Νικώντας το παρελθόν

Part 6

Ο Ματέο ξέρει καλά την περιοχή. Με πάει από τους πίσω δρόμους στο Χάβερφορντ. Η διαδρομή μάλλον διαρκεί περισσότερο με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν με πειράζει.

Αν εξαιρέσουμε την κλιμάκωση της εξάντλησής μου, για να μην αναφέρω τα βιβλία μου που αναπηδούν και απαιτούν προσοχή στο πίσω μέρος, είναι ωραία που περνάω χρόνο μαζί του. Μάλλον, αυτός είναι ωραίος. Πιο ωραίος από ό,τι θα μπορούσα να φανταστώ.

"Είναι το επόμενο στενό στα αριστερά. Μπορείς να παρκάρεις μέσα, η Έλεν δεν θα έχει πρόβλημα."

"Ποια είναι η Έλεν;"

"Η σπιτονοικοκυρά μου. Κρατάει τα βιβλία του Σαμ. Νοικιάζω το διαμέρισμα πάνω από το γκαράζ της σχεδόν τσάμπα. Σε αντάλλαγμα, την βοηθάω στο σπίτι - φτιάχνω ό,τι χαλάει, φροντίζω την αυλή, τέτοια πράγματα."

"Δεν είναι παντρεμένη;"

"Όχι. Ο ηλίθιος ο άντρας της δεν της φερόταν καλά." κοιτάει μπροστά σαν να ξέρει πόσο άσχημα ήταν, "Αλλά ήταν αρκετά έξυπνη ώστε να μην ανεχτεί τις μαλακίες του."

Ανοίγει την πόρτα μόλις παρκάρω μπροστά από το σπίτι, σταματώντας με το ένα πόδι έξω.

"Θέλεις να έρθεις μέσα;"

"Καλύτερα όχι."

Ο Ματέο σκύβει ώστε ο ώμος του να ακουμπάει στο κάθισμα.

"Δεν χρειάζεται να μείνεις, Έβι. Δεν σου ζητάω αυτό. Αλλά τουλάχιστον ρίξε μια ματιά, ώστε να ξέρεις πού να πας όταν έρθεις να αφήσεις το αμάξι αύριο."

"Το θεωρείς δεδομένο ότι θα αφήσω το μωρό μου στα χέρια σου." χαϊδεύω το τιμόνι.

Σαν να θέλει να αποδείξει ότι παίρνει εντελώς το μέρος του Ματέο, το Cherokee μου κάνει έναν περίεργο θόρυβο, παρόλο που είναι παρκαρισμένο σε αδράνεια.

"Ακούγεται σαν το μωρό σου να ανυπομονεί να βάλω τα χέρια μου πάνω του." γελάει.

Παίζω με τις τούφες των μαλλιών που έχουν πέσει από την αλογοουρά μου.

Ναι... δεν το αδικώ.

Το χέρι του ανεβαίνει στον αγκώνα μου και πιέζει.

"Έλα, υπόσχομαι ότι δεν θα σε κρατήσω πολύ."

Σβήνω διστακτικά τον κινητήρα και βγαίνω από το αυτοκίνητο. Ο Ματέο με περιμένει και απλώνει να πιάσει το χέρι μου στο δικό του καθώς με οδηγεί στο δρομάκι του σπιτιού.

Το άγγιγμά του επιβραδύνει στιγμιαία τα βήματά μου. Παίρνω μία ανάσα και αναγκάζω τον εαυτό μου να προχωρήσει.