CHASED BY MY EX'S BROTHER✅

BRATTY 28

"Gwen, coffee...." I murmured. Masyado pa akong inaantok pero ang sakit pa ng ulo ko kaya gustong-gusto ko pang matulog.

Umikot ako sa kama saka ko inilagay sa mukha ko ang unan. Nagtaka ako nang hindi ko maamoy ang pabango ni Gwen sa unan. Kabisado ko na ang amoy niya kaya alam ko agad na hindi kanya itong unan na nakatakip sa aking mukha. It smells...manly. This scent is from DJ.

"Here's your coffee." Malalim ang boses na aniya. Rinig ko ang mahinang tunog ng pagpatong ng tasa sa lamesang kahoy.

I harshly take off the pillow from my face and faced him with fierce eyes.

"I changed my mind. I'll just go." Malamig na bawi ko sa utos ko kanina. Kahit na masakit ang ulo ko ay pinilit kong tumayo.

"Milady.." Pigil niya sa akin pero hindi ko siya nilingon.

"Thanks for your hospitality. Have a good day ahead." I said in a negotiating tone.

"Milady, I can't...understand." Tila nanghihina niyang saad. Wala rin siyang lakas nang mapaupo siya sa kama. Sinikap kong hindi siya tingnan.

Hindi ko siya pinansin bagkus ay nagpatuloy ako sa paghahanap ng gamit ko.

"Please, don't leave me. I missed you. 'W-Wag mo muna akong iwan? Hindi ko na alam ang gagawin ko..." My heart ached when I heard his voice broke. Bahagya ko siya nilingon, ang ulo niya ay nakatungo at ang mata ay nakatuon lamang sa sahig.

"Pwede bang tingnan mo ulit ako sa paraan kung paano mo ako tingnan dati? H-Huwag yung ganyan, nanghihina ako kapag tinitingnan mo ako ng ganyan. Parang...balewala ako." Hindi agad ako nakasagot dahil sa emosyong ipinapakita niya.

"Sino bang may sabing pinahahalagahan kita? Ginamit lang kita, Dos. Ano pa ba ang hindi mo maintindihan?"

"M-Milady...don't call me Dos, call me DJ again. No, don't do this to me."

"Sorry pero wala akong oras para ipang-aksaya sa'yo."

Naglalakad na ako nang hilahin niya ako at yakapin mula sa likod. Para akong nauupos na kandila dahil sa ginagawa niya.

"Don't say words like that, you're hurting your man, milady." Nagsusumamo ang boses niya at gustong-gusto ko siyang yakapin pabalik pero matapos ng ginawa niya kasama ang Shanea na iyon ay hindi ko pa yata siya kayang patawarin. I despise cheating.

"My man? Are you kidding me? Let go of me or I'll sue you for harassing me." I warned but his hug doesn't loosen. He just hug me tighter, tila takot siyang makawala ako.

"Don't torment me like this. Your words are slowly killing me through this  excruciating pain. Are you really unfeigned over saying those words, hmm? Tell me you don't. I know you don't, right?" He's more like begging and I know that in any time, I might not able to stand seeing him suffering like that.

I took his hands off forcely and to my advantage, his hold was now weak. Nang makawala ako sa yakap niya ay diretso na akong naglakad.

"I'm confident that you love me too, Milady. Just wait and I'll make you fall even harder. At kapag nangyari 'yon, papakasalan na kita agad para wala ka nang kawala." Kita pa rin ang lungkot at pangungulila sa kanyang mata ngunit ngayon ay pursigido na siya. Bahagya niya akong nginisian.

"Dream on." Patuya kong sabi bago siya nginisian din.

"Just run until you get tired. When that time comes, sisiguraduhin kong sa akin din ang magiging bagsak mo. Mark my words, milady."

Hindi ko na siya sinagot at bagkus ay tumuloy na ako paalis. Wala akong pakialam kung gulo-gulo pa ang buhok ko at gusot ang damit ko. May cards and cash naman akong dala kaya no worries. Magttaxi na lang ako.