıvazlayarak, sıktım..
- ceren seni hatırlayacak...eğer gerçekten seni seviyorsa bu güzel gözlerine tekrardan eskisi gibi bakacak...
Benden uzaklaşarak gözlerime baktı
- abla ceren sana emanet... lütfen ona iyi bak...
Kaşlarımı çatarak,
- nereye gidiyorsun!!
- merak etme ablam gelicem...
- emir!!!...
Ama beni dinlemeden... Hızla arabaya binip gitti...

Akşam...

Saatlerdir ceren odasindan çıkmayınca odasına doğru gittim...kapısını çaldım..ama ses yoktu...
Hızla kapıyı açtığımda öylece yerde oturuyordu...
- iyimisin...??
Ceren sessizdi...sadece sağ bacağını tutuyordu...
Yanına doğru yaklaşarak,
- bacağın mı ağrıyor??
Ama ses vermiyordu sadece bir yere odaklanmış öylece oturuyordu...
Hızla tuttuğu bacağını baktığimda kesmişti...
- neden bunu yaptın kendine!!!...
Hemen bir bez alıp sıkıca sardım...
Ellerimle yüzünü avuçladım..
- gözlerime bak!!!...bana bak!!! neden bunu kendine yaptın...
Kısık sesiyle...
- bilmiyorum bacağımdaki yara o kadar sızlıyordu ki...ruhumu acıtıyordu...sonra birşeyler hatırladım...
Ellerini ellerimin içine alarak,
- ne hatırladın..
- bir yatak da kıvranıyordum...bir adam vardı...dokunuşları mı.. kokusunu hatırladım...ona yalvarışlarımı hatırladım...ama o beni dinlemedi...dinlemedi beni....
Gözlerindeki yaşları yanaklarına düşerken ellerimle sildim...sonra sıkıca sarılarak...
- geçicek... geçicek....
Biranda kapının çalmasıyla cerenden ayrılıp gözlerine baktım..
- hemen geliyorum..