İşaret Dili | Bakudeku

12

"Siktir"

İzuku'nun kulağına yapışıp söylediği cümleyi hatırladığında gözleri kocaman açılmış vaziyette, kafası aşağı eğik biçimde duruyordu.

Altındaki şeye bakıyordu.

-Hayır.
-Bu olmadı.
-Aşağı in.

Yüzü yanıyordu. Bunun olmaması gerekiyordu. Sadece hayır. Hayır hayır hayır. Üzerine çarpan su taneleri vücuduna şimşek gibi çakmaya başlamıştı.

Ellerini yüzüne götürüp yüzünü kapattı. Utancından kırılıyordu. Çünkü, bunun olması iyi değildi.

-Ahh, lanet girsin. Sikerim böyle işi.

Kesinlikle ortam yüzünden olmalıydı. Çünkü ortam buna müsaitti yani. Loş bir ışık ve duş.

-Sana kalkmanı söyleyen kim?

Ellerini yüzünden çekmiş kalkan şeyiyle bakışıyordu.

-Seninle uğraşmayacağım. Ne halin varsa gör.

Suyu kapatıp hâlâ kalkık olan şeyiyle biraz daha bakıştıktan sonra duşa kabinden çıktı. Hayır. Yapmayacaktı. Bu kadar düşük biri değildi.

Üzerine havluyu geçirdi ve banyodan çıktı. Koridorda yavaş adımlarla  yürüdü. Banyoda uzun süre kalmış olamazdı. Ama hava çok daha karanlıktı. Belkide hava yağmurlu olduğu için bu kadar karanlıktır. Odasına girip üzerine giymek için bir sweatshirt aldı. Dediğim gibi, hava soğuktu. Altına giymek için bir efofman çıkardı.

Havlusunu çıkarttığında hâlâ inmediğini gördü.

-İn artık. Bıktım gerçekten.

Aldırış etmeden üzerini giyindi. Bugün hava cidden soğuktu. Çorabını da giydikten sonra odadan çıktı.

Salona geçti. Saat dokuza geliyordu. İzuku'nun yattığı koltuğa yanaştı ve koltuğa yattı. Kafasını yastığa gömüp nefes verdi.

"Yorgun hissediyorum."

Vücudunda gereksiz bir yorgunluk vardı.

"Bunların hepsi senin yüzünden. Duyuyor musun beni?"

Oflayarak kalktığı koltuktan dik bir şekile doğruldu. Eline telefonunu alıp dikkatini dağıtmak için sosyal medyada gezinmeye başladı. İnstagrama girdi. Yani normalde instagramda yapabileceği pek bir şey yoktu.

Arama kısmına girdi. Amacı İzuku'nun hesabını bulmaktı. Yani sonuçta sadece hesabını bulacaktı.

Biraz uğraştıktan sonra aradığı hesabı buldu. Profile tıkladı. Profilinde kaç dakika kaldı bilmiyorum, ama uzun bir süre profilinde gezindiği kesindi.

"Çok güzelsin İzuku."

Katsuki'den

Fotoğraflarının hepsine uzun bir süre çok kez baktım. Gecenin ilerleyen saatlerinde günüm cidden çok boş geçmişti. Bazı kısımlar hariç. Cidden sinirlerim bozulmuştu. Kalkmasını falan beklemediğimden değil, nedem kalktığını merak da etmiyorum. Sadece utanç vericiydi. Hem onun kulağına fısıldadığım şeyler hem de bunu düşünürken kalkması.

Düşüncelerimden uzaklaşmak için telefonu kapattım. Birkaç dakika gözlerimi dinlendirdim. Sonra sıkılıp tekrar telefonuma baktım. Bu sırada telefonuma mesaj bildirimi geldi.

(İ) : Yarından sonrarki gün işim yok Katsuki. Tekrar dil çalışabiliriz. Müsaitsen tabii.

Tabii ki müsaitim. Ben hep müsaitim.