NALAN.

36.Bölüm

SATIR ARALARINDA BULUŞALIM ❤

Önümüzdeki otuz dört plakalı beyaz mercedesi takip ederken sinir her hücremdeydi. Helin'in ciyaklayan sesi kulaklarımda hala yerini koyarken onu Semih Kaya ile göndermiş olmam ne kadar doğruydu emin olamıyordum. Her an bir kazık çekip sırtıma saplaması an meselesiydi.

"Tetiği çekecek misin?" 

"Ne?" arabaya bindiğimiz andan itibaren sadece önümüzde giden mercedese bakıyordum, ne Cihan bir şey demişti ne de ben.. Şimdi beklemediğim bir şekilde lafa karıştığında şaşırmıştım.

"Gözlerinle öldürmen yetmedi artık tetiği çekecek misin diyorum?" benimle alay geçtiğini fark ettiğimde çatık kaşlarım daha da çatıldı.

"Sence bu olanlar komik mi?"

"Onunla gitmesine sen izin verdin, burada sinirlenmenin bir manası yok." ansızın konuştum.

"Sinirlendiğim şey onunla gitmesi değil." Cihan bir saniye durduktan sonra konuştu.

"Ne?" dilimi ısırırken gözlerimi başka tarafa çevirdim.

"Boş ver." 

"Bir saniye, yoksa sen-"

"Önüne bak Cihan." boynum hafiften kızarırken Cihan resmen kıkırdadı.

"Sen beni kıskandın!" ne kadar bozulsam da renk vermemeye çalıştım. 

"Ne saçmalıyorsun? Önüne bak!" asla ondan tarafa bakmasam da yüzündeki eğlenen ifadeyi tahmin edebiliyordum. Kıskanmış olabilirdim ama bunu onun bilmesine gerek yoktu. 

"O senin kardeşin o gözle bakmayacağımdan emin olabilirsin." hayretle kendime engel olamadan ondan tarafa döndüğümde zaten bana bakıyor oluşunu yakaladım.

"He yani kardeşim olmasa bakacaksın!"  gür bir kahkaha koy verdiğinde sakallarının ardına saklanmış gamzelerini görebilmiştim, meğer benden bir cenneti saklamıştı.

"Kıskanıyorsun kızım sen beni!" gözlerimi gamzelerinden zor bela çekerken önüme dönüp mercedese odaklanmaya çalıştım. 

"Ne dediğini bilmiyorsun sen."

"Neden her halin beni tahrik etmek zorunda ki?!" sitemli çıkan sesiyle gözlerim fal taşı gibi açılırken ona bakamadan edemedim. Bu adam günden güne arsızlaşıyordu, cidden. 

"Sapık mısın acaba?"

"Senin sapığınım." göz devirip önüme bakarken Cihan keyifle gülmeye devam etti. Mercedes bir sapağa saptığında ormanlık bir alan içine girmiştik. İçim içimi yese de bir yanım bu adamın beni tuzağa düşürmeyeceğini söylüyordu. İlk defa o yanıma güvenip sarmalamak istedim. Mercedes iki katlı bir villanın bahçesinde durduğunda Cihan arabanın arkasına yanaşıp durdu.

"Hala İstanbul sınırları içerisindeyiz." Cihan konuştuğunda Mercedes'in şoför kapısı açılıp Semih Kaya dışarıya çıktı. Kapısını kapatıp bizden yana döndüğünde eliyle gelmemizi işaret etti. 

"Her şeye hazırlıklı mısın?" cevabını bilsem de bu soruyu Cihan'a sormuştum işte.

"Seninle her şeye hazırım." bu cümlesinin altında yatan imaları bir kenara itip arabanın kapısını çekip açtım, bir rüzgar açık kapıdan bana ulaştığında kiremit rengi toprağa ayak bastım. Aynı anda mercedesin ön yolcu kapısı açılıp içinden Helin, saçlarını savurarak çıktı.