Part 3

1.3K 147 7
                                    

Η Λούρδη σκύβει πάνω από τον ώμο μου καθώς ανακατεύω το μείγμα μου, ζυμώνοντας το πηχτό υλικό σαν να είναι το πρόσωπο του Ντέιβιντ.

"Έβελιν. Τι στο καλό φτιάχνεις;"

"Μπισκότα. Για τον Ματέο." γρυλίζω. Το ψήσιμο δεν θα έπρεπε να είναι τόσο δύσκολο!

Τραβάει μια καρέκλα και ακουμπάει τον αγκώνα της στο τραπέζι. Η μικρή κουζίνα δεν έχει καν το μισό μέγεθος της κουζίνας στο πρώην σπίτι μου στην Φιλαδέλφεια.

Γρυλίζω ξανά, αυτή τη φορά πιο δυνατά. Έχουν φύγει εδώ και πολύ καιρό οι μέρες των μαγείρων και των υπηρετριών.

Η φίλη μου η Λούρδη κι εγώ μετακομίσαμε στο διαμέρισμα του δεύτερου ορόφου αυτής της παλιάς πολυκατοικίας λίγο μετά την αποφοίτησή μας από το λύκειο.

Ένα μπάνιο, δύο μικρά υπνοδωμάτια και ένα μικρό σαλόνι αποτελούν το σπίτι μας. Κι όμως, όσο μέτριο κι αν είναι, είμαι σε ένα καλύτερο μέρος.

"Σου αρέσει;" ρωτάει, φέρνοντάς με πίσω στο παρόν.

Το χτύπημά μου επιβραδύνεται σε πιο τρυφερές γροθιές.

"Ποιος;"

"Ξέρεις ποιος. Ο Ματέο. Σου αρέσει, έτσι δεν είναι;"

"Δεν μου αρέσει. Αλλά δεν τον αντιπαθώ κιόλας."

Αποφασίζω να αλλάξω κουτάλα. Η μεταλλική δεν ανακατεύει καλά. Καθώς ψάχνω στο συρτάρι μας, σκέφτομαι τον καλύτερο τρόπο για να υποβαθμίσω την πρόθεσή μου.

"Προσπαθώ απλώς να είμαι ευγενική. Ήταν... πολύ καλός μαζί μου κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού μου."

Δεν μπορώ να αναφέρω το πόσο εσφαλμένα τον έκρινα. Ίσως να παραμένω τελικά αυτή η πριγκίπισσα, παρά την κατασχεμένη τιάρα μου.

Βρίσκω μία ξύλινη κουτάλα και συνεχίζω το ανακάτεμά μου, ρίχνοντας το μπωλ στον πάγκο μετά από αρκετή ώρα.

Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν τεσσάρων ετών. Αν ζούσε όταν μεγάλωνα, θα μου είχε μάθει πώς να ψήνω; Είναι κάτι που συχνά αναρωτιόμουν.

Τώρα προσπαθώ να επικεντρωθώ κυρίως στο μέλλον μου - και όχι σε αυτό που θα έπρεπε και θα μπορούσε να γίνει.

Σηκώνω ξανά το μπωλ, μετά το αφήνω πάλι κάτω.

"Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα και δεν του είπα ποτέ ευχαριστώ."

"Μμ-χμμ." απαντάει με ένα διαβολικό μειδίαμα στο πρόσωπό της και κάθεται στην καρέκλα φορώντας την στολή της για την βάρδιά της στο γηροκομείο.

Νικώντας το παρελθόνWhere stories live. Discover now