Born to Die//Gojo Satoru

Rem Sleep

Genç kadının kolundan damlayan kanlar,karşısındaki adamın hiç hoşuna gitmemişti.Yeri kaplayan kan gölü,Eva'nın bakışları ile birleştiğinde genç kadına çok uzak geçmişteki kötü bir anı hatırlatmıştı.

"Yerler kirleniyor."dedi Mahito.Eva sandalyeden zorlukla kalkmış;tezgahta duran bezi koluna bastırmıştı.Sımsıkı kapattığı gözlerini hafifçe aralamıştı.

"Öyle mi?"dedi bir kez daha fayansın üstündeki birikintiye bakarak."Gerçekten çok umrumdaydı şimdi git bana sigara bul."

Öfkeli ve sabırsız sesi karşısındaki adamı şaşkınlığa düşürmüş,aniden ayağa kaldırmıştı.Tek eli,genç kadının yakasını bulurken hızla onu kendine çekti.Eva,bu yakın temasla yüzünü ekşitmiş ve iğrenmişti ancak Mahito'nun omzuna değen bir omuz onu çabucak kurtarmıştı.

"Sen gidebilirsin."dedi Geto sakin bir sesle.Mahito,bu duruma bozulsa da genç kadının giydiği kırmızı gömleği hızla bırakmış,yanlarından ayrılmıştı.

"Güzel gömlek."dedi Geto gülümseyerek.Giydiği kırmızı gömleği Eva'ya vermişti.Genç kadına bol gelse de üstünde güzel durmuştu.

Eva da gömleğe bir bakış atmıştı."Teşekkür ederim ama sahibinin üstünde daha güzel durduğuna eminim."

Geto uzun bir süre sonra içtenlikle kahkaha attı."Flörtleşmek için yanlış bir zaman Dedektif Franz."

Eva sessiz kalmış,Geto'ya karşı yanıt vermemişti.Ancak Geto ona biraz daha fazla ciddi bakmaya başlamıştı.Genç kadından yayılan zayıf enerjinin gerçek olmadığının farkındaydı.Kendini tuttuğunu,hiçbir şeyi açıkça söylemediğini biliyordu.

Dizlerinin üstüne çökmüş,yerde oturan kadına doğru yaklaşmıştı."Birbirimize yalan söylemeyelim tamam mı?"dedi genç kadına dikkatle bakarken.Parmakları Eva'nın çenesini bulmuş;onu kendine bakması için zorlamıştı.

"Ne bilmek istiyorsun Geto?"diye sessiz bir tonda konuştu Eva.

"Gojo Satoru seninle neden bu kadar ilgileniyor?"

Eva,kendisine sorulan soruya şaşırmasa da cevap vermek için bir süre düşünmeye ihtiyacı olduğunu hissetti.Bakışlarını aşağıya indirmişti."Tam nedenini bilmesem de insan tam çözemediği şeylere karşı ilgisini kaybedemez degil mi?Ne olduğumu bilmediğ için beni kafayı takmıs durumda.Başka birşey olduğumu sanmıyorum."

Geto'nun parmakları tutuşunu biraz daha sıklaştırmış;genç kadının bakışlarını kendisine yöneltmişti."Yüzüne rahatça yalanlar söyleyebileceğin bir aptala mı benziyorum,Dedektif?"

Narin ve kibar tutuşu ile birlikte Eva,gözlerini kapatma isteğine karşı koyamamıştı.Geto'nun kulaklarına akan ipek gibi sesi onu etkisi altına almıştı."Bilmiyorum."dedi sessizce."Neden benimle bu ladar uğraştığını bilsem,o etkeni ortadan kaldırırdım."

"Ona silah doğrulttun."dedi Geto memnuniyetsiz bir sesle."Bu hareketin sana yardımcı olmayacağını bilmene rağmen kendine hakim olamadın Dedektif.Yanımızda yerin elbette var ancak sözümüzün dışından çıkmamaya söz vermelisin."

Eva sessizce gülümsedi.Emrivaki tavırlar yerine kendine rica edilmesi inkar edemeyecek kadar hosuna gitmişti."Teşekkür ederim Geto."dedi bakışlarını yere indirirken.Elini ise tam tersi yönde havaya kaldırmış;söz vereceğini belirtmişti.

Geto bu garip cevapla tatmin olmasa da hiçbirşey olmamış gibi sessizce ayağa kalkmış;genç kadını oturduğu yerde yalnız bırakmıştı.Eva,kolunna tuttuğu bezi biraz daha gevşetmiş;sızan kanın bacaklarına gelmesine izin vermişti.

//

"Hareket et."

Eva,uzaklardan duyduğu bir ses ile birlikte duraklasa da üstünde duran örtünün dışına hala çıkmamıştı.Hala daha nasıl bir tuzağın içinde olduğunu bilmese de İtadori'nin varlığını yakınlarında hissediyordu.'Eğer ona ulaşırsam..'diye iç geçirdi birden bire.Tek elinde silahını tutuyor;bir yandan da diğer elini havaya kaldırmış lanetli enerjileri hissetmeye çalışıyordu.