🖤♾️
"Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!"
Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece bakıyordu gözlerine.
"Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir karar...
Parmakları arasında tuttuğutepsideki ayran bardaklarıyla babasının yanına vardı Dilda. Tepsiyi usulca yere bırakırken Mirhat beyin yanında duran genç delikanlıya göz ucuyla bakayım derken bir anda göz göze gelmeleriyle anında çekti bakışlarını önüne. Çekti ama kalbinde daha önce hiç hissetmediği bir şey oluverdi. Ilık bir şey aktı gitti içinden. Tekrar bakmak istedi o gözlere ve tekrar baktığında yine çakıştı bakışları aynı noktada. Öyle sıcak öyle tanıdık öyle içten bakıyordu ki yabancı olduğunu bilmese yıllardır onu tanıyor sanırdı.
"Sağ ol güzel kızım." Dedi Mirhat bey tepsideki ayranlardan birini kendine diğerini de yanında oturan gencin önüne bırakıp tekrar kızına döndü. "Mehmet gelmedi mi daha, okul vaktindir." Diye sorduğunda telefonununu da oğlunu aramak için çıkardı.
"Gelmedi baba." Diye yanıtladı Dilda incecik sesiyle. Bu sesi duyabilmek için aylardır bu bahçede mesken tutan gencin canını boğazına getirdiğini bilmedi. "İşi varsa çağırma.. giderim ben." Dedi dudaklarını birbirine bastırarak.
Mirhat bey kızını öyle sakınıyordu ki gözünden güzelliği bir yana zarifliği ve narinliği bir yanaydı. Ondandır ki kimseye göründürmeden abileriyle okula gönderir çıkışta da hemen eve getirtirdi.
"Olmaz öyle şey. Bıraksın işini gelsin. Kabul etmem ben bu sorumsuzluğu." Diye çıkışırken yanındaki genç atıldı hemen hevesli bir sesle. "İstersen ben götürürüm amca." Dediğinde Dilda hayretle baktı yüzüne. Bu ne cesaretti böyle Mirhat Arslanoğlu'na kızını götüreyim diyordu.
Yan bir bakışla baktığında kaşlarını havalandırdı Mirhat bey, "sağ ol Agâh, Mustafa ya da Mehmet gelir birazdan." Deyip kızına da evi işaret etti artık gitmesi için.
Dilda içinden adamın adını tekrarlarken şimdi şimdi aklına gelmişti Arslanoğlu Agâh olduğu. O meşhur heybetiyle Diyarbakır'ı kendine hayran bıraktıran Agâh, kızların hayali Agâh...
"Hadi Dilda'm sen gidip hazırlan, gelir şimdi abinlerden biri.." diyerek bir kez daha ikaz etti kızını.
Usulca başını salladı Dilda da gitmeye niyetlenmişti ki son kez bu gencin gözlerine bakmak istedi ve baktı.. Ve yine göz göze geldiler. Hiç çekinmeden korkusuzca bakıyordu Agâh ona. Bir de öyle güzel bakıyordu... Evet ailede sevgiyle büyümüştü, evdekilerin hepsi onu gözünden sakınırdı ama Agâh'ın bakışlarıyla içinden bir şeyler akıyor sıcacık hissettiriyordu.
