KARA +18(YENİDEN YAZILIYOR!)

-bölüm 20-

Herkese selam aslında bölümü dün akşam atmayı planlıyordum ama kurguda karışıklık oldu ve düzeltmek için uğraştım düzelteceğim derken daha da mahvoldu en sonunda bu saate yetiştirebildim..

Yazım yanlışlarım varsa şimdiden kusura bakmayın ✨

İyi okumalar🔥

Bölümü okuduğunuz saat:

***

Kahvaltı masasından kalkıp kocaman gülümsedim. Ecem iyileşmişti. Üstümden büyük bir yük kalkmıştı.
Ateş aşağıya inmişti. Bende kahvaltımı yapmak için odada kalmıştım. Masanın üstüne baktığımda ilaçlarını gördüm. Galiba içmeyi unutmuştu. Gelince içmesi için naz yapsam iyi olacaktı galiba.. son zamanlarda hiç aksatmadan kullanıyordu ilaçlarını ve bu beni havalara uçuracak kadar mutlu ediyordu.

Ellerimi kütletip aynada kendime baktım. Öylesine aşağıya inecektim. Üstümü değiştirmek istemedim. Üstümdeki kedili pijamam her şeye bin basardı.
Çok umursamadan pijamamı düzeltip terliklerimi giydim.Telefonumu alıp odaya göz gezdirdikten sonra yavaşça odadan çıktım.

Adımımı attığım ilk an karşımda Ömer belirdi.
"Allah tövbe bismillah!" Dedim korkuyla. Ömer yavaşça gülümsedi. Adem gibi değildi bu.. Sevmedim.
"Napıyosun Ömer?
Ömer benimle beraber aşağıya inerken boğazını temizledi.
"Yenge Ateş abi gözünüzü ayırmayın dedi."

Ne?

Adımlamaya devam ederken Ömer hala benimle geliyordu.
"Ömer." Dedim dalga geçen bir ses tonuyla.
"He yenge?"
Sürekli benimle gelecek hali yoktu herhalde ..
"Arkanı dön." Dedim yavaşça. Ömer yüzünü buruşturdu.
Yavaşça arkasını döndüğünde hızlıca aşağıya koştum ve beni takip etmesini istemedim.
Ömer bunu farkettiğinde uzun bacaklarıyla bana yetişti ve yavaşça kolumdan kavradı.
"Yenge ya valla ayıp ediyon. Sonra Ateş abi beni dövüyor ."
Oflayıp Ömer'e baktım.

Eli kolumu bıraktı ve ellerini önünde bağladı. Adem karşıdaki konferans salonundan çıktığında ikimizde oraya döndük.

"OY DOKUNMAYIN ÇOK FENAYAAAM!"

Adem bizi farkedip sustu.
"Anaaaa yengem!" Dedi heyecanla .Adem Ömer'e baktı baktı kaşlarını çattı.
"Noluyo?"
Ömer ofladı.
"Ateş abi Efili takip edip göz kulak olun dedi."
Adem dudağını kemirmeyi bıraktı.
"Tamam git sen bende yenge."
Sanki köpeğiz amına koyayım..

Ömer yukarıya doğru çıkmaya başladığında Adem'e baktım.
"Yenge bakma sen Ömer'e o fazla ciddidir."
Umursamadım zaten..
Adem önümden yürüdüğünde onu takip ettim. Ateş ortalıkta yoktu.

Adem'e baktığımda gülümsedi.
"Ateş nerede? İlaçlarını almamış." Dedim merakla.
Adem gözlerini kaçırmıştı.
"Dışarıdaydı yenge ."
Kafamı sallayıp girişteki koltuklara oturdum.
Adem'in telefonu çaldığında ekrana baktım .

Ateş abi arıyor..

Adem hızlıca ayağa kalktı ve telefonu kapattı.
"Yenge geliyorum ben." Diyip konferans salonuna doğru koşar adımlarla ilerledi.
Salona girdiğinde kapıyı yarım açık bırakmıştı.
Arkasından adımlayıp kapının önünde duraksadım.
Adem'i dinleyip dinlememek arasında kalırken nefes alıp dinlemeye başladım.

"Buyur abi?"

Ne olduğunu anlamaya çalışırken ellerim kapının kenarını kavradı. Kalbim hızlanırken boğazım acımıştı.
Adem görüntülüyü aramaya geçtiğinde ayak ucuma yükseldim.
Ateşin elindeki sigarayı içtiğini görmüştüm.