Mutsuz Oluruz Biz Seninle

9.Bölüm

İçeri girdikten sonra Mehmet abi beni karşıladı.
-Hoşgeldin Defne
-Hoşbuldum Mehmet abi.
-Soyunma odası şurası orda isminin yazılı olduğu dolap senin.Kıyafetlerin de orada onları giydikten sonra işe başlayabilirsin.
-Teşekkür ederim.
-Rica ederim tekrardan hayırlı olsun.
Soyunma odasına gittim ve kıyafetleri giydim.Beyaz gömlek ve dizlerimin üstünde olan siyah etek.Bildiğiniz garson kıyafetleri işte.Ama sevdiğim renklerdi.Üstüme de tam olmuştu.Odadan çıktım ve bir kız yanıma geldi.
-Merhaba ben Almina.Sen de Defne olmalısın.
-Evet
-Memnun oldum.
-Bende.
-İstersen sana mutfağı falan tanıtayım.İşleri de anlatayım.
-Olur teşekkür ederim.
İyi bir kıza benziyordu Almina.Bana mutfağın yerini ve yapmam gereken işleri anlattı.Şimdilik kolay gözüküyordu.
-Kaç yaşındasın?
-18 sen
-Bende 18
-Sevindim.
Alminayla konuşurken yavaş yavaş müşteri gelmeye başladı.Hemen siparişleri yazacağım not defterini alıp masalara gidip sipariş almaya başladım.Zaman hızlı geçiyordu.Saat beş buçuktu.Son yarım saat kalmıştı işimin bitmesine.Olduğundan fazla müşteri gelmişti bugün benim şansıma.Şuan müşteri yoktu bende daha gelmez diye umarak soyunma odasına gitmeye karar verdiğim anda kapıdan bir genç erkek girdi.Ben ve Almina dışında diğer garsonlar mutfağı ve masaları düzenliyordu.Almina da sevgilisiyle mesajlaştığı için rahat konuşsun diye müşteriye ben bakmak istedim.
-Hoşgeldiniz.
-Hoşbuldum.
Menüyü incelerken bana cevap vermek için kafasını kaldırıp yüzüme baktı.Genelde müşteriler bizi fazla önemsemeden yüzümüze bakmadan konuşurdu bizle ama bu çocuk dikkatimi çekti.Esmer ve siyah gözlüydü.Karizmatik duruşu vardı ama Kahramanım kadar değil.
-Ne alırdınız?
-Mercimek çorbası etli pilav ve kola.
-Salata ister misiniz?
-Güzel midir?
-Bence güzeldir.Henüz yemedim ilk iş günüm.
-Buraya hep gelirim ben zaten senin gibi güzel bir kızı ilk kez gördüm.
-Teşekkür ederim.
-Rica ederim salata da olsun o zaman
-Hangi salata?
-Onu da sen seç.
Tamam diyip güldüm.
Garip bir çocuğa benziyordu ama fazla da hoşlanmamıştım.Yürüyordu sanki bana ya da bana öyle gelmişti.Böyle ilk gördüğü kıza yürüyen erkekleri pek sevmezdim.Siparişleri mutfağa verip beklemeye başladım.Çocuk da bana doğru bakıyordu yanından ayrıldığımdan beri.Bakışlarından rahatsız olmaya başladığım için mutfağa gittim.Almina da mutfağa geldi.
-Almina tanıyor musun bu içerdeki çocuğu?
-Yok tanımıyorum kim ki?
-Buraya hep gelirmiş öyle dedi.
-Ben daha önce hiç görmedim.
-Yalan attı o zaman bu bana.
-Sana yürüdü kesin demi böyle tipleri bilirim ben.
-Yürüdü galiba güzelsin falan dedi.
-Al şu yemekleri ver de hemen yesin gitsin aman.
-Bencede.
Yemekleri masaya götürdüm.
-Teşekkür ederim güzellik.
-Rica ederim.
Güzellik ne yaa? Gerçekten imâlarından sıkılmaya başlamıştım.
-Afiyet olsun diyerek yanından ayrıldım.
Yemeğini yedikten sonra hesabı istedi ve götürdüm.Not defterimi de masada unutmuştum.Parayı ödedikten sonra kolay gelsin dedi ve göz kırptıktan sonra gitti.Not defterimi alıp soyunma odasına gittim.Defterin kapağına numarasını yazmıştı.Ne sanıyordu bu kendisini anlamadım.Alminanın acelesi olduğu için ona anlatamadım.Ama bu çocuk hiç hoşuma gitmemişti.Bende üstümü değiştirip lokantadan çıktım.İlk gün olduğu için kendimi fazlasıyla yorgun hissediyordum.Annem işte olduğu için eve benden geç gelicekti.Bende otobüse binip hemen eve gittim.Eve girdiğim an üstümü bile çıkarmadan kendimi yatağa atıp uyudum.Bakalım yarın ne tür olaylar beni bekliyordu?