Cemre Solmaz'dan :
Beril kısa bir süre önce kardeşi ile kalmaya başlamıştı haliyle beraber bir eve çıkmışlardı,ama defalarca kez ağlamaklı bakışlarla sanki bir daha beni göremeyecek dramlara girmişti.
Onu her eve bıraktığım da aynı şeyleri yaşıyorduk bir kısır döngü gibi.
'' Eve gidince ara,duş al, saçlarını kurut ardından yüz kere saçlarını tara düzgünce toplayarak yat.Ayy bu böyle olmayacak,bende mi gelsem senle? '' dedi endişeli tavırlarla.
'' Bence sen bir şeyleri bahane ediyorsun,çıkar baklayı Beril. '' dedim ona sorarcasına.
İlk önce bakışlarını kaçırdı benden,ona halen bakmama galiba sinirlenmişti sonuçta Beril ile ortak özelliklerimiz den biri zorlanmayı ve darda kalmayı sevmememizdi.
'' Allah allah sen mi Sengei'sin ben mi belli değil ya.Çekirge hocanım ben senin ne bu sorgu akşam akşam ya da gece gece? '' dedi konuyu döndürmek adına saatine bakmıştı.
'' Beril sinirlenmeme ramak kala mı söyleyeceksin,öt bakalım serçe derdin ne? '' dedim sonucta arkadaşımı tanıyordum.
'' C-cemre ben birkac gün sende kalsam olur mu? '' dedi utanarak.
'' Beril tabii ki bende kalabilirsin,istersen tapuyu sana yapalım ama noldu bana söyler misin? '' dedim sesimi alcaltarak.
'' C-ceylan... '' dedi ve ağlamaya başladı.
O ağlarken tek yapabileceğim ona sarılmaktı.
🔥
Hayat doğaya benziyor...
Doğada ki yerimiz toprak, olumsuz kişiler ve her üzücü şeyde güneş.Güneş toprağa ısısını verdikçe toprak kurur bizdeki yeri ağlamak.Toplum tarafından gücsüzlük demek...
Aslında ağlamak güçsüzlük değil,ilaç niyetinde ama kadınların hor görüldüğü bir dünyada sadece acizlikten ibaret.
Kuruyan toprağı ezerek üstünden geçen birçok insan var,kendi çıkarları doğrultusunda ilerleyen ve hayatına öyle yön veren insanlar.
Birde yağmur var doğada,önem arz eder oda çok yabancı değil aslında.Anne...
Evet biliyorum her anne bir değil ne yazık ki ama dokuz ay kendi kanından bir can için onca acıya katlanan bir kadından bahsediyoruz.Annelerimiz yağmurlardır doğada bize güç veren her daim yanımızda olan,düşünce kaldıran,aglayınca sadece kokusu ile bizi sakinleştirendir anne...
Yağmur yağınca toprak ıslanır,çamurlaşır.Bu nedenle kimse üzerinden geçmez...
Ama her halükarda toprak tekrardan kuruyacaktır.Doğanın dengesi bu ama toprağın burdaki görevi zor durumlarda bile ayakta kalabilmektir.
Güneş ne kadar ısıtırsa ısıtsın,toprak ne kadar ağlarsa ağlasın kadın dimdik duracak boynunu bükmeden...
Belki yeşerebilir toprak,kim bilir üstünde çiçekleri olur onu sulayan değer veren üstüne basmaktan kaçınan insanlar olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli |Yarı Texting|
Roman pour Adolescents-Cemre Solmaz ve Özgür Deniz Cellat ; iki tim komutanı,eski ortak bir geçmiş.Bir taraf bilmese de diğer tarafın kırık kalbi...Bir intikam söz konusu buna ne kadar intikam denilebilse de? ✨ Cemcel shipine ait bir kitaptır ✨Tüm hakları saklıdır,taklit...
