BİR DAMLA GÖZYAŞI

TOPRAĞIN GİDİŞİ

Aradan günler geçmiş olmasına rağmen Topraktan hiç bir haber alamamıştım.Haklıydı,sonuna kadar haklıydı. Ama benim suçum neydi ki? En azından beni dinlemeyi tercih edebilirdi. Ama ben de onu dinlememiştim. Her şey öyle saçma bir hal alıyordu ki ne Toprağa gidebilirdim ne de ondan bir adım uzağa. Keşke yanımda olsaydı konuşmasa bile kendimi anlatabilseydim.Numarasını bulup yüzlerce kez aradım ama hep kapalıydı.Yarenurlarda yaşıyordum resmen ama hiç bir haber yoktu ailesinin yanına gitmiş olmalıydı.Aklıma Samet! geldi. Her zaman herşeye bir çözüm bulan iyi kalpli güzel insanın kuzeniydi Toprak. Ellerim titreye titreye telefonu açıyordum ki kapı çaldı hemen koşup baktığımda Samet tam karşımdaydı onu hemen içeri davet ettim.
-Bende tam seni arayacaktım Samet iyi ki geldin.
-Nedenini tahmin edebiliyorum.
-Ben ne yapacağım Samet ya?
-Bilmiyorum Hira,Toprak çok kötü durumda.
O sırada olayı yeni kavrayan yarenur söze girdi.
-Bu durumda Toprak sizde mi?
-Evet yare.
-Samet bana evinin adresini verir misin?
-Ben getireyim seni Hira yağmur başladı yalnız gitme.
-Hayır siz evde kalın ben tek başıma giderim.
Bunu dediğimde yare öldürücü bakışlarını attı bana.Samet yıllardır yareye karşı ilgiliydi. Yare onu kaybetmekten çok korktuğu için karşılık vermezdi.Onları altta yalnız bırakıp hemen hazırlandım.Yare yanıma geldi ve bana eline geçeni attı.
-Abartma yare ya
-Nasıl abartma nasıl bizi aynı evde bırakmak da ne demek?
-Sana saldırmadığı,tecavüz etmediği,böbreklerini satamadığı sürece uslu dur.
-Of yare of!
-Hadi git çay yap sen Samet çok sever
-Sende git o zaman.
-Yare ne olursa olsun Aşk varsa elinden gelen yapılmalı.
-Biliyorum hayatım hadi git,bol şans.
Sametten de adresi aldıktan sonra evden çıktım.Onu bulmak şart olmuştu.Bir saçmalık bizi bu hale getiremezdi. Buna izin vermeyecektim.Emin olduğum bir şey vardı benim onun uğruna her şeyi yapmaya hazırdım.Yeterki bir adım gelsin şimdiden kollarına koşmaya hazırdım.Aşk için değerdi.Umarım bir yere gitmemiştir onsuz kalmak istemiyordum.Bu kadar kısa sürede öyle alışmıştım ki varlığına. Derin düşüncelerimden kurtulup taksiden indim.Vakit kaybetmeden evin girişine yöneldim.O kapı yüzüme kapansa bile beklerdim onu,gerekirse sonsuza kadar beklerim.

NOT: Bu bölüm şimdi uzak bir şehirde olan Samet Taflan'a ithafen yazılmıştır.Nerede olursan ol oraya kadar severim seni.