ေလထဲက အီးနံ႔ကို ဘယ္လိုျမန္ျမန္ဖယ္ရွားရမလဲ
*****
တစ္ခဏေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အခ်င္းခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။
လင္ရႈက စကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာမလာဘဲ သူ႔လက္ကို ေျမႇာက္ၿပီး laptop ကို ပိတ္ေလတယ္။
ၿပီးတဲ့ေနာက္ စုခ်န္ကေတာ့ ပါးစပ္ကို အက်ယ္ႀကီးဟ၊ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴၿပီး ခုန္ေပါက္ရင္း ေလထဲက အပုပ္နံ႔ႀကီး အျမန္ပ်ယ္သြားေအာင္ လုပ္ေနေတာ့တယ္။
(T/N: သူ႔ဗိုက္ထဲ ျပန္ထည့္ေနတာပါတဲ့ ˃̵ᴗ˂̵)
ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေနလည္းခက္ေနၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ စုခ်န္ရဲ႕ရွက္႐ြံ႕မႈအတိုင္းအတာက လင္ရႈထက္ အဆေပါင္းရာခ်ီပိုမ်ားေနေလာက္တာေပါ့။
စုခ်န္က အီးနံ႔နဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ေလထုကို ေသြး႐ူးေသြးတန္း အနံ႔ျပယ္ေအာင္လုပ္ေနရင္း သူ႔ႏွလုံးသားေလးထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေရာ ဝမ္းနည္းမႈပါ ေရာေႏွာေနတယ္။
ေပ်ာ္တာက နတ္ဘုရားကလည္း သူ႔ကို တကယ္ႀကီး တိတ္တခိုးျပန္ႀကိဳက္ေနတဲ့ပုံမို႔လို႔။
ဝမ္းနည္းတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အိမ္မက္ကေလးေတြက တစ္မူထူးထူးျခားျခား အမွန္ျဖစ္လာၿပီး နတ္ဘုရားကလည္း ထပ္တူခံစားေနရေပမဲ့—— သူက ေခြးတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနၿပီေလ!
ၿပီးေတာ့ အီးမပါ၊ ရႈးမေပါက္၊ အီးမေပါက္ဘဲ (၃)စကၠန္႔ေတာင္ မေနႏိုင္တဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္...
သူ႔အတြက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီး နတ္ဘုရားနဲ႔ HE ျဖစ္ဖို႔၊ ၿပီးရင္ ျမန္ျမန္ပဲ အသားစား(papapa) ရဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
"အိုး... ဟုတ္သား"
လင္ရႈက ႐ုတ္တရက္ စကားစလာၿပီး တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြဲလိုက္တယ္။ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္အေျခအေနႀကီးကို ေျပေပ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ပုံပဲ။
"ဗိုက္ဆာလား။ ဒီမနက္ကတည္းက မင္း ဘာမွမစားရေသးဘူးမလား။"
စုခ်န္က အခက္အခဲႀကီးစြာ ေမာ့ၾကည့္လာၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခါင္းခါျပတယ္။
အစကေတာ့ သူ အရမ္းအရမ္းဗိုက္ဆာေနတာ၊ ဒါေပမဲ့ ခုနကေလးတင္ သူ အီးနံ႔ေတြကို ဗိုက္အျပည့္ စုပ္ယူလိုက္ၿပီးၿပီေလ။
YOU ARE READING
ဝုတ်!? {မြန်မာဘာသာပြန်}
Short Story汪汪汪!? >> 吕天逸 Status - 15 chapters This is just a pure fan-translation.
