Κεφάλαιο 18 - Υπναγωγία & μυσταγωγία

104 33 107
                                    

Συνεδρία Νο 8

Σαν να άλλαξε ο καιρός. Ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από γκρίζα σύννεφα. Πηχτή ομίχλη έχει απλωθεί και δεν μπορείς να καταλάβεις αν ξημερώνει, ή αν σουρουπώνει. 

-Σμέτι, τι συμβαίνει; Πού είναι η Έμμα; Γιατί είναι τόσο σκοτεινά εδώ;

-Στο είχα ξαναπεί χαζούλη. Κάθε φορά που εμφανίζεσαι, ταράζεις την Έμμα. Είναι τόσο μπερδεμένη. Αποζητάει την παρέα σου, θέλει να μιλάει μαζί σου, αλλά κάθε φορά την κυριεύει μια μελαγχολία. Την κάνεις και θυμάται πράγματα που την στενοχωρούν. Λες ότι είσαι φίλος της, αλλά δεν της κάνεις καλό. Καλύτερα να φύγεις.

-Είναι κάτι που το θέλει η Έμμα αυτό, Σμέτι; Θέλει να φύγω; Έστειλε εσένα να μού το πεις; 

Η Σμέτι δεν απάντησε, μόνο πετάρισε τα πολύχρωμα φτερά της χαμηλώνοντας το βλέμμα της. Ο Ντάνιελ αναθάρρεψε. Ξεκίνησε να μιλάει με ήρεμη φωνή αργά και καθαρά προς τη Σμέτι.

-Καλή μου Σμέτι, εσύ και η Έμμα πρέπει να καταλάβετε. Ο δρόμος δεν είναι ποτέ μια ευθεία γραμμή και δεν μπορείς για πάντα να αποφεύγεις τις απότομες στροφές στον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και αυτό είναι που την κάνει συναρπαστική. Η Έμμα μού είχε πει ότι δεν της αρέσουν τα παραμύθια. Γιατί λοιπόν επιλέγει να ζει μέσα σε ένα ψέμα;

-Δεν το επιλέγει, αλλά αυτό που ζητάς δεν είναι εύκολο χαζούλη.

-Ποτέ δεν είναι εύκολο καλή μου. Όμως νομίζω ότι η Έμμα έχει ξεχάσει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά της και πασχίζει να ξαναθυμηθεί πώς να το κάνει. Εσύ πρέπει να τη βοηθήσεις σε αυτό Σμέτι, όχι να την παρακινείς να κρύβεται.  

-Γιατί να την βοηθήσω; Γιατί πρέπει να θυμάται κάτι που δεν θέλει, κάτι που της προξενεί πόνο;

-Γιατί είναι κομμάτι της ζωής της γλυκιά μου. Κάτι που ζήσαμε και μας ζόρισε συναισθηματικά, δεν γίνεται να το εξαφανίσουμε. Δεν γίνεται να το θάβουμε, να το ξεχνάμε. Αν κάτι έζησε η Έμμα που την τρόμαξε, τότε πρέπει να το ζωγραφίσει σε έναν πίνακα απ' αυτούς που φτιάχνει και όλοι θαυμάζουν. Πρέπει να το κάνει κείμενο, ποίημα, τραγούδι. Να το κάνει ξέσπασμα, αταξία, να το φωνάξει ξεμπροστιάζοντάς το. Μόνο μην το αφήσει να την καταπιεί, γιατί μόνο έτσι του κλείνει το δρόμο να μην ξανασυμβεί.

-Εύκολο να το λες χαζούλη, όμως οι άνθρωποι είναι κακοί. Κοιτάζουν πώς να σε πληγώσουν, να σε κομματιάσουν, να κόψουν τα φτερά σου.

Κυνηγός ονείρωνDonde viven las historias. Descúbrelo ahora