Part 16

1.2K 107 5
                                    

Η φωνή, αυτή που είναι παράξενα οικεία, έφυγε όσο γρήγορα ήρθε. Τα λόγια της Δρ. Χαρτ και η διάλεξή της είναι μια άλλη ιστορία. Με στοιχειώνουν μέχρι το σπίτι του Ματέο.

Δεν μπορώ να σταματήσω το τρέμουλο και το αποδίδω στην κρύα μέρα του Νοεμβρίου, οπότε τα δάχτυλά μου ανάβουν το καλοριφέρ στο αμάξι του Ματέο.

Το καλοκαίρι κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο, αλλά τώρα έχει χειμωνιάσει για τα καλά. Όσα φύλλα έμειναν στα δέντρα, χορεύουν μπροστά μου καθώς στρίβω στο δρομάκι της Έλεν.

Την χαιρετάω καθώς την προσπερνάω. Χαμογελάει και γνέφει, τα χέρια της είναι γεμάτα σακούλες.

Σκέφτομαι να την σταματήσω και να την προειδοποιήσω ότι δεν πρέπει να έχει τα χέρια της γεμάτα σε περίπτωση που τα χρειαστεί για να διώξει έναν πιθανό δράστη, για να... κουνάω το κεφάλι μου, προσπαθώντας να ξεφύγω από την παράνοια και τα υπολείμματα της διάλεξης.

Σταματάω μπροστά από το γκαράζ και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα όταν βλέπω τον κινητήρα μου ξαπλωμένο κατά μήκος του γκαράζ.

Ο Ματέο δουλεύει στο αυτοκίνητό μου, διορθώνοντας πράγματα που δεν μπορώ να θυμηθώ και αντικαθιστώντας πράγματα που ίσα που μπορώ να προφέρω.

Τα βήματα στα δεξιά μου με κάνουν να γυρίσω. Αυτό το χαμόγελο που λατρεύω τόσο πολύ με χαιρετάει πριν τα δυνατά χέρια του τυλιχτούν γύρω μου.

Τον αγκαλιάζω σφιχτά, καλωσορίζοντας τον με τα χείλη μου όταν με φιλάει.

"Γεια σου, μωρό μου." λέει, "Καθάρισες καμία άσχημη πληγή σήμερα;"

"Όχι, Τέο." γελάω, "Αυτά είναι τα εργαστήρια. Τώρα έχω ψυχολογία."

"Χμμ. Τι κάνεις εκεί;"

"Μελέτη διαταραχών." δείχνω προς τον κινητήρα μου, προσπαθώντας να του αποσπάσω την προσοχή, "Πέθανε;"

"Όχι. Χρειάζεται απλώς μια φλάντζα."

"Το φαντάστηκα."

Γελάει, ξέροντας ότι λέω ψέματα.

"Έλα, πρέπει να προπονηθώ."

Τον ακολουθώ στο γκαράζ και στην περιοχή όπου έχει το γυμναστήριό του. Βγάζει την μπλούζα του και ετοιμάζεται να κάνει βάρη.

Κάθομαι σε μια παλιά ξαπλώστρα που έφτιαξε για μένα και πατάω το χρονόμετρο στο κινητό μου.

"Εντάξει, ξεκίνα."

Ο Ματέο ξεκινάει τα βάρη του, οι κινήσεις του γρήγορες, οι μύες του τσιτώνουν με κάθε κίνηση.

Νικώντας το παρελθόνWhere stories live. Discover now