BİR DAMLA GÖZYAŞI

AŞK

Yarenurdan ayrıldığımda eve doğru yürüyordum.Daha 3 gün önce saçma sapan herşeye gülerken şimdi ruh gibi geziyordum işte. Onu görme isteği geliyordu içimden.Ve sanki bir yerden sesim duyulmuş gibiydi bu olanın başka açıklaması olamazdı.

Ayağımla yerde ki taşlara vurarak yürürken kafamı hiç kaldırmıyordum. Birden taş değilde birinin ayağına vurmuştum.Özür dilemek için kafamı kaldırdığımda onunla göz göze geldim.Boyu benden yaklaşık bir karış kadar uzundu.Gözleri güneşten daha sıcak bakıyordu. Ve her zaman olduğu gibi sesimin titremesine engel olamayarak konuşmaya başladım.

-Sen.,senin ne işin var burada?

-Bilmiyorum Hira

-Nasıl buldun burayı

-Ben,şey..

-Seni dinliyorum

-Yarenuru takip ettim sabah onu evden çıkarken gördüm ve belki seninle buluşacaktır umuduyla geldim buraya

-Burada olmaman gerekiyor biliyorsun değil mi?

-Biliyorum ama bunu kabul etmek istemiyorum.

-Bence biz artık karşılaşmamalıyız.

-İnan bunu başarmak isterdim

-Git buradan Toprak sana istediğin şekli verebilecek insan ben değilim olamam zaten.

-Peki hoşçakal.

Bu konuşma gerçekleşirken ellerimi sıkıyordum içimden delice ona sarılma isteği geliyordu o ise konuşmamız bitmiş olmasına rağmen yüzüme bakıyordu. Tam o filmlerde ki gibi yanından hızlıca gidecektim ki bana düşman olduğunu düşündüğüm taşlardan birine takıldım.

Neden bütün sakarlıkları ben yaşıyordum bilmiyorum  bir keresinde ağzımda ki şeker hoşlandığım çocuğun eline düşmüştü böylece sakarlıkta dünya markası seçilmiştim. Neyse hemen kalkıp gitmem gerekirden düştüğüm yerde gülmeye başladım ve bu gülüşlerime Toprak da eşlik etti. Gülme krizine girmiş gibi bir halimiz vardı.Gerçekten ikimizin de sinirleri bozulmuştu. Dakikalarca güldükten sonra nihayet benim hala yerde olduğumu fark etti de beni kaldırdı öylece oturdum yere.O da yanıma geldi oturdu.Halimizi gören bizi dilenci sanabilirdi.

-Hira iyi misin?

-Eğer karşıma bir kaç yıl önce çıksaydın gerçekten çok iyi olabilirdim.Ama şimdi hissiz kaldım gibi nerden çıktın karşıma sen ya

-Gözyaşından

-Ah evet şu mesele bak ne geldi aklıma sen özür dilememi mi bekliyorsun özür dilersem gidecek misin Hayatımdan?

-Hira gitmemi istiyor musun ? Yada diyelim sen istiyorsun kalbin kabul eder mi bunu baksana daha 3 günde bu kadar tesadüf fazla değil mi?

-Ama...

-Sessiz ol ve sözümü kesme ya ilk defa bir kızı özledim ben erkekler birini kolayca sevemez sevse de alışamaz öyle kolay kolay ben farkında olmadan alıştım sana adından başka bildiğim hiç bir şey yokken alıştım.Bir tesadüf sonucu hem de.Hira tesadüfü seven bir duygu var biliyor musun?

-AŞK.

-Evet aşk.

Cevap veremedim.

-Seni tanımama izin verir misin Hira?

-Şekil verme kısmını olayların akışına göre bırakırsak olur.

-Peki nazlı hanım peki.

-Görüşürüz

-Görüşelim