Genç bir kız, karmakarışık duygular...
Huzuru sağlamak için kendi hayatını riske atan insanlar...
Heyecan, macera ve tutkulu bir aşk!
Gizli, zorlu görevler.
Cinayetler ve daha fazlası
Bu kitapta.
İdil, önce hayatıyla sınanacak ama zaman içinde...
Merhaba canlarım umarım bu bölümü severek okursunuz. lafı çok uzatmayacağım oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. sizi çok seviyorum. <3 Keyifli okumalar. (:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
....
Ağlamak, bağırmak, her şeyi söylemek, içimi dökmek istiyordum ama olmuyordu bir türlü başaramıyordum. Bu duygulardan çok yorulmuş ve sıkılmıştım. Annemi kaybettikten sonra dağılan hayatım, babamın bana olan davranışları... Artık kaldıramıyordum, kaldırmak istemiyordum. Murat abi, İpek ve teyzeme. Onlara bir şey olmasına izin vermezdim, veremezdim artık tek ailem onlardı. Ama şimdi her şey değişmişti. Tam hayatım düzene girerken tekrardan darmadağın olacakmış gibi hissediyorum. Sanki yine her şey altüst olacakmış ve ben yine o karmakarışık, anlamsız, saçma duygulara kapılacaktım. Emre'nin verdiği haberle şoka girmiştim, korkuyordum. Murat Abi'ye hiçbir şey olamazdı o benim her şeyimdi. Bana hem babalık hem abilik yapmıştı, her zaman arkamda o vardı, her şeyde bana destek olmuştu. Ona bir şey olursa bu acıyı nasıl kaldırabilirdim?
Ben Murat abiyi 17 yaşında tanıdım. O dönemde Murat abi evli birde bir tane kızı vardı. İsmi: Emel'di, on altı yaşındaydı.
Lisedeyken ben ve Emel takılırdık. Emelin babası yani Murat abi o zamanlar yardımcı komiserlik yapıyormuş. Bende o yaşlarda polis olmayı çok istediğim için hep Murat abiye özenmişimdir. Sürekli Emellere gittiğim zaman mutlaka Murat abinin göreve gittiği zaman ki hikâyelerini hiç sıkılmadan tekrar tekrar dinlerdim. O zamanlar hayatımı Emel sayesinde toparlamıştım ta ki Emel kanser hastalığına yakalanana kadar. Yine her şey dağılıyor, paramparça oluyordu, bir kez daha sevdiğim birini kaybetmek istemiyordum.
Emel o zamanlar çok zor bir süreçten geçti hastalığı git gide ilerledi. Murat abiye destek olmak için hep yanında durdum. Ama ne yazık ki Emel'i kaybettik. Hem Murat abi, hem ben bu haberi kaldıramamıştık.
Günlerce ağlamıştım onu kaybetmenin acısını kaldıramıyordum. Hayatta en sevdiğim kardeşim gibi gördüğüm kişi gitmişti. Üniversite sınavı yaklaştığı için kendimi az da olsa toparlayıp sınavlara çalıştım.
