-15.BÖLÜM FİNAL PART1- |SeKai| (M)

2.9K 131 18
                                    

Yazan:SeKaiLover

Jongin, Sehun'un kendisine karşı bir güven kırıntısı bile duyduğuna şüpheliydi. Dinleme gereği bile duymadığına göre inanmakta istemiyordu. Pekala, Jongin de umursamazdı öyleyse. Ne düşündüğünü umursamayacak ve onu tutup kendine çekecekti.

Evet böyle yapacaktı ama onu bulabilseydi. Okula göz attığında onu hiçbir yerde göremedi. Çıkıp gitmiş olması yüksek bir ihtimaldi zaten. Dışarıya çıkınca da etrafı yokladı ama onu yine bulamamıştı. Evine gitmeyi düşünmüş olsa bile Jongin kendisinden kaçmak isteyeceğini biliyordu onun. Başka bir yere gitmiş olabilirdi. Telefonunu çıkarıp onu ısrarla aramaya başladı. Uzun bir süre cevap alamamış olsa bile.

Ama tabiki sonuç olarak Sehun, Jongin'in inadına karşı malup gelerek telefonu cevaplamıştı. "Nerede olduğunu söyle bana Sehun! Konuşmamız bitmeden gidemezsin öylece."

"Eve gidiyorum Jongin, sonra konuşalım. Mümkün olduğunca uzun bir sonra hatta. Sakın...gelme!" Sehun konuşmasını bitirince tekrar Jongin'e fırsat vermeyerek telefonu kapattı.

Sehun ona gelme derken aslında gelmesini istiyordu ve Jongin o gelme dese bile gitmeyi düşünüyordu. Yağmur damlaları hafif hafif Jongin'i ıslatırken bir süre bunu farketmedi ve arabasına doğru yavaşça yürüdü. Arabaya bindiğinde ancak fark etmişti yağmuru.

Çoktan biraz ıslanmıştı bile ama olsun, umursamıyordu. Sehun'un sözünü dinlemeyerek evinin yolunu tuttu. Belki yine seksi bir biçimde sinirlenirdi ama Jongin kendini mutlaka ona anlatacaktı. Sağanak yağmura aldırmadan arabasını herhangi bir yere park etti ve Sehun'un apartmanına yürüdü. Gittikçe daha fazla ıslanıyordu. Zile binlerce kez bastığında ve sonrasında Sehun'u binlerce kez aradığında bir karşılık alamamıştı.

Bu yüzden yağmurdan korunmayı umursamadı. Sehun'un 3. kattaki evinin penceresinden görünür bir şekilde dikilmeye başladı. Tabiki Sehun onu perde arkasından süzüyordu ve bu ıslak köpek yavrusu haline dayanamıyordu. Yinede kendini tuttu ve sınıra gelene kadar bekledi.

Jongin bu sırada çoktan sırılsıklamdı ve lacivert gömleği üzerine yapışmıştı. Sehun kapının oraya gitti ve dış kapıyı açmak için düğmeye bastı. Ona karşı dayanma sınırı buraya kadardı. Kafasını kapıya hiç bozmadığı ritimle sıkça vurdu. Ona karşı koyabilmeyi cidden istiyordu. Kafasını vurmaya devam etti Jongin yukarı çıkıp kapıyı çalana dek.

Ona kapıyı açtığında ise Jongin, Sehun'u tutup kendine çekti. Sıkıca sarıldı ve başı ıslak omzuna yerleşen  gence fısıldadı. "O kız...Ablamdı Sehun-ah...Özür dilerim, seni üzmek istemedim. Beni dinlemen gerekmiyor muydu kaçıp gitmeden önce?"

Sehun yaptığı aptallık yüzünden yerin dibine geçmeyi ve kaybolmayı umuyordu.

Utanarak cevapladı onu. "Uhm...b-ben...haklısın..."

"Sehun dinle. Ve ben...galiba ben...senden h-hoşlanıyorum." Jongin kekeliyor muydu? Aman Tanrım en önemlisi Sehun'dan hoşlandığını söylüyordu. Galibası falan yoktu hoşlanıyordu. Sehun gözlerini kocaman açtığında esmerin omzundan ayrılmaya çalıştı ama o buna izin vermemişti.

|SUDDENLY|✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin