Mutsuz Oluruz Biz Seninle

20.Bölüm

Saat geç olduğu için Can vapurda kalmamı istedi bende annemi arayıp haber verdim.Şimdi ise Can'ın eli benim omzumda öylece oturuyorduk.
-Sen şimdi benim sevgilimsin değil mi?
-Evet.
-Hâlâ inanamıyorum Defne ya.
-İnan Can sevgiliyiz biz artık.
-Seni çok mutlu edeceğim çok.
-Biliyorum.
Uykum gelmeye başlıyordu.Bugün fazlasıyla yorucu bir gündü.Ayağa kalktım.
-Saat de geç oldu ben artık uyusam olur mu?
-Olur sevgilim.Ben sana pijama falan vereyim.
-Kendi pijamanı mı?
-Evet biraz büyük gelebilir ama yakışır bence benim sevgilime.
Can'la aşağı indik ve dolaptan pijamalarını verdi.Beyaz bir kısakollu tişört ve siyah şorttu.Lavobaya gidip giyindim.Tişört dizlerimi kapattığı için şortu giymedim.Böyle daha da rahat hissediyordum.Lavobadan çıktım.Can benim yatağımda oturuyordu.
-Çok güzel olmuş.
-Teşekkürler.
-Rica ederim.
-Sen burda mı yatacaksın?
-Beraber burda yatarız diye düşündüm.
-Beraber mi?
-Evet uyuruz güzel güzel olmaz mı?
-Ben şu koltukta uyurum sen burda uyu.
-Beraber uyumak yok diyorsun yani?
-Senlik bir sorun yok ben uyuyamıyorum kimseyle.
-Anladım.Ben koltukta uyurum sen burda uyu.
-Belin tutulur ama.
-Tutulmaz merak etme.
Beraber uyumamak için yalan söylemeye mecburdum.Yoksa biriyle uyuyabiliyordum.Can yanağımdan öptü ve koltuğa yattı.
-İyi geceler sevgilim.
-İyi geceler.

Alarmımın sesiyle uyandım.Bugün okul vardı ama yorgun olduğum için gitmeyecektim.Can yerinde yoktu.Üstümü giyinip güverteye çıktım.Yine güzel bir masada kahvaltı hazırlanmıştı.
-Günaydın güzelim.
-Günaydın canım.
-Rahat uyudun mu?
-Evet.Can ben direk eve gitsem olur mu?
-Olmaz kahvaltı edelim öyle ben seni bırakırım.
-Gerek yok gerçekten ben evde de yaparım kahvaltı hem okul var okula gidersin sen.
-Sen gitmeyecek misin?
-Yok yorgunum ben biraz dinlenmek istiyorum.
-Tamam gel kahvaltını et gideriz eve.
-Can annem çok merak etmiş dün. Görsün beni işe gitmeden önce rahatlasın.
Can anlamadığım bir şekilde sinirlendi ve bağırmaya başladı.
-Defne yeter otur şuraya kahvaltını et.
Can'ın daha fazla sinirlenmemesi için masaya oturdum.
Hiçbir şey yemek istemiyordum.Can'ın bu hâli beni korkutuyordu.
-Doydum ben gidebilir miyim artık eve?
-Özür dilerim bağırdığım için sevgilim.
-Eve gitmek istiyorum Can.
-Tamam arabanın anahtarını alıp geliyorum.
-Kendim gidicem gerek yok sana.
-Tamam.
Vapurdan inip yürümeye başladım.Gerçekten Can mı beni mutlu edecekti? Yoksa kendi ellerimle kendimi ateşe mi atıyordum bilmiyordum.Can bana kendini böyle tanıtmadı.Onu hiç böyle görmedim tanıdığımdan beri.
Bulduğum ilk taksiye bindim.Can aradı ve mesaj attı ama hiçbirine cevap vermedim.Belki de başlamadan bitmesi gerekiyordu bu ilişkinin.Sinirlenince kendini kaybediyordu resmen.Bu da fazlaca korkutucuydu.
Taksi evin önünde durdu.Parayı verip taksiden indim.Bugün iş günümdü.Okula değil ama işe gitmek zorundaydım.Anahtarımı bulamadığım için zile bastım.Kapıyı Ege açtı.
-Ablaa.
Ona sarılmam için kucağıma atladı.
-Özledin mi beni?
-Hemde çok.
-Çok seviyorum seni Ege.
-Bende seni çok seviyorum canım ablacım.
-Hoşgeldin kızım.
-Hoşbuldum anne.
-Anlat bakalım noldu sana.Kahvaltı falan yaptın mı?
-Yaptım anne.
Anneme Can ile sevgili olduğumu söylemek zorunda kaldım.Çünkü ben söylemezsem Elçin'den öğrenirdi.Duş almak için banyoya girdim.Suyun altında dizlerime karnıma çekip oturdum.Fazlasıyla yorgun hissediyordum.Duştan çıktım ve kıyafet almak için elbise dolabını açtım.Yağız'ın ceketi hâlâ dolabımda duruyordu.En iyisi bugün bu ceketi Anıl'a  vermekti.Yağız'ı unutmam için ceketin bende olmaması gerekiyordu.Üstüme bacaklarımı bileğime kadar kapatan beyaz spor bir elbise giydim üstüme de Yağız'ın ceketini giydim.O geceden sonra ilk defa giydim bu ceketi.Odamdan çıktım.
-Kızım ben işe gidiyorum Ege'yle.Karnın acıkırsa dolaptan yemek al,ısıt ye.
-Tamam anne kolay gelsin.
-O üstündeki ceketi yeni mi aldın?
-Gamze'nin anne.Bir günlük ödünç aldım.
-Tamam kızım.
Annemin ceketi hatırlamaması iyi olmuştu.
Biraz televizyon izledikten sonra iş saatim yaklaştığı için evden çıktım.Can'ın mesajlarına cevap vermediğim için sürekli aramaya devam ediyordu.Bende mesaj yazdım.
-Akşam ararım iyiyim merak etme sadece biraz kafa dinlemek istiyorum.
Anında mesajıma cevap verdi.
-Tekrardan özür dilerim sevgilim tamam kafanı dinle ama seni çok sevdiğimi asla unutma.
Cevap vermeden gelen otobüse bindim.Elçin'den mesaj geldi.
-Hayırlı olsun Defo.Eniştem söyledi sen söylemesen de sevgili olduğunuzu.
-Unuttum kanka ya aklım başında değil ki.
-Hadi öyle olsun ama çok mutlu oldum duyunca.Sende mutlusun değil mi?
-Mutluyum.
-Sonunda be.Gamze'nin de selamı var. Zil çaldı ders başlayacak öptüm.

Gerçekten Can'la mutlu muydum bilmiyordum.Şuan bunu bilmek de istemiyordum.Kafam fazlasıyla doluydu.Hiçbir şey düşünmek istemiyordum.Otobüs lokantanın önünde durdu ve indim.Hemen soyunma odasına gittim.Almina da yeni gelmişti.
-Naber?
-İyidir senden?
-İyi bende.
Üstümü giyindikten sonra odadan çıktım.Diğer garsonlar izinli olduğu için bugün sadece Almina ve ben vardık.
Müşteriler gelip giderken çıkış saati geldi.Hemen üstümü değiştirip lokantadan çıktım.Anıl'ı aradım.
-Efendim yenge?
Hâlâ yenge diyordu.Yağız'ın sevgilisi varken bana yenge diyordu.
-Anıl Yağız'ın ceketi bende kaldı o gece.Sana vermek istiyorum sende Yağız'a verirsin olur mu?
-Direk Yağız'a versene yenge.
-Yok sen ver Yağız'a.
-Tamam o zaman yenge.Ben evdeyim biliyorsun sende burayı.Buraya gelebilir misin?
-Yağız evdeyse gelmem.
-Yağız evde yok merak etme.
-Tamam geliyorum.
Hızlı gitmek için Mehmet abi'den motoru istedim o da izin verdi.Yine o motorlo Yağız'lara gidiyordum.
Villanın kapısına geldim ve Anıl'ı beklemeye başladım.Korumalardan biri yanıma geldi.
-Buyrun girebilirsiniz.
-Anıl gelecekti ama buraya.
-Bahçede sizi beklediğini söyledi.
Üstümdeki ceketi hemen çıkardım,elime aldım.Bahçeye doğru ilerledim ama etrafta kimseyi göremedim.Arkamdan bir el omzuma dokundu.
-Defne?
Arkamı döndüm ve Yağız'ı gördüm.
-Yağız?
İkimizde birbirimize şaşırmış gözlerle bakıyorduk.Anıl yine yapmıştı yapacağını...