Violet Black

13.Bölüm | V

Willyecho

Truth Comes Out

*

S.B.D.'lere çok az bir zaman kala Violet kabuğuna çekilmişti. Arada bir kütüphanede Hermione ile konuşmak dışında kimse ile bir iletişim kurduğu yoktu. Boşalan vaktini ona hipogrif Şahgaga konusunda yardım ederek geçiriyordu. (Pek bir şey buldukları söylenemezdi.) Violet, Sihirli Yaratıkların Bakımı dersi almamasına rağmen masum bir canlının zarar görmesini istemiyordu, hele de Malfoy yüzünden.

Gerçi aradan geçen bu zamanla Draco Malfoy da değişmeye başlamıştı. Harry ve Ron'a laf atmıyordu. Hermione ile küs olduklarını bilmelerine rağmen ona bile sataşmıyorlardı ve Harry bunun için mutluydu. Violet Black'e de yargılayıcı bakışlar atmayı kesmişti. Sesi soluğu pek çıktığı söylenemezdi.

Bugün dışında. Aylardır konuşmamasını bugüne biriktirmiş gibiydi. Hipogrifin infazının olduğu güne.

Violet, Hagrid'in evinin yakınlarındaki köprünün duvarına yaslanmış en yakın tarihli sınavı olan Biçim Değiştirme'ye çalışıyordu. Draco Malfoy ve arkadaşları Crabbe ve Goyle biraz yakınlarındaydı ve hevesle infaz vaktini bekliyorlardı. Daha fazla yüksek sesle konuşmaya devam ederlerse Violet hepsini bir kaya parçasına dönüştürebilirim diye düşünmeden edemedi. Sonra içinden Terrence'a bir ton laf etti. (Gölün kenarında oturmak istemişti ama Terrence bir kızla beraber oradaydı kaş gözle ona gelmemesini işaret etmişti.)

"Babam, Şahgaga'nın kafasını bana verecek. Gryffindor ortak salonuna asabiliriz." dediğinde Malfoy, Violet gözlerini devirdi. Keşke bir yolunu bulsalardı ve bu infaz olmasaydı belki o zaman susmaya devam ederdi.

Aklına gelen fikirle önündeki kitabı kapattı. Nasıl daha önce aklıma gelmez... Şahgaga'yı ben dönüşüp kurtarabilirim...

Kafasını kaldırdı ve Draco'ların baktığı taşların ardından Hagrid'in evine baktı. Şahgaga orada bağlı bir şekilde duruyordu. Onu salabilirim ama şimdi değil bakanın onu görmesi gerek diye düşündü. Elini çabuk tutmalıydı.

Köprüden gelen seslerle iyice sırtını duvara yasladı. Harry ve Ron infaz günü olduğu için Hermione ile konuşmaya karar vermişlerdi sanırım.

"Bakın kimler gelmiş?" Hermione sırıttı. "Kim açtı senin vananı Malfoy? Son zamanlarda pek bir suskundun. Bu hallerini arıyorduk." Draco'nun bozulduğu net bir şekilde görülürken sahte bir öksürük sesi duyuldu. Draco, Harry'e baktı. "Bazen insanlar bazı sözler veriyor, Granger. Bu konu da yapabilecekleri bir şeyler olmuyor." Hermione ikisi arasındaki bakışmayı izledi. Ron'a baktığında hiçbir şey anlamadığını fark ettiğinde gözlerini devirdi.

Draco silkelenip sırıttı. "Ee, gösteriye mi geldiniz?" Hermione hızla asasını çıkarıp Draco'ya doğrulttu. Draco asadan olabildiğince uzaklaşmak için taşa iyice yaslanmıştı. "Sen kötü kalpli, iğrenç bir hamam böceğisin! Söz möz tutamazsın sen!"

Harry, asasına giden elinin şokuna girmişken Violet ayağa kalkmıştı. Malfoy'un son derece korkuyla dolu yüzünü gördüğünde şoktan kaşlarını kaldırdı. Ne yani Hermione'den mi korkmuştu? İyi bir cadı olabilirdi ama ona büyük bir zarar vermezdi ya...

"Hermione, yapma o buna değmez." Ron'un dedikleriyle Hermione yavaşça asasını indirdi. Arkasını döndüğünde Draco'nun arkadaşları gülmeye başlamıştı, Draco'nun yüzündeyse yıkılmışlık ifadesi vardı. Olduğu yerde kalmıştı ama Hermione arkası dönük olduğu için bunları fark etmedi. Hermione'nin sağ eli Draco'nun suratına inerken Harry ve Ron biraz uzaklarında olan Violet oradaki herkes nefesini tutmuştu.