ခ်င္းေပက စမ္းသပ္ခန္း ထဲရိွ ခံုတစ္ခုေပၚတြင္ ထိုင္ကာ ေရ႔ွခလ်ာက္ေနာက္ေလ်ွာက္ျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသၫ့္ လီခ်န္အား ၾကၫ့္ေနသည္။ သူမရဲ့ လက္ညိုးက စားပြဲခံုကို ေခါက္ရင္း အေလးအနက္စဉ္းစားေနသည္။
' ကုသေဆးက ဖန္ခ်ံဳးမဟုတ္ရင္ ဘယ္သူမွ ေဖာ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး .. ငါ့မွာ ေဆးၫႊန္းရိွရင္ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ...ေျပာရရင္ ဖန္ခ်ံဳးက ေျဖေဆးေဖာ္ဖို႔ ေမြးဖြားလာသလိုဘဲ.. ဒီဇာတ္ေၾကာင္းက သူမေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့တာ ..' ခ်င္းေပက စဉ္းစားရင္း လက္ညိုးနဲ႔လက္မျဖင့္ ေခါင္းကို ေထာက္ရင္း မေက်မနပ္ေရရြတ္လိုက္သည္။ " က်စ္!!! ငါ့ကို ေခါင္းကိုက္ရေအာင္ လုပ္ေနတာဘဲ .." အခုထိ ယြဲ႔ခ်င္းရြယ္ရဲ့ တာဝန္ကလည္း မၿပီးေသးဘူး ။ ဇြန္ဘီေတြ ရိွေနသၫ့္ ကာလပတ္လံုး ယြဲ႔ေလာ္က အႏၲရယ္ရိွေနမယ္လို႔ ယြဲ႔ခ်င္းရြယ္က ယူဆထားတာေၾကာင့္ပင္။
" ဘာလို႔ျဖစ္လို႔လဲ " လီခ်န္က လက္အိတ္အျဖဴကို ခြၽတ္ရင္း ခ်င္းေပေရ႔ွသို႔ေရာက္လာသည္။ သူက လက္အိတ္ကို အမိႈက္ပံုးထဲသို႔ ပစ္လိုက္ၿပီး ခ်င္းေပေရ႔ွတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး... ဒါနဲ႔ ေဆးက အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ " ခ်င္းေပက အေတြးထဲမွ ထြက္ကာ လီခ်န္အား ေမးလိုက္သည္။
လီခ်န္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ကာ " အဆင္မေျပဘူး .. ေဖာ္စပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတိုင္း တစ္ခုခုလိုသလိုမ်ိဳး အၿမဲက်ရံွုးေနတယ္ "
ခ်င္းေပက သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ ။ သူမထင္ထားသလိုဘဲ ဖန္ခ်ံဳးရဲ့ စြမ္းရည္မရရင္ ကုသေဆးေဖာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ ' အေျခအေနေတြက တေျဖးေျဖးနဲ႔ ရႈပ္လာၿပီ .. ငါ ကိုယ္တိုင္ B.base ထဲကို ဝင္မွ ထင္တယ္ .. ငါ့ ခန႔္မွန္းခ်က္သာ မွန္ရင္ အခုခ်ိန္ ဖန္ခ်ံဳးက အေတာ္ေလး အခက္ေတြ့ေနလိမ့္မယ္ ' တစ္ခ်က္ေတြးရင္း သူမက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ' ေကာင္းၿပီေလ .. ႀကိဳးစားၾကၫ့္တာေပါ့ အန္းခ်ီနဲ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဖန္ခ်ံဳးက အသံုးဝင္ခ်င္လည္း ဝင္ႏိုင္တယ္ '
" တကယ္လို႔ မရရင္ မလုပ္နဲ႔ေတာ့ .. ခ်င္းအာ ဆက္လုပ္မယ္ .. အနားယူေနပါ.. " ခ်င္းေပက လီခ်န္၏ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသၫ့္ မ်က္ႏွာအား ၾကၫ့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
