Geri sayımın bitmesine 45 saniye kala Cennetin Kanopisi'ndeki tüm ışıklar aniden durmuş; ardından herkesin boş bakışları altında genç birinin fotoğrafı gösterilmişti.
18 - 19 yaşlarında, hafif esmer ve görünüşü sıradan biriydi. Kameraya dönük duruşu temkinli olmasına rağmen beyaz dişlerini göstererek genişçe gülümsüyordu.
Çatıdaki kadın bu ışıl ışıl fotoğrafa hazırlıksız yakalanmıştı. Hareket etmeden bir ayağı içeride diğer ayağı dışarıda kalacak şekilde gece rüzgarında dalganalanan sırtındaki kanatlarla korkuluğun üzerinde oturuyordu.
Kadının gördüklerini, kapanış töreni provasını beklemek için meydanda toplanan diğer insanlar da görmüştü. Luo Wenzhou bir binayı aramayı yeni bitirmiş çıkıyordu. Başını kaldırdığında dışarıdaki değişimi fark etti. Girişte sendelediğinden neredeyse merdivenlerden aşağı yuvarlanıyordu.
O sırada yanındaki polislerden biri nefes nefese kalmış şekilde, "Komiser Luo, yayın hakları satın alınmış olmalı. Gösterilen şeyi değiştirebilir miyiz? Bu ... bir arabaya daha mal olacak!" dedi.
"Kapa çeneni!" Luo Wenzhou'nun adımları durmamıştı. Telsizini kaldırdı. "Grup 1, cevap verin. Arabayı buldunuz mu? Tüm kavşakları kontrol edin. Arabayı kullanan görünürse hemen yakalayın. Fei Du'ya arabanın markasını, modelini, plakasını gönderin ve ekranda göstermesini sağlayın. İnsanları aramaya teşvik edin."
O sırada Merkezi Ticaret Binası'nın kontrol odasında çalışanlar oldukça meşgullerdi.
"Kaydedici bağlı mı?"
"Video işleyici nerede?"
"Işıklar, ışıklar, ışıklar ... Hey, şu kabloya dikkat edin!"
Bu gürültünün ortasında gezinme dürtüsüne direnen Fei Du, kıpırdamadan bir köşede bekliyordu.
Belli bölgeleri kirlenmiş deri ayakkabısıyla yere hafifçe vurdu. Dünyasında her zaman etrafındaki sesleri izole etmeye hazır 4/4 tempoda yavaş bir şarkı çalıyormuş gibiydi.
Önündeki ışıklar aniden yandığında yukarı baktı.
"Başkan Fei, ekipman hazır!"
----------
Çatıdaki kadın uzun süre fotoğraftaki çocuğa hasretle bakmıştı.
Doğruyu söylemek gerekirse ... tuhaftı. Görünüşü oldukça sıradandı ve sokakta kimse dönüp ikinci kez ona bakmazdı. Fakat annesinin gözünde tarif edilemeyecek şekilde sevimliydi.
Aptal görünümlü kare çenesi sevimliydi, pörtlek gözleri sevimliydi, seyrek kaşları sevimliydi, aralarında hafif boşluk olan iki ön dişi bile sevimliydi. Ona yıllarca sıkılmadan bakabilirdi.
Ne yazık ki bakamamıştı.
Bunu düşünür düşünmez anıları bir dalga gibi acımasızca dalgalanmış; gözlerindeki küçük resifler gibi olan ışıltı yavaş yavaş su altında kalmıştı.
Başını kaldırdı, gözlerini sildi ve hatırladı. Zhongyi gitmişti.
Dişlerini sıkıp diğer tarafta yeniden buluşacaklarını umarak adım atmaya hazırlandı.
Tam o sırada Cennetin Kanopisi'ndeki fotoğraf kaybolup yerine bir video gelmişti.
Aceleyle hazırlanmış arka plan, bembeyaz bir duvardı. Üzerinde farklı açılardan birkaç ışık parlıyordu. O kadar parlaktı ki göz kamaştırıyordu. Videonun ortasında siyah tişört giyen genç bir adam belirdi. Muhtemelen ekipman çok hızlı hazırlandığı için en boy oranı doğru değildi; görüntü biraz basıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mo Du {默读} || Silent Reading
Mystery / Thriller"Çocukluk, terbiye, aile geçmişi, sosyal ilişkiler, travmalar... Bizler suçluların dürtülerini araştırıp anlamaya çalışır, içten içe onları yöneten zayıf duyguların peşine düşeriz. Bunu onlara sempati duymak için değil, suçlarını temize çıkarmak vey...
