CHASED BY MY EX'S BROTHER✅

BRATTY 25

I can't feel anything but the growing hollow in my chest. Mabilis ang pagmamaneho ko habang bukas ang bintana ko. I don't wanna see myself crying kaya mas minabuti ko nang buksan ang bintana para kahit paano ay mapigil ng hangin ang mga luha ko.

The scene is still in my head. It never leave my mind. It keeps replaying and I hate that fact because it's...hurting me. I don't know how to handle this, compared to my past, my past is nothing. I feel like I am barely breathing.

Dumiretso ako sa isang dalampasigan, magaala-una na ng umaga pero wala pa rin namang halos tao roon. Wala akong inaksayang oras, ipinarada ko agad ang sasakyan ko at kinuha ko ang pinurchase kong liquor drinks kani-kanina lang.

Umupo ako sa isang malaking bato at hinayaang hampasin ng malamig na tubig dagat ang mga paa ko. Tumutulo ang luha ko pero wala roon ang atensyon ko. Nakatulala lang ako sa tubig at tila nasasalamin doon ang nakita ko kanina. Madali ko lang nabuksang ang alak kaya nang magawa ko iyon ay diretsong nilagok ko iyon.

Para akong tanga na tumutulo ang luha habang nilalagok ang alak na hawak ko.

"I hate you..I hate you, DJ. I hate you so damn much!" I said from a whisper until it turned out a scream. A scream of pain.

My chest tightened as if someone's hands are squeezing it inside. Ilang sandali lang ay naubos ko na ang inumin ko. I kept biting my lip because if I won't do that, I'll be screaming again. My tears continuosly flowed down to my cheeks. Para akong batang nawawala at hindi makita ang kanyang Ina, wala akong tigil sa kaluluha kahit ilang beses ko nang sinubukan na tumigil.

"Idiot Liyhen." I chuckled bitterly as I realized how stupid I am.

"He never tell he loves you. A boyfriend can be also define as a fucking fling and so do a girlfriend. What a fucking ignorant girl!" I closed my eyes hard as the liquor lined on my throat.

"I will never listen to you again, you're just manipulating me. You're just thrilled, you just want a play with me. Ah, tangina!" After I emptied the second bottle of liquor, I throw it beside me. Dinig ko ang pagkakabasag noon pero hindi ko na pinansin  pa iyon.

Nagbukas ulit ako ng bote ng alak saka naglabas ng sama ng loob.

"Just like the moon, sometimes our eyes shine brightly but also some of the times it has to be eaten by the darkness to be better."

"Moonlight really connects on me, it's bright when I'm glad and when the absence of my happiness had gone, it fades along. You really understand my emotion, huh?" I talked to the moon like it will be able to answer me.

"This sea water is telling me to cry more to ease my pain but how could I cry when my tears can't pool again yet my heart keeps beating to hurt me?" I asked while facing the water. I can't believe that I'm crying again.

Ang tagal ko nang hindi umiiyak and I never expected na ganito ang kahahantungan ng muli kong pag-iyak.

"Love really hits different. I don't know if I'll be happy because it hits me or I'll be mad because it does." I whispered.

I fold my leg and hug it with my free hand before drinking. Nahihilo na ako pero ayokong tumigil sa pag-inom. Gusto kong malasing, baka sakaling malilimutan ko ang nangyari ngayon. Ramdam ko na rin ang pamimigat ng talukap ko dahil sa pagod nito sa kakaiyak.

Tulala na lang ulit ako sa dagat habang iniinom at inuubos ang laman ng bote ng alak, kasabay noon ay ang paghampas sa akin ng preskong hangin na kahit paano ay nakakapagpakalma sa akin.

Nang maubos ko na ang alak ay antok na antok na ako kaya tumayo na ako at naglakad papunta sa sasakyan ko. Ramdam ko ang hapdi sa talampakan ko dahil natusok ako ng mga bubog pero hindi ko na inalintana pa iyon. Hindi na rin ako nag-abalang pumasok sa loob ng sasakyan. Humilig na lang ako malapit sa may gulong ng sasakyan at doon nagpikit ng aking mga mata.