Born to Die//Gojo Satoru

NightCrawler

"Ortağının cenazesine gittiğimde yanımda mavi çiçekler getirmiştim.Bana garip kelimeler söylemiştin."

Eva,dışarıda aylaklık eden Megumi,İtadori ve Nobara'ya doğru bakıyordu.Gözleri bir süre Megumi'nin üzerinde oyalanmıştı.Siyah saçlarının alnına doğru dökülmesi;ona alışın olduğu görüntüyü hatırlatmıştı.Sigarasını paketinden çıkartmış;dudaklarının arasına götürmüştü.

"Ailemin işlettiği bir çiçek dükkanı vardı."dedi sigaranın dumanını yavaşça üflerken.Eva,annesinin ona küçükken okuduğu kitabı hatırladı.İnsanların sunumuna göre yetiştirilen çiçeklerin anlamlarını,onların ne zaman verileceğine dair bilgiler içeren bir kitaptı.

Genç kadın dirseklerini tezgaha koymuş;bir elini çenesinin altına yerleştirmişti.Kendi kendini yakmaya devam eden sigarasının külünü umursamadan yere doğru fırlatmıştı."Anne ve babamı severdim gibi klişeler girmeyeceğim."dedi rahatsızca gülerek."Onları sevdiğimi,onları kaybettikten sonra anladım.İşe yaramaz bir evladın tekiydim."

"Kendini ne kadar da çok seviyorsun."dedi Gojo imalı ses tonuyla.Genç kadının parmaklarından duran sigarayı almış;kendi dudaklarına götürmüştü.Eva,ilgiyle onun yüzünü izliyor;nasıl bir tepki vereceğini tahmin ediyordu.Gojo'nun sigarayla arası olmadığı biliyordu ve hatta biraz sonra öksürmeye başlayacak birini bekliyordu.Ancak Gojo içine çektiği nefesi sakin bir şekilde geri vermiş;sigarayı genç kadına tekrar uzatmıştı.

Eva da sesini çıkartmadan sigarasını içmeye devam etmişti.Gözleri bir kez daha Megumi'yi buldu.Onun şu an sahip olduğu hayat için çok mutluydu."Zen'in ailesi özel güçlere ve kadınlara bayılır.Megumi'nin kurtarılmış olduğunu görmek bana aylar sonra saf bir mutluluk verdi."

Gojo'nun mavi gözleri yavaş bir şekilde genç kadına doğru kaydı.Düşünceli kahverengi gözleri net bir şekilde görebiliyor olsa da kendisinin gözleri siyah camlarının arkasına saklanmıştı.Başını duvara yaslamış;kollarını göğsünde kavuşturmuştu."Onca yaptıklarından sonra,Zen'inler gerçekten bir köle olarak yaşamına devam edebileceğini düşündü mü?"

'Onca yaptıklarından sonra'

Söylenen bu üç kelime,Eva'nın dudaklarına tehlikeli bir gülümseme olarak yansımıştı."Bay Satoru.."kafasını iki yana doğru sallamış,alt dudağını dişlerinin arasına almıştı."Dünyada şiddet eylemi gösteren ilk kişi değildim."

Gojo'nun dudakları da keyifle kıvrılmıştı.Bir elini cebine atmış;diğer elini ise genç kadının dayandığı tezgaha koymuştu.Bir koluyla onu dürtmüş,başını genç kadına doğru yaklaştırmıştı.Eğilmesinden dolayı burnundan kayan gözlükleri genç kadın tarafından kolayca çıkarılmıştı.Gojo bir anlık şaşırsa da gözlükleri artık Eva'nın gözlerini kapatıyordu.

"İnsanlar bazen nerede durmaları gerektiğini bilmiyor sanırım."dedi Gojo gülerek.Ancak Eva dirseklerinin üzerinde yükselmiş;dik bir şekilde ayakta duruyordu.Gojo da eğilmeyi bırakmış;açıkta kalmış mavi gözleriyle genç kadını izliyordu."Aynı arkadaşın gibi değil mi?"diye sordu genç kadın büyük bir cesaretle.

Gojo'nun gülümsemesi aniden suratından soluvermişti.Eva bu sefer ellerini,tezgahın iki yanına;genç adamın oturduğu yere koymuştu.Aralarındaki boy farkı yüzünden Eva, başını biraz daha yukarı kaldırmıştı.Gözlerini kapatan gözlükler yüzünden sinirli mi yoksa üzgün mü olduğu belli olmuyordu."Karar verme konusunda dengesiz birisin."

"Bir kaç hafta önce de tarafsız kalan sendi."dedi Gojo hızlıca cevap vererek.

"Kimseyi suçlamıyorum Bay Satoru."dedi Eva da hızla."Sadece olanları söylüyorum."