KARA +18(YENİDEN YAZILIYOR!)

-bölüm 31-

Selaaam✨ oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın..

(300-350 oy)

(400-450 yorum)

Bölüme başladığınız saat:

Şimdiden iyi okumalar..

Bu arada yangın bölgelerinde oturanlarınız varsa lütfen kendinize çok dikkat edin. Umarım daha fazla insan ve hayvan ölmez, tek dileğim bu. Yaralı olan herkese Allah'tan şifa diliyorum .❤️

***

Efil kuyucu

Elimdeki kelepçeler çıktığında derin bir nefes aldım. Saatlerdir  evi arıyorlardı.  Ateş kelepçe taktırmak istemeyince sorun çıkmıştı ve saatlerce onun için uğraşmışlardı, kimse bir şey demiyordu. Herkes didik didik evi arıyordu. İyi ki Ceren evde değildi..
"Temiz!" Diye bağırdı bir polis.
Ateş sinirden delirmek üzereydi. Dişlerini sıkarak karşıdan gelen polise baktı. "Bir açıklama yapamayacak mısınız?" Dedi sinirle.
Polis Ateş'e tepkisizce baktı. "Evinizde uyuşturucu olduğuna dair bir ihbar aldık ve şu an bir şey yok. Temiz."

Ateş titreyen ellerini kütletti. Saatlerdir aynı yerde oturuyorduk ve artık soğuk zemine oturmaktan karnım ağrımaya başlamıştı. Ateş'e baktığımda çevreye göz gezdiriyordu. Daha önce uyuşturucu konusu hiç açılmamıştı aramızda veya bana bahsetmemişti. "Ateş soğuk oldu." Dedim . Cidden donmuştum, ellerim buz gibiydi. Ateş'in sert bakışları polise döndü. "Efil içeriye geçecek." Polis kafasını hayır anlamında salladı. "Sevgilim hamile ve donuyor, neyini bekliyorsun al onu içeriye başlatmayın aramanıza!" Kadın polis bana doğru yaklaştı ve kelepçelerimi açtı. "Tamamdır abi temiz burası ve asılsız ihbar Ateş bey'in avukatı ilgileniyor. Kelepçeleri açabilirsin."

Ateş'in kelepçelerini açtıklarında sinirle kalktı ve telefonundan birisini arayıp kulağına götürdü. Yanımızdan uzaklaşmıştı. Kadın polis bana gülümserken somurttum, ödüm ağzıma gelmişti başka bir şey çıkacak diye..

Polisler evden çıktığında Adem yanıma koştu. Ateş telefonla konuşmaya devam ediyordu. "Yenge bir şey var mı?" Diye sordu endişeyle . İçeriye doğru adımlamaya başladığımda Adem de arkamdan geldi. "Asılsız ihbarmış." Dedim yavaşça. Kalbim yerinden çıkacaktı, resmen polisler tarafından basılmıştık ama asılsız ihbar çıkmıştı .

Ceren için geldiklerini düşünmüştüm veya Ateş için. Çıka çıka uyuşturucu ihbarı çıkmıştı. Polisler bahçeden çıktığında Ateş bize doğru adımladı. İçeriye girdiği an kapıyı kapattı. "Emir ihbar etti muhtemelen." Dedi sakince.
"Yakalanacağız sandım." Dudaklarını ısırır gibi yapıp bana baktı. Biraz endişeli gözüküyordu dışarıdayken ama şu an gayet sakindi.

Adem'e dönüp gözünü kırptığında Adem dışarıya çıktı, silahını çıkarıp arkaya ilerledi. Ateş bana bakarken çileklere uzanmaya çalıştım. Ama uzakta kalıyorlardı. Güldüğünde ona baktım. "Ne?" Dedim şaşkınca.
Ellerini kenara dayadı. "Sen hala tıkınıyorsun." Dedi dudağını ısırarak. Duraksadım.
"Ya canım çekiyor diyorum aslında ben aç değilim."
Onun gözlerine bakarken bakışlarım aniden bacağının arasına indi. Dudağımı yaladığımda bana bakıyordu. Dün o kadar istemiştim ki.. ama korkuyordum. Aslında çok umursamamıştım o an. Çilekleri kenara bırakıp Ateş'in elini tuttum. Onu odaya çektiğimde gülümsedi.

Kapıyı kapatıp elimi tişörtünün içine soktum. Kasılmıştı. Onun elleri benim belimi kavradığında yutkundum. "Yapma şunu, hassas bir dönemdesin." Dedi yüzüme bakarak.
"Biliyorum ama çok istiyorum Ateş, lütfen sadece bir kere.." yalvarır biçimde ona baktım. Kendini bana bastırdığında tırnaklarımı sırtına bastırdım. Vücudum sızlıyor ve ona ihtiyaç duyuyordu. Elleri belimi tuttukça deliriyordum.
Yüzümü avucunun içine aldı ve dudaklarıma baktı. "Hayır."
Red mi etmişti bu beni?