Rana: beş yaşındayken babam intihar etti
Rana: sebebi ben ve anneme bakamamasıydı
Rana: bana istediğim elbiseyi alacak kadar parası yok diyeydi
Rana: arkasında bıraktığı mektup var, ben saklarım hâlâ
Rana: özürler diliyor ama faydasız
Rana: ölünce geri gelemez ki artık
Rana: keşke onun yerine beni yetimhaneye verseydi. Orada bir yerlerde olduğunu bilmek bu kadar acıtmazdı.
Rana: belki neden bunları bana anlatıyor diyorsundur
Rana: sadece istedim, hem ben bir şeyler paylaşırsam sende daha açık olursun belki
Rana: bana olmasa bile birine anlat Vefa
Rana: seni yiyip bitirmesin içindeki sesler
Vefa: başın sağ olsun Rana
Vefa: birine anlatamam ki, anlatsam kelimelerde çok hafif kalacak cümleler bunlar
Vefa: hissettiğimi hissettirmem gerek ve bu empatiden yoksun insanların beni anlamasının tek yolu. Ama benim kelimelerim yetersiz bu konuda
Vefa: beni duymak isteyen notalarda da duyuyor
Vefa: fazlasına lüzum yok
Görüldü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kemanist'
Cerita PendekPiyanist'in ikinci kitabıdır.. "Anlamıyorsunuz, sizin yardımınıza ihtiyacım var benim. Sıkıntımı herkese anlatamam. Yalnız bir yahut iki kişi. Sanatçı dünyasında yere düşeni kaldırmazlar Vefa bey. Benim güvenebileceğim bir siz varsınız."