Namjoon Ama Seokjin hyung ile vakit geçirmem gerekiyordu
O yüzden gelemedim
Jimin Beni ilgilendirmez
Taehyung Şu an ne yapıyorlar?
Jimin Bizim omega utandı
Yoongi hyung elinin birini beline diğerini çenesine koydu
YOKSA BİR DAHA MI ÖPÜŞECEKLER😱
Ay yok öpüşmediler
Yoongi hyung çenesini okşayıp bir şeyler söylüyor
Biri mor diğeri gri olmuş gözlerle bakıyor😍
Taehyung Ayrıl oradan
Jimin Nedenmiş?
Taehyung Rahatsız edeceksin onları
Jimin Bir dakika Hoseok engelimi de kaldırmış
Gidip özelden yazayım bari
Namjoon Akıllanmaz
Keşke Hoseok hiç kaldırmasaymış
Hoseok Mwsaj atmsyi kwsin artikkk
Jimin Hayır😏
Hoseok Swnden nefrt ediyirym
Jimin Ben de
Ama arkadaşız işte
Yapacak bir şey yok
Ha bir de detayları istiyorum💅
Hoseok Yüry gitt
Swni buldygum yerde oldurecwgim
Ve bix opusmedik
Jimin Benim gördüğüm ne peki?
Hoseok Bilniyorm
Jimin Dalga mı geçiyorsun?
Hoseok Swninle sonra hesaplasacagiz
***
Telefonu kapatıp çantama koydum. Bu Jimin neredeydi? Bizi nereden izliyordu? Umarım bir salaklık yapmazdı. Derin bir nefes alarak Yoongi hyunga döndüm. "Arkadaşlarının derdi neymiş?" Dedi. Bu sefer yalan değil doğruları söyleyecektim.
"Arkadaşlarımdan biri bizi izliyormuş. Şu an tam olarak nerede bilmiyorum. Seninle olan yakınlığımızı görünce de gruba yazmış direkt." Son cümleyi utana utana dile getirirken o "O zaman ona daha çok malzeme vermeliyiz." Dedi karanlık bakan gözleriyle. Hayır bu olamazdı! Daha fazla utanmak istemiyordum!
"Bir şey yapmayacağım korkma." Gülümsemeye çalışırken etrafa baktım. Jimin küçücük bir şeydi. Sanırım bundan dolayı onu göremiyordum. "Hayır korkmuyorum. S-sadece bu duruma nasıl alışacağımı bilmiyorum."
Bana güzel bir şekilde teklif etmişti. O an ne diyeceğimi bilememiş ve sadece gözlerine bakmıştım. Gri gözleri çok yoğun bakıyordu. Etkisi altında bırakacak kadar yoğundu. Okyanusun kokusu beni sarhoş etmişti resmen. Kendimi tamamen ona bırakmış gibiydim o an. Ondan çok hoşlanıyordum. Bu belliydi. Reddetmemiştim onu. İkimizi de mutlu etmiştim.
İlk önce sarılmıştık. Sonra ise gözleri dudağımın üstündeki minicik bene takılmıştı. Baş parmağıyla okşayıp benden izin alarak dudaklarını değdirmişti oraya. Bu bana iyi hissettirmişti. Boğazımı kurutmuş, ellerimi titretmişti.
Sonra da güzel sözlerini esirgemeyip hepsini dile getirmişti bir bir.
Şimdi de yere oturmuş ay ve yıldızları izliyorduk. Aslında ben izliyordum. O yüzümü bilmem kaçıncı kez inceliyordu. Her bir zerremi ezberlemek istercesine değiyordu gözleri. Bu beni daha çok utandırıyordu.
Başım omzunda duruyordu. Onun eli ise belimi sıkıca kavrıyordu. Yoongi hyung ile beraber burada saatlerce kalabilirdim. "Kız kardeşimle konuşan arkadaşının adı ne? Güzel bana söyleyene kadar araştırmayacaktım ama şimdi merak etmeye başladım."
"Hyung bunu söyleyemem. Üzgünüm." İçimdeki ses Jimin'in acı çekmesi için söylemem gerektiğini söylüyordu fakat ben o kadar acımasız biri değildim. Onu satamazdım. "Tamam tamam. Bekleyeceğim artık."
Yüzünü başka yöne çevirdiğinde bileğimde olan bilekliklerime baktım. O bana kolye hediye etmişti. Ben de kendi yaptığım bilekliğimi hediye etsem mutlu olur muydu? Olurdu bence. "Hyung sen bana çok güzel bir hediye verdin." Dedim kolyemi göstererek. "Benim sana verebileceğim değerli bir hediyem yok."
Başım aşağıya düştüğünde çenemi tuttu tekrardan. "Bana sevgini vermen yeterli. Kendini maddi olarak bir şeyler vermeye zorlama." Yumuşak dokunuşu ve başımı döndüren feromonu gözlerimi kesinlikle mora çevirmişti. Her bir hareketinden fazlasıyla etkileniyordum. "Ama sana yaptığım bilekliklerimden birini verebilirim." Hızlıca bileğimdekini çözdüm.
"Baktıkça beni hatırlarsın." Dediğimde "Neden veda konuşması yapıyormuşsun gibi hissettim?" Dedi. Gözleri gözlerimde iken nazikçe bileğini tutmuş ve saatlerimi harcadığım bilekliği ona takmıştım. "Senin bileğine daha çok yakıştı."
"Böyle bir şeye gerek yoktu Hoseok. Ben zaten seni göğsümde taşıyorum." Dedi gül dövmesi yaptırdığı deseni işaret ederek. "Büyük ihtimalle biliyorsundur orada ne olduğunu." Başımı salladım utançla. Yanaklarım neden hızla kızarıyordu? Utandığım için ne yapacağımı da bilemiyordum.
"Teşekkür ederim." Dedi gülümseyerek. "Artık gidelim mi?" Diye sordum. Annem merak edecekti. Biraz daha geç kalırsam ceza bile verebilirdi. "Olur gidelim." Ayağa kalkmış ve elini uzatarak beni de kaldırmıştı. Yoongi hyung sayesinde hayatımın en güzel gününü yaşamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
