Gizli |Yarı Texting|

| 8.Bölüm |

Cemre Solmaz'ın Günlüğü :

30.05.2019

İlk defa içimde tarif edilemez bir duygu ile elime kalemimi aldım,bir zamanlar o güzel günleri yazmak için sabırsızlandığım bu sayfaları bu sefer istemeyerek aralıyorum.

Sayfaları araladıkça göz yaşlarım daha da artıyor ve ağlayarak yazıyorum bugünü.

Bugün masalların sonu olduğunu öğrendim,her güzel şeyin sonunun acı verici olduğunu geriye yaşanılan ve beraber geçinilen güzel zamanların kaldığını acı çekerek öğrendim.

Benim masalım altı ay önce başladı,dört ay önce şenlendi ve bugün sona erdi...

Bu masal uzaklarda ki krallığa ait değil ya da kurtarılmayı bekleyen bir prensese.Bu masal bir papatya ve deniz arasında geçiyor.Papatyanın tek suçu yalan söylemek,denizin suçu ise kendi dalgalarında boğulmaktı...

Yalan büyük sonuçlar doğurdu,dalgalar boyunu aştı anlayacağın masalı berbat eden bendim mahveden o oldu.

Benim annem ve babam yoktu ama bu onu bilmiyordu.Söylememiştim ona üzülmesin istedim,herkes gibi acımasın istedim bana.Çok mu yanlış yaptım söylemeyerek?

Belki bilseydi herşeyi,onun için neler yaptığımı aldığım tehtidlere rağmen ondan vazgeçmediğimi bilse gitmezdi belki...

Yine çimlerde yuvarlanırdık,beraber sarılır gökyüzünü izlerken bana şarkılar söylerdi bırakmazdı beni.

Ben ona sarılmaya utanırken,o gözlerime ne kadar bakmak istesede kendinden kıskanır kendinden saklarken beni ;biz nasıl ayrı kaldık...

Benim kimsem yoktu,herşeyim oldu ve hiçbirşeyine döndüm.Her güzel ve kötü şey anlık gelişir,sen ne olduğunu anlayamadan olur ve biter.Benim hayatım güzel başladı ve kötü bitti.Ben anında mahvoldum ne fark edebildim yıkıldığımı,ne de anlayabildim onunla olamayacağımı.

İki farklı kişiydik biz,dört ay boyunca tek kişi olduk bağlandık birbirimize sıkıca...

Ama bağlanmakla kalmıyor herşey,bizi çözdüler öyle böyle çözdüler ki bir taraf arkasına bakmadan gidebildi,bir taraf ise ayağa kalkamayacak kadar düştü.

Papatya hayata küstü,deniz dalgalara verdi kendini bundan sonra ne o durgun olacaktı ne de papatya canlı...

Beni dinlemeden gitti,arkasında enkaz bıraktı ama o bunu bilerek gitti.

Ben şimdi elimdeki hapları içsem ne olur,içmesem ne olur?

Arkamdan ağlayacak kimsem yok,ne sarılabileceğim bir annem ne de yanımda olduğunu bildiğim bir babam...

Ben hayata karşı yenildim,oyuna geç başladım kazanırım sandım mutlu olurum dedim;ama hayat hileleri sevmez benim hilem Deniz oldu.

Ben sevdim çok sevdim,şimdi kalbim ağrıyor durmak istiyor ama duramıyor izin vermiyor hayat.Cezanı çekeceksin dermiş gibi...

Ben yine hileye başvursam düzenbaz olur muyum?

Bundan sonra bununda bir önemi yok,ben kaybetmek istiyorum oyundan çekilmek istiyorum.

AĞLAYACAK KADAR ACİZ BİR KIZIM BEN,NE AYAKTA DURABİLECEK KADAR GÜÇLÜ NE DE DÜŞTÜĞÜ YERDEN KALKABİLECEK BİRİYİM.BEN ÖLEN PAPATYAYIM...

Bugün herşeyin sona erdiği gün,bugün veda günü...