💜19🖤

26 2 0
                                    

Aşkım lütfen beni tek bırakma!

-üzgünüm meyra ama a-artık d-dayanamıyorum aşk--

Mau? Mau? Hadi hayatım ses ver! Lütfen beni bırakmadığını söyle?.

MAAUUUU!!

Lena"ANNEEEEE!"

Gözlerimi açtığımda Carl bana sarılmıştı,bende sımsıkı sarılmış bir yandanda nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum.

Carl"şşth! Geçti sevgilim hepsi geçti korkma ben yanındayım artık "

Lena"B-bu? Çok g-g-gerçekti C-carl"

Kollarını gevşetip beni serbest bıraktığında yatakta bağdaş kurup ellerimi saçlarıma geçirip sakinleşmeye çalışıyordum.

Ayağa kalkıp getirdiği Sudan bir yudum alıp bardağı geri verdim sırtımı yatak başlığına dayayıp gözlerimi kapattım.

Bugün büyük gündü,bugün herşeyi öğrenicektim.lanet olsun ki bugün jax ile buluşacaktım ve bu carl'ın hiç hoşuna gitmiyecekti.

Lena"Carl?"

Carl"Efendim güzel gözlüm"

Ya ben bu adama nasıl küs kalayım şimdi.

Neyse lena konuna odaklan.

Lena"Benim bugün birisi ile görüşmem lazım"

Carl"Peki?"

Lena"Ama senin adınının geçtiği ortamda bile nefret kustuğun birisi ile?"

Kaşlarını çatıp oturuşunu biraz daha dikeltti ve başını konuşmam için salladı.

Lena"Şimdi adını söyleyecem ve senin sakin kalman lazım sevgilim"

Carl"Duruma bağlı,Eğer sinirleniceğim birşey ise kızarım."

Tamam lena birden söyle gitsin öylede öğrenecek, öylede öğrenecek.

Lena"Sizin zihnime girdiğiniz gün birisi benim ile iletişime geçip konuştu ve bana tüm gerçekleri söyleyeceğini söyledi ve bunu söyleyen kişi senin en yakın arkadaşın daha doğrusu eski n yakın arkadış jax söyledi!"

Hayatımda belkide hiç bu kadar hızlı konuşmamıştım,Carl'a baktığımda hem şaşkın hemde öfkeden gözü dönmüştü.

Hayır lafta değil cidden göz bebekleri dönmüş ve simsiyah olmuştu.

Hemen elini tutup sakinleştirmeye çalıştım ama fazla işe yaradığı söylenemez çünkü kanımın içimde kuruduğunu hissediyordum.

Acı ile yere düşüp kıvranırken carl sanki kendinden geçmiş gibi havada süzülüyordu.

Elinde bir küre vardı ve her taradından kırmızı ve siyah tonlarında ip gibi şeyler giriyor ve bir daha asla çıkmıyordu.

Acı ile elime baktığımda elim kurumuş bir iskeletten farksızdı.

Diana"CARL KES ŞUNU!!"

Diana gelmesi ile carl kendine gelmiş yere inmişti ve bana bakıp koşarak yanıma geldiğinde elim tamamen ateş almıştı. Sanki derimin en derinlerine birşeyler kazınıyormul gibi hissediyordum ve bu artık katlanılamaz hâle gelmişti.

En sonunda bittiğinde elim normale dönmüştü ama ben niyeyse tuhaf hissediyordum kendimi.

Elimin üstüne baktığımda keltçe birşey yazıyordu.Ne kadar elim ile silmeyede çalışsam olmamıştı.

Kayıp Alfa (1) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin