Mutsuz Oluruz Biz Seninle

18.Bölüm

(Yağız'dan)
Odamda yatarken Defne'yi düşünmeye başladım.Anıl Defneyle neden buluştu ne yapmaya çalışıyordu anlamıyordum.Defne iyi ve güzel kızdı hatta çok güzel bir kızdı.Etrafında benden daha iyi erkekler vardı.Onları değil de beni seçmesi ikimiz için de iyi olmazdı.Benim başımdan bela eksilmiyordu,alacak da bir intikamım vardı.Defne'nin yerine bunları düşünmem lazımdı ama onu gördüğümden beri aklımdan çıkmıyordu.Yine de ne olursa olsun onu kendimden uzak tutmaya çalışacaktım.

Kapının açıldığını duydum ve hemen aşağı indim.
-Ben geldim
-Nerdesin lan sen Defneyle neden buluştun çabuk anlat.
-Ya insan bir hoşgeldin falan der be.
-Geç şuraya otur anlat çabuk.
Anıl'ı koltuğa oturtturdum.
-Sorguya çekiyon heralde.
-Hakettin bunu sen.
-Kaçmayayım diye elimi ayağımı da bağlasaydın keşke kanka.
-Şakanın sırası değil Anıl.Anlat ne dedin Defne'ye?
-Hiç ne dicem öyle normal buluştum yengemle.
-Ne yengesi olum ne yengesi?
-Yengem olcak çünkü.Sadece seni anlattım kıza o kadar.
-Aramızı yapmaya falan çalışma sakın.Defne'den daha önemli işlerimiz var biliyorsun.Onu hayatıma alarak tehlikeye atamam.
-Senin yanında olduğu sürece sen onu korursun.İkimizde biliyoruz bunu.
-Uzatma Anıl koruyamam.Aklından o düşünceleri çıkar.Bir daha da Defneye benden söz etme.
-Merak etmiyor musun senden hoşlanıp hoşlanmadığını?
-Etmiyorum.
-Selam millet bakın kim geldi?
Mert içeriye kuzeni Sudeyle girdi.Sude bir yıldır beni seviyordu.Dibimden asla ayrılmıyordu ama ben onu kardeşim gibi görüyordum.
-Hoşgeldin Sude.
-Hoşbuldum Anıl.
-Hoşgeldin.
-Hoşbuldum Yağızcım.
-Defne bir iki gün bizde kalmak istedi baya ısrar etti kıramadım.Sorun olmaz demi?
-Olmaz Mert.Niye olsun?
-Eyvallah.
Sude'nin gelmesi pek hoşuma gitmese de Mert'i kıramazdım.O da biliyordu benim onu kardeşim olarak gördüğümü.
Hava almak için bahçeye çıktım.Bir süre sonra da Mert yanıma geldi.
-Kanka kusura bakma ya biliyorum pek hoşlanmazsın Sude'den.Dibinden de ayrılmaz şimdi senin.
-Sorun etme ya.Bir şey olmaz.Sıkıntı yok benim için.
-Napıyorsunuz gençler?
-Hava alıyoruz Sude.Gel içeri gidelim biz.
-Bende hava almak istiyorum biraz.Sen git içeri Mert.
-Tamam çok durma içeri gel.
-Tamam Mert git hadi.
Mert içeri gittikten sonra Sude hemen gelip koluma girdi.
-Naber yakışıklı?
-İyi sen?
-İyi bende.
-Bir şeyler mi yapsak ya yemek yemeye gidelim mi?
-İşim var benim.
-Hadi ama ya kırma beni nolur.
-Tamam hazırlan gidelim.
Mert'i öz kardeşim gibi gördüğüm için Sude'ye kötü davranamazdım.
Arabada Sude'yi beklemeye başladım.Ona sabretmek zor olsa da deneyecektim.Sude arabanın yanına gelip durdu.Cam'ı açtım.
-Binsene neyi bekliyorsun?
-Kapımı açmanı.
-Hey Allah'ım.
Kapıyı açtım ve bindi.
-Teşekkürler.
-Ee özledin mi beni?
-Özlemem mi gerekiyor.
-Evet.Ben özledim mesela.
-Alışveriş Merkezine gidiyoruz.Orda yeriz yemek.
-Olur.
-Çok güzel kullanıyorsun arabayı.
-Sağol.
-Bana da bir gün öğretsene.
Sude'ye normalde sabredemiyorum.Araba sürmeyi öğretirken nasıl sabredeyim?
-Ee cevap vermedin?
-Neye?
-Öğreticek misin öğretmeyecek misin?
-Bakarız Sude.
Arabayı hızlı sürmeye başladım.Bugünün hemen bitmesini istiyordum.
Alışveriş Merkezine geldikten sonra Sude yine arabanın kapısını açmamı bekledi ve açtım.Bu kız insanı cidden bezdiriyordu.
-En sevdiğin renk ne?
-Siyah.
-Benimde siyah.
-İyi.
-Sohbetine de asla doyum olmuyor Yağız.Biraz konuş ya.
-Mert ile gelseydin o zaman yemek yemeye Sude.
-Sana karşı zaafım var biliyorsun.
Elimi tutmaya çalıştı.
-Napıyorsun kızım?
-Elini tutmak istedim.
-Sebep?
-Öylesine.
En iyisi Sude evde olduğu zaman benim başka bir yerde olmamdı.
-Bir daha yapma böyle şeyler.
-Tamam
-Ne yemek istersin?
-Hamburger
İkimize de hamburger sipariş ettim.
-Kaç gün kalıcaksın?
-Bilmem sen kaç gün kalmamı istersin?
Siparişleri getiren garson sayesinde Sude'nin sorusundan da kurtuldum.
-Çabuk ye de gidelim eve.
-Neden ya? Biraz gezelim mağazaları.
-İyi tamam.
Kesinlikle bu kız evdeyken benim otele falan gitmem gerekiyordu.Bir de evde çekemezdim bunu.
-Bekle burda sen hesabı ödeyip gelicem.
-Tamam.
Hesabı ödemeye giderken Defne'nin arkadaşlarını gördüm.Defne yoktu sanırım.Olmaması da daha iyiydi benim için ama kasanın orda Defne'yi gördüm.Onu görmemezlikten gelmem gerekiyordu.İkimiz için de bu en iyisiydi.Benim için umutlanmasını istemiyordum.
-Hesabı alabilir miyim?
Defne hemen bana doğru döndü.Sesimden bile tanıyordu artık.
Her zamanki gibi yine güzeldi.Keşke normal bir hayatım olsaydı da Defne'yi hayatıma alabilseydim.
Defneyle göz göze geldik ama onu umursamayacaktım.Defne'nin dudağı canlanıcak gibi olduğu anda Sude gelip koluma girdi.Şuan en çok istemediğim anlardan biri oluyordu.Defne yanımda başka bir kızı görüyordu.İstemediğim bir an olsa da Defne'yi benden uzak tutmak için iyi bir şey olabilirdi bu an.
-Gidelim mi canım?
Sude'ye cevap vermeden oradan çıktım.Defne'nin arkamdan bize baktığına emindim.
-Neden yapıyorsun bunu Sude? Seninle sevgili falan değilim ben anla bunu.
-Olursun belki.
-Olmam Sude.Olmam.
-Ya ama Yağız..
-Alışveriş falan yapmıyorum ben ya git sen yap ben bekliyim ya da gidelim direk eve.
-Tamam gidelim o zaman.
-Kapını da kendin aç.
Arabaya bindik.Defne üzülmüş müydü acaba? Onu asla üzmek istemiyordum.Belki bu sayede benden uzak dururdu ama canının yanmasını da istemiyordum.Sürekli olarak nasıl karşılaşıyorduk onu da bilmiyordum.
Aşk dedikleri buysa eğer Defne'ye aşık oluyordum.Bu ikimiz için de bir felaket olurdu.Felaket...