Uyandığımda heryeri siyah ile kaplı bir odada uyanmıştım, yataktan yavaşça kalktığımda üstümde siyah bir eşofman takımı vardı.
Elimi kafamın arkasına attığım da yara yoktu, telefonumu masanın üstünden alıp baktığımda sarjım bitmişti.
Aşağıdan beni çağırdıklarında aklıma en son carl'ın kollarında olduğumu hatırladım, koşarak aşağıya indiğimde 8 kişilik masada bir yer hariç heryer doluydu.
Diana" gel lena otur şöyle "
Masanın en başına oturup konuşmalarını bekledim, herşey o kadar hızlı ilerlemişti ki hiçbirşey anlamamıştım.
Diana" ben Diana carl'ın ablasıyım sizde kendinizi tanıtın bozuk kanlar! "
Carl'ın ablası mı vardı? Hiç ailesinden konuşmamıştık çok hassas bir konu olduğu için hiç sormamıştım.
Nick" selam ben nick"
Isabella" selam ben Isabella ama sen bella de"
Lex" ben lex"
Penny" ben penny senin ikinci ve Küçük görümcenim 😊"
Zack"zack "
Aidan" selam bende aidan"
Lena" memnun oldum ama kim birisi bana neler olduğunu anlatıcak mı? "
Lex" lider olarak sen anlat diana"
Diana" Peki, bir kez anlatıcam ona göre dinle.
Bizler alfa takımıyız, hepimizin başı dertteyken carl bizleri kurtarıp bir ekip bir aile yaptı.
Sonra sen doğdun ve doğduğun an enerjin vampirlerin soyunu yani bizim soyumuzun %50'ni yok etti geri kalanlarda senin peşine düştü.
Seni bulsalar bile zarar veremediler çünkü carl senin yanındaydı, ve herkes ondan korktuğu için birşey yapmadılar ama kendi kuzenlerimiz seni öldürücek gizli bir silah bulmuş bizi bununla tehdit etti.
Maalesef üçüzlere güç yetmiycek kadar zayıftı çünkü sen ölmüştün ve carl seni hayata döndürmek için tüm gücünü kullandı ve savaşamıyacak kadar zayıf düştü.
Astral yolculukla bize,sana saldırıcaklarına dair bir sesli mesaj gönderdi, sonra sana geldik ama sen zaten onların arkadaşın olmadıklarını bildiğin için işimiz dahada kolay oldu"
Kafam o kadar karışmıştı ki zihnimde bir sürü şey dolanıyor du.Kafamın içinde öyle bir ses vardı ki çok kötü bağırıyordu, o kadar güçlüydü ki iki elim ile kulaklarıma baskı verip yere çöktüm.
Etrafımda bedenler hissediyordum ama ses o kadar yüksekti bırak kafamı kaldırmak gözümü açamıyordum, ağzıma gelen metal tat ile ısırmaktan dudağımı kanattığımı anlamıştım .
Diana" LENA BAĞIR!!"
Artık gücüm kalmamıştı ellerim iki yanıma düştü kafamı tavana kaldırıp içimde ki tüm hislerimi bağırarak dışarı atıyordum.
Kafamda ki sesler susmuştu, bitkin bir şekilde kafamı çevirdiğimde hepsi yerde kıvranıyordu diana hariç.
Lena" siz iyi misiniz?"
Diana" birazdan geçer onlar benim kadar dayanıklı değil."
Parmak uçlarımda ki hareketi hissettiğimde ellerime baktım, tırnaklarımın hepsi içeri girmişti ve yerine pençelerim çıkmıştı,korkmaya başlamıştım.
Lena" Bana neler oluyor diana?"
Diana" gerçek kişiliğin ortaya çıkıyor artık....
