" ဒီကို ဘယ္သူ လာေသးလဲ " အန္းခ်ီက ေဒါသကို ထိန္းကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းရိွ စမ္းသပ္ခန္းအား လက္ညိုးထိုးကာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတစ္ေယာက္အား ေမးလိုက္သည္။
သူမ စမ္းသပ္ခန္းသို႔ ေရာက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ အပ်က္အစီးမ်ားမွ လြဲ၍ ဘာမွမေတြ့ေပ။ လီခ်န္၏အရိပ္အေယာင္ကိုပင္ မျမင္ရေခ်။ ေျခရာလက္ရာမ်ားလဲ မက်န္ရစ္ဘဲ ဒီတိုင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသလိုပင္။
ရွဟြမ္က ရုတ္တရက္ အေမးခံရျခင္းေၾကာင့္ သြားေနရာမွ ရပ္တန႔္လိုက္သည္။ သူက အန္းခ်ီကို ၾကၫ့္ရင္း လီခ်န္၏ စမ္းသပ္ခန္းအား ၾကၫ့္လိုက္သည္။ သူက ေခါင္းယမ္းကာ " မသိဘူး.. ကြၽန္ေတာ္လည္း အခုမွ ဒီဘက္ကို ေရာက္တာ "
ေျပာၿပီးမွ သူက တစ္ခုခုကို အမွတ္ရဟန္ျဖင့္ " ေအာ္... လြန္ခဲ့ ႏွစ္နာရီေလာက္က ေဒါက္တာယြဲ႔က ေဒါက္တာလီကို သြားရွာ မယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္.. လာမလာေတာ့ မသိဘူး "
" ယြဲ႔ခ်င္းရြယ္!! " ထိုနာမည္ကို ရြတ္ရင္း အန္းခ်ီ၏ မ်က္ႏွာ က မည္းေမွာင္သြားသည္။ သူမက သူမရဲ့ လက္မွ နာရီလို အရာေလးကို ထိလိုက္သည္။ ေလးေတာင့္နာရီ ရဲ့ တစ္ဖက္တြင္ 008 ဟု ေရးထားသည္။ အန္းခ်ီက ထိရင္းနဲ႔ " 008 ဇာတ္ေၾကာင္းထဲက ယြဲ႔ခ်င္းရြယ္ရဲ့ အေၾကာင္းကိုရွာ "
[ အခ်က္အလက္ရွာေဖျြခင္းၿပီးဆံုးပါၿပီ..ပို႔ေဆာင္ေနပါၿပီ ]
အန္းခ်ီက AI က ပို႔ေပးေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ၾကၫ့္လိုက္သည္။ " ဒါဆို ယြဲ႔ခ်င္းရြယ္က လြန္ခဲ့တဲ့လကတည္းက ေသရမွာေပါ့ ..ဟမ့္ .. ဘယ္တာဝန္ လုပ္ေဆာင္သူက ငါ့လမ္းမွာ ဝင္ရႈပ္ရဲတာလဲ ..ဝင္ရႈပ္ရဲတဲ့လူေသရမယ္ "
သူမက သူမရဲ့စိတ္စြမ္းအားကို ျဖန႔္က်က္ကာ လီခ်န္၏ ကိုယ္ထဲတြင္ သူမ ထၫ့္ထားခဲ့သၫ့္ စိတ္စြမ္းအားကို အာရံုခံလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူမရဲ့ စိတ္စြမ္းအားက ဘယ္တုန္းကမွ မရိွသကဲ့သို႔ တုန႔္ျပန္မႈ အနည္းငယ္ပင္မရေခ်။
[ ပစ္မွတ္က စိတ္စြမ္းအား မသက္ေရာက္တဲ့ ေနရာတစ္ခုမွာ ရိွေနပါတယ္.. တည္ေနရာ အတည္ျပဳလို႔မရပါ ]
သူမက မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ၿပီး အမုန္းတရားအျပၫ့္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ေကာင္းၿပီ... နင့္မွာ အစြမ္းအစ နဲနဲေတာ့ရိွသားဘဲ.. နင္တို႔ တသက္လံုး ပုန္းေနမယ္လို႔ေတာ့ ငါမထင္ဘူး... အျပင္ထြက္လာရင္ ငါမေတြ့ေအာင္သာ ေရွာင္ေပေတာ့ "
