Νικώντας το παρελθόν

Part 14

Παρόλο που έχει σκοτεινιάσει όταν ο Ματέο με συνοδεύει στο γκαράζ, έχω ακόμη χρόνο να κάνω ντους και να ξεκουραστώ πριν ξεκινήσει η βάρδια του Σαββάτου. 

"Αν θέλεις, μπορείς να μείνεις εδώ απόψε." προτείνει ο Τέο. 

"Δεν μπορώ, γλυκέ μου. Αφού δεν έκανα καμία εργασία σήμερα, έχω ένα σωρό για να κάνω αύριο." 

Το λέω, αλλά καθώς κλειδώνω τα μάτια μου μαζί του, είναι δύσκολο να το εννοήσω. 

Δεν κάναμε σεξ, αλλά με τρέλαινε τόσο πολύ όταν με άγγιζε, που παραλίγο να του ζητήσω περισσότερα. Στο τέλος, όμως, το μυαλό μου δεν με άφησε να ενδώσω.

"Μου λες ότι σου αποσπώ την προσοχή;" τα χείλη του περνούν πάνω από το λαιμό μου.  

"Ε, ναι, ίσως λίγο μόνο." χαμογελάω. 

"Κι αν φέρεις τα βιβλία σου εδώ;" κάνει ένα βήμα πίσω.

Παραλίγο να πω ναι. 

"Δεν είναι μόνο αυτό, Τέο. Πρέπει και να κοιμηθώ απόψε." δαγκώνω το κάτω χείλος μου, "Μπορεί να μην το πρόσεξες, αλλά δεν κοιμόμαστε πολύ εδώ."   

"Ναι, ίσως να το πρόσεξα αυτό." το βλέμμα του πονηρό.

Προσπαθώ να αγνοήσω το μυρμήγκιασμα που μου προκαλεί η προσοχή του και καθαρίζω τον λαιμό μου. 

"Αν καταφέρω να προχωρήσω με το διάβασμα και τις εργασίες μου, δεν θα χρειαστεί να συνεχίσω να σου λέω όχι όταν μου ζητάς να μείνω." 

"Εντάξει." λέει τελικά με ένα χαμόγελο που θα μπορούσε να λιώσει την άσφαλτο. 

Πληκτρολογεί τον κωδικό και ανοίγει το γκαράζ, αλλά με σταματάει όταν πάω να κινηθώ προς το αυτοκίνητό μου. 

"Περίμενε λίγο, Εβ." τρέχει στις πίσω σκάλες και επιστρέφει με τα κλειδιά του, "Πάρε το δικό μου. Έτσι θα μπορέσω να ρίξω μια ματιά στο θηρίο σου αύριο και δεν θα μείνεις χωρίς αμάξι." 

Κοιτάω ανάμεσα στο ωραίο αυτοκίνητό του και στο απαίσιο τέρας μου. 

"Κι εσύ; Θα νιώθω άσχημα αν δεν μπορείς να μετακινηθείς." 

"Θα βρω λύση. Δεν χρειάζεται να πάω πουθενά μέχρι αύριο το βράδυ, και θα οδηγήσει ο Αντ." 

"Που θα...;"

Δεν χρειάζεται να δω το σκληρό βλέμμα του για να μάθω. 

"Έχεις κι άλλον αγώνα;" 

"Ναι." 

"Αυτό ήταν γρήγορο." λέω σαν ηλίθια.