26.bölüm

8.2K 148 19
                                    

CEREN ATAHAN

Ne yapmam gerekiyordu... karşımda beni yıllarca bekleyen adama mı yoksa beni öylece bırakan evli bir adama mı güvenmeliydim....

Elimi boranın yüzünden çektim...
- özür dilerim...bora ben yapamam...
Gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordum...elimi tutacakken elini yumruk yapıp geri çekti...
- yoruldum... gerçekten yoruldum ceren...
Ona bakamıyordum sesindeki öfke ve hayal kırıklığı fazlasıyla canımı yakıyordu...

Sinirli ve derin bir şekilde nefesini dışarıya verdi
- iyi geceler....
Ve kapıyı çarpıp gitti....

Ellerimle yüzümü kapatıp kendimi yatağa attım...

Neden ağladığımı bilmiyordum...ama canım yanıyordu... aşağıda araba sesi duymamla ayağa kalkıp balkonun kapısını açtım...
Bora arabayla hızla köşkten ayrıldı...
Sessizce içimden...
- özür dilerim.....

BORA ATAHAN

o kadar sinirliydim ki cerene zarar vermekten korktum...o sırada aklımdan geçenleri ona yapmaktan korktum...

- iyi geceler....
Kapıya doğru ilerleyip hızla çıktım...
Telefonumu çıkartıp Ali'yi aradım..
- hallettim mi...
Net bir sesle..
- evet bora bey...
Elimi boynuma götürerek...
-tamam geliyorum..
Köşkten çıkıp arabaya atladım

Saat
04.38

- kardeşim... Sencede medenice konuşmamın zamanı gelmedi mi

Çırpınmayı kesip başını kaldırdı...
- sonunda baş başa kaldık abicim...
Parmaklarımın arasındaki sigarayı yere fırlattıp ayağa kalktım...
Sırıtarak...
- biliyomusun annem bana bir kere bile oğlum demedi... Bir kere bile...
Hâlâ zincirlerle uğraşmaya çalışıyordu...
- sadece beni dinle...
Dizlerimin üstüne oturup gözlerine baktım... birbirine nefretle bakan iki kardeş.... aynı kadına aşık olan iki adam....

Alayla...
- bu masalları git annene anlat...
Elimle sertçe boğazından tutup sıktım...
- sencede çok fazla konuşmuyormusun kardeşim... Senin zayıf noktalarını bilen birine karşı bu kadar açık sözlü olma...
Çenesini sıkarak bağırdı...
- BENİM KAYBEDECEK HİCBİRSEYİM YOK!!! SENİN VAR BORA ATAHAN!!!
dilimle kurumuş dudaklarımı yalayıp
Derince nefes aldım...
- evet kaybedecek çok şeyim var...ama ben cereni kaybetmicem...o ölene kadar benim karım olacak...benim olacak...
Bana yaklaşmaya çalıştı ama zincirler onu geri çekti....
-AAAAAAAA!!!!! Ceren hep beni sevdi....hep beni sevecek..anla bunu bora...!!!!! Ona dokunamıyorsun bile... dokunmaya bile izin vermiyo
Kahkaha atmaya başladı....
- ahhhh... Sana acıyorum karını bir kere bile beceremedin...ama merak etme ben o işi halletmiştim...
Yumruğumu sıkıp ağzına sertçe vurdum...
- OROSPU ÇOCUĞU......
dudağındaki kanı elinin tersiyle temizleyerek.. gülümsedi...
- gerçekten neden hâlâ onu becermiyorsun....?

Ona igrenerek baktım ayağa kalkıp deli gibi odanın içinde dönmeye başladım...

Elimle defalarca kafama vurdum...ona baktım hâlâ gülüyordu...

Biran durdum ve silahı elime aldım...
Elimdeki silah babamın bana 10. Yaş günümde aldığı silahtı... O Küçücük yaşımda karşıma bir adam çıkarıp vurmamı istemişti...tam kafasından...
Hatırlıyorum ellerim daha o silahı taşıyamıyordu bile iki elimle tutup adamın kafasına yerleştirmiştim...

Sonra.... gürültülü bir ses gözlerimi açtığımda babamın gülümsemesi o kadar korkunçtuki... Elimdeki silahı yere düşürmüştüm...

Her yer kandı.....

....

Elimle sandalyeyi çekip oturdum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elimle sandalyeyi çekip oturdum...
Emir öylece yerde oturup bana acıyarak bakıyordu...sanki ona hiçbir şey yapamayacağımdan o kadar emin ki...

- elindeki silahı kullanmayı biliyormusun... Eğer biliyorsan tam karşındayım hadi!!!!!

Gülümseyerek...ona baktım...
- yapamayacağımı sanıyorsun dimi...
Sırıttı zincirlerini çekip ayağa kalktı...
- ikimizde aynı şeyi istiyoruz o zaman ne duruyorsun....O siktiğimin silahını bana doğrultsana...!!!!

Silahı doğrulttup tetiğe gözümü bile kırpmadan sıktım...

- o zaman adil bir Yarış olsun emir onat...

TAKINTILI TUTKU (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin