" ဒါက ဘယ္ေနရာလဲ .. ငါ space ထဲျပန္ေရာက္လာတာလား " သူမေျပာေနစဉ္မွာဘဲ သူမေရ႔ွ အကြာအေဝးတစ္ခုတြင္ အလင္းတန္းတစ္ခုက်လာသည္။ အလင္းတန္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်ိန္တြင္ မိန္းကေလး တစ္ဦး က သူမေရ႔ွတြင္ ေပၚလာသည္။ သူမက ခ်င္းေပအား သတိမျပဳမိဟန္ျဖင့္ သူမရဲ့ ေနရာသို႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။ သူမက စာအုပ္ဖတ္ျခင္း ၊ သိုင္းပညာေလ့က်င့္ျခင္း ၊ ထိုေနာက္ ေတးဂီတ ၊ အခ်ဳပ္အလုပ္ စတဲ့ ပညာမ်ိဳးစံုကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေလ့က်င့္ေနသည္။
အခ်ိန္မည္မ်ွၾကာသြားသည္မသိ ထိုမိန္းကေလးက အတြင္းအားက်င့္ႀကံေနရာမွ ထလာသည္။ ခ်င္းေပက သူမရဲ့ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို တစ္ခုမက်န္လိုက္ၾကၫ့္ေနသည္။ ထိုမိန္းကေလးက သူမလက္က နာရီကို ထိလိုက္သည္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ေပၚလာကာ ေပ်ာက္သြားသည္။
ခ်င္းေပကလည္း ေနာက္ေနရာတစ္ခုတြင္ ေပၚလာျပန္သည္။ ထိုေနရာသည္ ေဈးတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုင္ခန္း မ်ားတြင္ ထားရိွေသာ ပစၥည္းမ်ားက ကမ႓ာေပၚတြင္ ရႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားပင္။ အမ်ားစုက ဝိညာဉ္နဲ႔ သက္ဆိုင္ေနသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ သြားလာေနေသာ လူမ်ားက သူမကဲ့သို႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္ဟန္တူသည္။
< Host သေရ ေလးဘာေလး သုတ္ပါဦး .. ပစၥည္းေတြကို ေပါက္ကြဲ မတက္ ၾကၫ့္ေနလဲ ဒါေတြက မွတ္ဉာဏ္ အပိုင္းအစ ပံုရိပ္ေယာင္ေတြဘဲေလ .. ၿပီးေတာ့ပစၥည္းအစစ္ဆိုရင္ေတာင္ host ရဲ့ မျဖစ္စေလာက္ point. ေလး နဲ႔ ဝယ္ႏိုင္မယ္ ထင္လား .. ဒီ ေဈးထဲက အမိႈက္ေတာင္ အနည္းဆံုး point 40000 ေလာက္ရိွတယ္။ >
ခ်င္းေပက သူမအား အထင္တေသးေျပာေနသၫ့္ system အား လစ္လ်ဳရႈလိုက္သည္။ သူမက ဆိုင္ခန္းတစ္ခုထဲဝင္သြားသၫ့္ မိန္းကေလး ေနာက္သို႔လိုက္သြားသည္။ ထိုမိန္းကေလးက ပစၥည္းမ်ားတစ္ခုၿပီး တစ္ခု ဝယ္ေနသည္။ သူမက မည္သူနဲ႔ မွ စကားေျပာဆိုျခင္းမရိွေခ်။ ခ်င္းေပက သူမဝယ္ေနသၫ့္ ပစၥည္းမ်ားအား ၾကၫ့္ကာ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္သည္။ ထိုပစၥည္းေတြထဲက ေစ်းအနိမ့္ဆံုး တစ္ခုကို ရဖို႔ သူမကိုယ္ သူမေရာင္းရင္ေတာင္ မဝယ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး။
