BİR DAMLA GÖZYAŞI

KAVGA

Neler olup bittiğini bir türlü algılayamıyordum.Toprak okula gelmişti ve bana doğru gelen o yeni çocuğun önünü kesmişti.Herkes kocaman olmuş gözleriyle onlara bakarken ben kendimi soyutlamış sesleri duymadan donup kalmıştım.O tanıdık eşsiz ses bir kez daha çıktığında kendime geldim.
-Sana soruyorum nereye gidiyorsun?
-Sen kimsin seni ilgilendirir mi?
-Yanına gittiğin kişi o kız yani Hira olacaksa en çok beni ilgilendirir.
-Sana soracak değilim herhalde her kimsen çekil yolumdan yoksa..
-Yoksa ne? Ne yaparsın?
-Bak beni sinirlendirme yoksa senin için iyi şeyler olmayacak.
Muhtemelen birazdan kavga edeceklerdi ve kimse de gidip engel olmuyordu.Benim sanki elim kolum bağlanmış gibi duruyordum. Boş bakışlarıma rağmen bir şeyler yapmam gerektiğini fark etmiştim.
-Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz diye boğazım patlarcasına bağırsam da bu sadece Toprağın zararına olmuştu.Evet,Toprak sesin geldiği yöne yani bana bakarken o yeni gelen gerizekalı Toprağın boş bulunduğu anı yakalayıp yüzüne bir yumruk indirmişti.
Şimdi onun burnundan akan kana benim yüzüme düşen gözyaşlarım eşlik ediyordu.Benim yüzümden olmuştu bunlar.
-Araz! yeter bırak.
İyi de bu ses evet Egenin sesiydi bu.Ege yan sınıfta olmasına rağmen bugün hiç karşılaşmamıştık.Şimdi neler oluyordu? Yeni gelen çocuğun adı Araz'dı.Ve Egeyle hangi ara bu kadar yakın olmuşlardı?Ben bunları düşünürken etrafdan o ikisini ayırmaya çalışan topluluk bana seslendi.
-Hira bu senin neyin oluyor?
Toprak sanki bu soru soru sorulsun diye buraya gelmiş gibi bir umut bekleyen gözlerle bana bakıyordu.
-Hiç,hiç bir şeyim diyebildim sadece.
Toprak yüzüme bakmaya devam ederken başını sağa sola sallayıp elinin tersiyle kanayan burnunu sildi ve çekip gitti.Bu sırada Egenin yüzünde sanki bir savaş kazanmış gibi çirkin bir gülümseme vardı.Ve o an bu yapılanın haksızlık olduğunu hatırlayıp Toprağın arkasından koşmaya başladım.Uzun bir yol gitmiş olmama rağmen bulamadım onu.En son bir ara sokakta boş bir alanda gördüm yere oturmuş kafasını kaldırmıyordu.
-Toprak..
Cevap vermedi.
-Toprak ben özür dilerim.
-Hangisi için?
Konuşmaya başladığında geçip yanına oturdum.
-Ben,benim için bunu yapmana gerek yoktu.
-Senin için yapmadım zaten.
-Anlamadım
-Hira! ben oraya kendim için geldim.Seni görmeyince aklımı kaybettiğim için,suya yemeğe olduğu gibi senin sesine ihtiyacım olduğu için,utandığında kaçırdığın gözlerini görmek istediğim için geldim ve dün balkona çıktığımda  Yarenur telefonda bir arkadaşına yarın okula çok tatlı biri gelecekmiş dediğinde seni ondan korumak için geldim.Ama senin gözünde hiç bir şey olduğumu bilseydim inan gelmezdim.Şimdi sen hangisi için üzgünsün yüzüme gelen yumruk için mi yoksa yüzümden çok canımı yakan o "HİÇ BİR ŞEY" için mi?