Felaketteki Aşk

GİRİŞ

Herkese merhaba. Umarım bu yazdığım kitabı seversiniz. Şimdi. kitabın giriş bölümünü okuyacaksınız.
Umarım severek okursunuz. Yorumlarınızı bekliyorum. ❤️

GİRİŞ

Yalnızca 22 yaşındayım. Bilmem böyle başlamak ne kadar doğru oldu? 22 yaşıma kadar olan hayatımda ve bundan sonra ne olacağını bilmediğim hayatım... Bunları yaşamayı hak etmiş miydim? Emin olun benim bu hikâyede anlatacaklarıma sizde katılacak ve yeri geldiğinde bana bile kıza bilirsiniz. Şimdi asıl konumuza gelirsek bundan 12 sene önce ne olmuştu da hayatım bu kadar karmaşık ve paramparçaydı?

Neydi benim bu hikâyem, beni kırıp döken etrafımdaki kişilerden farklı kılan? Ben İdil Yılmaz; işte bu benim hayatım, benim hikâyem. Bundan 12 sene önce ben ufacık bir çocukken annemi bir trafik kazasında kaybettim. Ve babamla kaldığımız yerden hayatımıza devam etmek zorundaydık. Babam, annem öldükten sonra bana bakmakta çok zorlanmıştı. Bu yüzden de başka bir kadınla evlendi. Aslına bakarsanız üvey annem Nazan'la çok iyi anlaştığımız "söylenemezdi" gereğinden fazla kavga eder ve tartışırdık. Sevgili babam bu duruma hiç ses çıkarmazdı. Liseye giderken artık bu eziyete daha fazla katlanmak istemediğim için teyzem Sena ile İstanbul'da yaşamaya başladım.

Her zaman hayalimdeki meslek polislik olmuştu. Teyzemle yaşarken gayet mutluydum. Babamı veyahut o sinir bozucu sevgili eşi Nazan'ı görmek dahi istemiyordum. Zaten okul döneminde çok zorluk yaşamış, arkadaş edinememiş, ilişkim olmamıştı. Üniversiteye yani İstanbul Polislik akademisine başladığım zaman İpek adında çok tatlı bir kızla tanıştım, o benim bu hayattaki yol arkadaşım oldu. Polislik okurken istediğim şey sivil polis olmaktı ve bunu başardım. İpek ne yazık ki sınavları geçemedi ve okulu bırakıp abisi Cem ile pastane açtılar. İşte yoğun olmadığım zaman onlara yardım için pastaneye giderdim. Sivil polis olduktan sonra, birçok göreve gittim.

Bunlardan birçoğu gizli görevlerdi. Yeni bir göreve daha başlayacaktım ve o görevde beraber çalışacağım kişilerle tanışmak için bana verilen konuma doğru yola çıktım.

"Benim asıl hikâyem işte şimdi başlıyordu".