Violet Black

56.Bölüm*

Taylor Swift

Don't Blame Me

*

"Yılbaşında bir parti daha olacak ve Harry, bu sefer gelmek zorundasın. Slughorn sana uyması için benden boş akşamlarını kontrol etmemi istedi." dedi Hermione, Bitkibilim dersinin kapısından çıkarken. Harry ofladı. Bu partilere katılmamayı seviyordu. Sonrasında Ginny ile McLaggen'ın Hermione'ye yürüme çalışmaları hakkında dalga geçmek tek sevdiği etkinlikti.

"Tamam, geliriz."

"Violet'e de bir davetiye gönderdi gözlerimin önünde-"

"Yine mi Slug Klubü için özel bir parti?" Ron kaşlarını kaldırıp indirdi. "Slug Klubü, içler acısı. Eh, umarım o partide eğlenirsiniz. McLaggen ile gitmeyi denemelisin bence Hermione, böylece Slughorn sizi Kral ve Kraliçe Slug yapabilir-" Ron'un, Draco Malfoy'u aratmayacak bir hor görmeyle konuşurken Hermione onun sözünü kesti. "Aslında konuk getirmemize izin vardı." Siniri sesine epey yansımıştı. "Ve ben seni çağırmayı düşünmüştüm fakat madem bu kadar aptalca olduğunu düşünüyorsun, hiç zahmet etmem!"

"Beni mi çağıracaktın?" diye sordu Ron, bambaşka bir sesle.

"Evet," dedi Hermione kızgınlıkla. "Ama McLaggen'la gitmemi istiyorsun, belli ki..." Hermione yanlarından hışımla gitti. Ron onun arkasından melül melül bakarken Harry onun "Hayır, istemiyorum." dediğini işitti.

Bir sonraki dersliklerine doğru ilerlerken Harry akşam olacak quidditch antrenmanını düşündü. Katie hala St.Mungo'daydı, maçlar yaklaşıyordu ve onun durumu ile ilgili hiçbir bilgisi yoktu. Ki gelse bile oynayabileceğini düşünmüyordu. Yine de tekrardan öyle büyük bir bina seçmesini kaldıramazdı. Bu yüzden Tılsım dersine girmeden önce Dean'i durdurup ona sormuştu, Seamus'u da düşünmüştü ama Dean ondan kesinlikle daha iyi uçmuştu ve takımın iyiliğini düşünmeliydi.

"Aklıma ilk maçımızın Slytherin ile olduğu geldii!" Ron otururken saçlarını çekiştirdi. "Kafayı yiyeceğim, beni takımdan kov yerime McLaggen'ı al. Yemin ederim rahatlarım, hiç kıskanmam."

Harry başından beri Ron'un özgüven eksikliğinin farkındaydı. Bazen cidden geçen sene Fred ve George'un dalga geçtikleri gibi top Ron'a yaklaştığında bütün stadın arkalarına dönmelerini istemeyi düşünüyordu. Tabii bunu yapamazdı. "Endişelenme, maç son derece iyi geçecek."

"Nerden biliyorsun?"

Harry omuzlarını silkti. "İçimden öyle geçiyor." Bir şekilde Ron'un özgüvenini maça kadar arttırmanın yolunu bulması gerekiyordu.

Harry bu düşüncesini maç gününe kadar erteledi. O sabah geldiğinde ise saniyeler içerisinde bulduğu plana fazlasıyla güveniyordu.

"İstifa ediyorum." dedi uyandığı gibi Ron, yeşil gözüküyordu. "Cidden şu an beni kov ve McLaggen'ı al."

"Bunu şu an yapamam, Ron." Harry gülerek onun sırtını sıvazladı. "Ve ben hala yapabileceğinden eminim zaten." Harry gitti ve valizinde aradığı şeyi buldu. Ron'a elinin içindeki şişeyi göstermemeye çalışırken, "Hadi gel, kahvaltıya gidelim. Boş mideyle sahaya çıkmak istemezsin."

"Yesem de kusarım onu..." Harry, Büyük Salon'a gidene kadar Ron'un bütün söylenmelerini görmezden geldi.

Gryffindor masasına gidene kadar Slytherinlerin kışkırtmaları içerisindeydiler ama Harry yüksek sesle konuşarak Ron'un onları duymamasını sağlamaya çalıştı. Pek başarılı olmadığı ise Ron'un suratından belli oluyordu. Harry'nin bir an önce aklındakini uygulaması gerekiyordu.