Gizli |Yarı Texting|

| 2.Bölüm |

Cemre Solmaz'dan :

Gözlerim onu ararken bir çift kara gözle çarpıştı,belki iki sene önce olsaydı şuan da ağlayarak ona sarılırdım.

İki sene evvel bir peri masalına misafirdim.Masa başı bir işim vardı,tehlikesi olmayan.Hayatımın en güzel dönemiydi.

Çünkü bir adamı sevdim ben...

Şuanda dağ bayır terörist peşindeydim,hayatım tamamen acabalar üzerine kurulmuştu.Acaba bu görevden sağ salim cıkabilecek miyim diye.

Asker olmayı sevmemin nedeni dağlarda bircok tutsak kadın,kız ve cocuk vardı.Onların hayatlarının mahvolmasını istemiyorum.Çimenlerde özgürce koşarken uçurtma ucuran cocuklar yerine neden birinden kaçmak isteyen çocuklar olsun.Onlar yaşamayı hakedenler,temiz bir gelecekleri olsun kendi ayaklarında durabilsin kız çocukları.

Gökyüzünden bir uçurtma daha azalmasın...

'' Hoşgeldin ben Pusu Timi Komutanı Yarbay Özgür Deniz Cellat memnun oldum. '' ve uzattı bir zamanlar bırakmadığım o elini.

'' Memnun oldum. '' dedim taviz vermeden hızlıca elini sıktım ve bıraktım.

Diğerlerine hızlıca göz gezdirdim ve Albay ile odadan çıktık.

Albayın emri ile bir tegmen bana karargahı gezdirdi.

Ardından ise selam vererek işinin başına dönmüştü.Eve cok geç gitmek istemiyordum zaten yorgundum.Gitmeden son bir kez Kukla Bey'e yazdım.

05********* : Kendine dikkat et aslan parçası ;)

Buraya gelmeden önce aklımda iki sene evveli vardı hep.Eski komutanım buraya yollandığımızı söyleyince O'nunla birlikte calışma fikri garibime gitmişti.Hayat belkide bana bir şans vermişti bende bu şansı geri çevirmek istemiyordum.

Ben onu ailem yerine koymuştum,ailesi olmayan bir kız sevdiği adamı ailesi gibi görür ama aileler birbirlerini yarı yolda bırakmazlar.

O beni ilk durakta bıraktı arkasına bile bakmadı.

Ona anonimden yazıyordum şimdi, aslında bu kadar espri yapan biri değildim seneler önce evet ama suanda acımasız soğuk birinden başkası değilim.

Ondan sonra o kadar acımasız oldum ki,kendimden tiksindirdi beni.

Ailesi cok karanlıktı bunu o bile bilmiyordu,benim gözümü boyamıştı başka birşey görmüyordum hatta.Onu ailesine rağman bırakmadım ama o beni bıraktı...

Ailesinin aslında kim olduğunu detaylıca öğrenince oda yanlız kalacaktı,belki bu acımasızcaydı;ama intihara kadar sürüklenen bir kız kendine söz verdi bir intikam borcu vardı ailesine ve eski mavi kıza...

Hava kararsada duvarın dibinde sigara içen Pusu Timi'ni görmek zor değildi.Ben çıkınca O'da dahil hepsi bana baksada taviz vermeden ilerdeki arabama yola koyuldum.

Arabada beni bekleyen Beril vardı...

Beril herşeyi bilen tek kisiydi.Egitim de tanışmıştık onunla.Beni hayattan bıkmış şekilde görünce sormuştu turşu suyumu içtin diye.Şaşkınca ona bakmıştım oda gülerek şaka yaptığını söylemişti.O zamanlar şakadan bile tiksiniyorken beni en cok mutlu eden kisi Beril olduğu için ona anlatmaya karar vermiştim bastan sona herşeyi.Sorun gecenin sonunda onun benden daha cok ağlamasıydı...