🖤♾️
"Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!"
Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece bakıyordu gözlerine.
"Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir karar...
Not:Wattpad ile ilgili bir sorun yaşadığımı söylemiştim. Bölüm fazlasıyla uzun olduğu için kabul etmedi sanırım, ve bütün paragraflar iç içe girdi. Ben de bölümü ikiye bölmek zorunda kaldım mecburen.. Ondan mütevellit 28.Bölüm de hazır, sınır geçildiği gibi gelecektir.. 🍀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Değiştiremeyeceğimiz bir geçmiş geride dururken,biçimlendirip sahip olabileceğimiz bir gelecek bizi bekliyor..
O anı tekrar tekrar yaşarken kalbinden karnına karnından da kasıklarına inceden inceye kramplar giriyordu. Hamileliği boyunca böyle kramplar ara sıra oluyordu, onlara benzemeyen tek yanı bu defa gelenler daha şiddetli ve bel tarafından geliyordu. Vallahi doktorun verdiği tarihleri bilmese şu dakika doğum derdi.. Çektiği sancıyı Mirhan'a belli etmeden sakin sakin nefes alıp verdi. Aynı sakinlikle kocası da ne yaşadığını merak ediyor ve anlatmasını bekliyordu pür dikkat bir şekilde.. Dudaklarını ıslatıp devam etti Dila.
"-Ve hiç görmek istemeyeceğim, aklımın ucundan geçmesini dahi istemeyeceğim bir ana...-" Uzunca basılan kapı zili,sesini yutarak devamını getirmesini de engellemiş dikkatleri hemen kapıya gitmişti. Doktor Deniz'in zile bastığı yetmiyor bir de dan dan kapıya vuruyordu. Tabakhaneye bok yetiştiriyordu sanki! Okkalı bir küfür savurdu Mirhan Arslanoğlu..
"Zamanlamanı sikeyim Deniz!" Derken Dila boynunu büktü çaresiz çaresiz.. Kendisi ayaklanırken karısına da yardım etti kalkması için.
"Sanma ki askıda kalacak bu konuşma.. Ben gittikten sonra neler oldu, neler yaşadın her şeyi bilmek istiyorum Dila! Anlatacaksın.." Dediğinde gözlerini kırpıştırarak onayladı.. Hızlıca elinde ki tepsiyi mutfağa götürdü o sırada da Mirhan açmıştı kapıyı.
"Yaw hadi be kardeşim çocuk altına etti, altına!" Doktorun gür sesi ortamın ambiyansını anında canlandırmış daha şimdiden pek keyifli bir gece geçireceklerinin mesajını veriyordu. Mirhan bir adım gerileyerek şaşırmış bir halle tuvaletin yerini gösterdi yüzünü buruşturarak. Gerçekten de tabakhaneye bok yetiştiriyordu!
"Hemen sağ tarafta." Dediğinde gözleri karısına ilişti başını iki yana sallayarak. Dila'da elindeki tepsiyi hemen tezgahın üzerine bırakıp misafirlerini karşılamak için gelmişti kapıya. Kendisi de Dicle'ye sıcak bir gülümseme ile, 'hoşgeldiniz canım,' dedi.. Dicle ise kocasının yaptığıyla utanmış kızarmıştı. Deniz için oğlu söz konusu oldu mu anasını bile tanımazdı..
"Hoşbulduk canım. Kusura bakmayın öyle alacaklı gibi çaldık ama söz konusu Eymen'in tuvaleti olunca Deniz bekletmiyor. Ee dışarıda da yapmıyor çocuğum, illa tuvalet olacak." Tebessüm etti Dila hallerine,kendisinin de bu evrelerden geçeceğini düşünerek. Her bir evresi farklı farklı aşamalardan geçiyordu.
