Κεφάλαιο 2 - Πρώτη μέρα

165 37 239
                                    

Το τοπίο είναι πανέμορφο! Απέραντο λιβάδι όσο φτάνει η ματιά, ντυμένο με πράσινο γρασίδι και χιλιάδες πολύχρωμες πιτσιλιές αγριολούλουδων, απλωμένες εδώ κι εκεί να σπάνε τη μονοτονία του κυματιστού πράσινου χαλιού.

Το υψόμετρο της περιοχής δίνει στον αέρα μια ιδιαίτερη αψάδα, μια δροσιά και μιαν ελαφρότητα. Εκεί που σφιχταγκαλιάζονται ο αέρας του λιβαδιού με το παγωμένο ρεύμα του βουνού, νιώθεις λες και είσαι ελαφρύτερος, λες και τα πόδια σου ίσα που πατούν στο χώμα. Η ευεξία που σου προσφέρει ο καθαρός βουνίσιος αέρας, δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω ομορφότερο μέρος για το ξεκίνημα της καριέρας μου. 

Μόλις είδα ότι ζητείται γιατρός στο Γκρυγιέρ, δεν το σκέφτηκα ούτε λεπτό. Έκανα αμέσως τις κινήσεις μου για να έρθω σε επαφή με το νοσοκομείο. Στάθηκα τυχερός. Η θέση ήταν για γιατρό νευρολόγο, μια ειδικότητα που υπερκαλύπτω με το πτυχίο μου ως ψυχίατρος. Κατάφερα και βρήκα σπίτι στο Μπροκ, μόλις μερικά χιλιόμετρα έξω από το Γκρυγιέρ και πολύ κοντά στο πανέμορφο εργοστάσιο σοκολάτας Maison Cailler και να 'μαι εδώ για την πρώτη ημέρα της εργασίας μου σε αυτό το πανέμορφο χωριό στους πρόποδες των Άλπεων.

Ο ενθουσιασμός μου είναι απίστευτος! Περνάω την εντυπωσιακή πύλη του 'Έμμας Χόσπιταλ', μαρσάροντας απαλά την μηχανή μου. Η TRIUMPH Bobber μου, το ατίθασο κορίτσι μου, είναι μια μηχανή που τραβάει τα βλέμματα.  Ο φύλακας πύλης μπροστά μου δεν αποτελεί εξαίρεση. Αφού πρώτα ρίχνει τις ματιές του στην μηχανή μου, μού χαμογελάει ευγενικά και μού κάνει νόημα να σταματήσω. Πλησιάζει, με καλημερίζει και με ρωτάει ποιος ο σκοπός της επίσκεψής μου στο νοσοκομείο. Βγάζω το κράνος μου και του ανταποδίδω το ευγενικό του καλωσόρισμα χαμογελώντας του.

-Καλημέρα. Από σήμερα θα εργάζομαι εδώ. Είμαι ο Ντάνιελ Τριξ, ο νέος ψυχίατρος.

Κοιτάζει για μερικά δευτερόλεπτα έκπληκτος την εμφάνισή μου, το μαύρο δερμάτινο παντελόνι μου και το δερμάτινο σακάκι μου. Το βλέμμα του κατηφορίζει για μια ακόμα φορά στη μηχανή μου και μετά αμέσως ξαναφοράει το ευγενικό επαγγελματικό του ύφος και σηκώνοντας τη μπάρα να περάσω, μου λέει:

-Ναι, γιατρέ μου, μ' έχουν ενημερώσει ότι θα ερχόσαστε σήμερα. Καλώς ήρθατε λοιπόν, καλό ξεκίνημα και... σιδεροκέφαλος.

Η κοπέλα στην υποδοχή του νοσοκομείου, με το όνομα Κλαιρ δείχνει το ίδιο έκπληκτη με τον φύλακα, μόλις της συστήνομαι ως ο καινούργιος ψυχίατρος του 'Έμμας Xόσπιταλ.' 

Κυνηγός ονείρωνWhere stories live. Discover now