Κυνηγός ονείρων

Κεφάλαιο 32 - Η συνάντηση

Η ζωή ξεκινά τη μέρα που αρχίζεις να φτιάχνεις έναν κήπο.~ Κινέζικη παροιμία ~

Μια βδομάδα χρειάστηκε να παραμείνει στο νοσοκομείο η Έμμα μετά το ξύπνημά της. Ο Ντάνιελ ήθελε να επιβλέπει την επαναπροσαρμογή της λεπτό προς λεπτό. Έγιναν εξετάσεις για τα πάντα. Από απλές εργαστηριακές εξετάσεις, μέχρι εγκεφαλογράφημα, αξονική και μαγνητική τομογραφία, καθώς και οφθαλμολογικές εξετάσεις. Αφαιρέθηκε ο γαστρικός σωλήνας που ήταν τοποθετημένος στο στομάχι και το πρώτο τμήμα λεπτού εντέρου του κοριτσιού και η Έμμα άρχισε να τρώει πάλι μόνη της με το κουτάλι, ελαφριές και αλεσμένες τροφές στην αρχή και σιγά σιγά να προσθέτονται μικρά κομματάκια τροφής για μάσημα στα γεύματά της. Όπως θα γινόταν με ένα μωρό που μαθαίνει ο οργανισμός του να τρώει στο ξεκίνημα της ζωής του. 

Γνωρίστηκε με τη Λορέν που συνέχισε να βρίσκεται δίπλα της διαρκώς, να της μιλάει και να της εξηγεί, πώς την περιποιόταν όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόταν σε κώμα. Τώρα στην καθημερινή ρουτίνα τους, προστέθηκαν όμορφες βόλτες στον υπέροχο περίβολο του νοσοκομείου, αντί της ηλεκτρικής διέγερσης στους μύες της 'Εμμα, που της έκανε με μηχάνημα καθημερινά η Λορέν. Επίσης η Λορέν βοήθησε το κορίτσι να σταθεί και να κάνει πλέον μόνη της το μπάνιο της, το λούσιμο και την προσωπική υγιεινή της. Όλα σιγά, με προσοχή και φροντίδα, όπως θα γίνονταν σε ένα μικρό παιδί που τα μαθαίνει όλα από την αρχή.

Δεν ήταν εύκολο για τα δυο κορίτσια να ξεκινήσουν από το μηδέν τη νέα επαφή τους. Η Έμμα όπως ήταν απόλυτα λογικό, φερόταν αμήχανα και ελαφρώς αποπροσανατολισμένη στην κάθε συναναστροφή της. Είχε ξυπνήσει άλλωστε μέσα σε ένα νοσοκομείο, περιτριγυρισμένη από τελείως άγνωστους γι' αυτήν ανθρώπους, μετά από έναν ύπνο που κράτησε κοντά τέσσερα χρόνια. Όσο για τη Λορέν, αισθανόταν και αυτή μια μικρή αμηχανία, καθώς γι' αυτήν η Έμμα ήταν η ιερή ασθενής. Το κορίτσι που γι' αυτήν είχε δημιουργηθεί ένα ολόκληρο νοσοκομείο στο όνομά της. Τώρα που είχε ξυπνήσει, έβλεπε απέναντί της ένα απλό και αθώο κορίτσι, τρομαγμένο και αποπροσανατολισμένο και αισθανόταν την ανάγκη να την αγκαλιάσει, να την καθησυχάσει, αλλά φοβόταν πως κάτι τέτοιο θα ήταν ανάρμοστο λόγω της θέσης της. 

Ο Ντάνιελ από την άλλη είχε τον πιο δύσκολο ρόλο. Την οργανική, κινητική και ψυχολογική αποκατάσταση της Έμμα. Το ευτύχημα ήταν ότι η εξαίρετη ιατρική φροντίδα που είχε η Έμμα όλον αυτόν τον καιρό που βρισκόταν σε κώμα, την είχε κρατήσει σε άψογη κατάσταση, οργανικά και κινητικά. Οι εξετάσεις της ήταν τέλειες και οι μύες της βρίσκονταν παρ' όλη την ακινησία της, σε πολύ καλή κατάσταση χωρίς να έχουν ατροφήσει στο ελάχιστο, χάρη στην ευλαβική φροντίδα της Λορέν. Δεν συνέβαινε όμως το ίδιο με την ψυχολογική της κατάσταση και εκεί ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι.